Ο Στέλιος αποκαλύπτει τρία πράγματα που βάζει στο σάκο του για να φύγει στο θέατρο, τρία τραγούδια που ακούει στο δρόμο για τη παράσταση κι άλλα τρία που θέλει να κάνει αυτή τη χρονιά. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!
Το να πρέπει να διαλέξω τρία μόνο πράγματα από τα όσα κουβαλάω μαζί μου πηγαίνοντας στο θέατρο είναι, θα έλεγα, αγχωτικό… Γιατί μπαίνει αυτή η σκέψη – ερώτηση (καθημερινή ίσως), ”λες να ξέχασα κάτι που χρειάζομαι;”. Σίγουρα οι εμμονικές μου επιλογές είναι: Mωρομάντηλα γιατί η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά, μια ”αλλαξιά ρούχα” γιατί πάντα μέσα σε τόσες ώρες προβών ή συναντήσεων θα χρειαστεί και η τρίτη μου εμμονική επιλογή είναι ο δεύτερος αναπτήρας… γιατί καπνίζω αρκετά και συνήθως ο πρώτος χάνεται.
photo 1: set. Όταν είδα το συγκεκριμένο σημείο αποφάσισα ότι μία σκηνή για την ταινία μου θα την γυρίσω εδώ. Αβίαστα και άμεσα. Και όντως έγινε.
Οι μουσικές επιλογές μου αυτήν την περίοδο είναι καινούρια ακούσματα και ήχοι. Συνήθως συνδεδεμένα με την δουλειά μου. Ξεκινάω με το υπέροχο κομμάτι που γράφτηκε για την παράσταση που σκηνοθετώ (Brandon Teena) από την μαγευτική LOU. Τίτλος του τραγουδιού Runaway. Ψάξτε και ακούστε αυτό το πλάσμα. Συνεχίζω με κάτι που ίσως φανεί περίεργο σε όσους με ξέρουν, Billie Eilish – When the party’s over, (λατρεύω την ιδιαιτερότητά της, τον ήχο της και κυρίως τα κλιπ της). Για τέλος, το τραγούδι που μάλλον ποτέ δεν θα σταματήσει να είναι το αγαπημένο μου. Prince – Purple rain. Ο λόγος…Purple rain… purple rain, I only wanted to…
photo 2: Ο μουσαφίρης. Αυτό το πλάσμα έρχεται μία φορά, κάθε εβδομάδα, στην αυλή μου. Δεν ξέρω από πού. Με περιμένει πάντα εκεί πάνω. Να του αφήσω λίγο φαΐ και μετά εξαφανίζεται. Ποτέ δε με άφησε να τον πλησιάσω. Πάντα περιμένει να μπω μέσα για να αρπάξει τη ”λεία’ του .
Πράγματα που θέλω να κάνω… Ένα ταξίδι στην Ιαπωνία, είναι κάτι που κάθε χρόνο το λέω και πότε δεν μπόρεσα ή δεν είχα την ευκαιρία να συμβεί. Δεύτερη επιλογή μου να καταφέρω φέτος να σκηνοθετήσω το έργο που σχεδιάζω εδώ και πολύ καιρό (δεν αποκαλύπτω ποιο είναι φυσικά). Ελπίζω οι χρόνοι μου και η διαθεσιμότητά μου να μου το επιτρέψουν. Τελευταίο μου… να περάσω περισσότερο και ουσιαστικό χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπάω και με αγαπούν.
photo 3: Πρωινό περπάτημα στην Νάουσα, στην πόλη που μεγάλωσα. Στο πάρκο του Αγίου Νικολάου. Ποτέ δεν βρήκα ομορφότερο μέρος.
Ο Στέλιος Καλαϊτζής σκηνοθετεί την παράσταση “Brandon Teena” στο θέατρο Vault, ενώ πρωταγωνιστεί στο “Χορεύοντας στο σκοτάδι” στο ίδιο θέατρο και τέλος, συμμετέχει στην τηλεοπτική σειρά του Νίκου Ψαρρά “Η ζωή εν τάφω”, βασισμένη στο βιβλίο του Στρατή Μυριβήλη.
