
κείμενο | σωτήρης ρουμελιώτης */* φωτογραφίες | buba soso gabedava (κεντρική) + θεόφιλος τσιμάς + μηνάς τσίτσης + λευτέρης τσινάρης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
μη τα πιστεύεις όσα λέω...
Βρισκόμαστε μια εβδομάδα πριν την πρεμιέρα του «Δε Φάιναλ Θολούθιον», της παράστασης που ετοιμάζουμε στην Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών του Εθνικού Θεάτρου. Είναι αργά το βράδυ. Η Μαρία (σκηνοφράφος/ενδυματολόγος) ροχαλίζει στον καναπέ δίπλα μου, κομμάτια από το τρέξιμο. Ο Γιώργος (μουσικός) μπούχτισε από την κλεισούρα «σπίτι-θέατρο-σπίτι» και βγήκε να ακούσει Κότσιρα. Και εγώ, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, γράφω αυτές τις λέξεις…
Related posts:
Λόγοι Θεάτρου [26 Noεμβρίου-2 Δεκεμβρίου 2018]
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Αλέξανδρος Λογοθέτης
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Οι σημειώσεις του Βασίλη Βηλαρά
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Ο Αυγουστίνος Κούμουλος αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Ο Δημήτρης Καπουράνης αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Πάνος Νάτσης
το σημείο αναφοράς μου
το σημείο αναφοράς μου