Κάποιος, μου είπε χθες “γιατί αφαιρείσαι τόσο πολύ όταν τρως; σαν να χάνεσαι” και ήταν εκείνη ακριβώς η στιγμή, που συνειδητοποίησα πως ο ελάχιστος χρόνος που κλέβω από το πρόγραμμα μου για να φάω, είναι ταυτόχρονα και ο χρόνος που με κάποιο τρόπο υπάρχει ο χώρος να ξεχαστώ, να σκεφτώ ανούσια πράγματα, να κολλήσω σε μία σκέψη που λίγο μετά δεν θα θυμάμαι – λίγα λεπτά ανάπαυλας από τον εαυτό μου.

Κάθε φορά που μια παράσταση εμφανίζεται στο δρόμο μου, είναι σαν να ρυθμίζεται ξανά το ραντάρ της παρατηρητικότητας μου, παρακολουθώ με διαφορετικό τρόπο την επικαιρότητα, και το μεγαλύτερο ποσοστό των ερεθισμάτων γύρω μου, -όπως είναι λογικό- περνάει μέσα από το σύμπαν που οραματίζομαι για τη σκηνή. Όλο αυτό το παιχνίδισμα του μυαλού, είναι εξίσου εξοντωτικό με τις πιο χειροπιαστές δουλειές που πρέπει να γίνουν κατά τη διάρκεια.

Από την άλλη, σκέφτομαι πως το να κάθεσαι σε ένα σημείο και να μην κάνεις τίποτα για λίγη ώρα, είναι μια πολυτέλεια που αναζητώ και που ο εγώ ο ίδιος ευθύνομαι για την απουσία της.

Ένα άλλο μέρος να σκεφτώ. Που υπάρχει -σχεδόν πάντα- η απόλυτη απουσία εξωτερικών ερεθισμάτων, είναι η τουαλέτα. Ένα μέρος που φτάνουν οι πιο ωραίες σκέψεις. Που ο χρόνος μετράει αντίστροφα για να βγεις. Οπότε, πρέπει να πάρεις τις πιο σημαντικές αποφάσεις εντός του χρόνου που σου παρέχει αυτός ο χώρος.

Κάθε φορά που μια παράσταση εμφανίζεται στο δρόμο μου, λέω πως στην επόμενη παράσταση δεν θα κάνω τίποτε άλλο ταυτόχρονα. Και κάθε φορά δεν τα καταφέρνω.

Μόλις παρήγγειλα μια πίτσα.

•  Ο Χρήστος Τσαβλίδης σκηνοθετεί το “Από μέσα” με τον Άγγελο Προκόπιο Νεράντζη. Στο θέατρο 104, στο Γκάζι, για δύο παραστάσεις, τις Παρασκευές 8 και 15 Απριλίου, στις 21.00 μ.μ.. Εισητήρια υπάρχουν πλέον, μόνο για τη Παρασκευή 15 Απριλίου. Η παράσταση στις 8 Απριλίου είναι sold out. Πρόκειται για μία θεατρική δουλειά, με αφετηρία το μυθιστόρημα Nutshell, του Βρετανού συγγραφέα Ian McEwan. Τη διασκευή και δραματουργική επεξεργασία του κειμένου της παράστασης υπογράφουν- από κοινού- ο Χρήστος Τσαβλίδης και ο Άγγελος Προκόπιος Νεράντζης.