κείμενο | γιώργος κουτλής */* φωτογραφίες | daniil zandberg + χρήστος συμεωνίδης (όπως και artwork “παίχτες”) l*/* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
σ' όποιον αρέσουμε...
Κάθε φορά που κάνει πρεμιέρα μια παράσταση με πιάνει μια παράξενη θλίψη… Για το κοινό μόλις ξεκινάει, για τους ηθοποιούς τώρα την απολαμβάνουν πραγματικά, αλλά για τον σκηνοθέτη; Είναι κατά κάποιο τρόπο τόσο μοναχικό σπορ η σκηνοθεσία… Πάω εκεί σε κάθε παράσταση προσπαθώντας να βρω το ρόλο μου στη διαδικασία γιατί θέλω κι εγώ να είμαι κι άλλο μέρος της παρέας. Σαν το παιδάκι στο σχολείο που προσπαθεί να βρει το ρόλο του σε μια παρέα που πλέον δεν τον έχει κανείς ανάγκη. Θα απογαλακτιστώ που θα πάει. Από την παράσταση θα απογαλακτιστώ, αλλά από την παρέα όχι. Ευτυχώς δε χρειάζεται. Γιατί η παρέα, ήταν η παρέα μου. Τι ευτυχία να κάνεις αυτό που αγαπάς, με ανθρώπους που αγαπάς! Και τι ευτυχία να θαυμάζεις τους ανθρώπους που αγαπάς! Τι κωλόφαρδοι είμαστε που συναντηθήκαμε! Που τα έφερε έτσι η ζωή! “Together we stand devided we fall”! Αυτό σκέφτομαι όλη την ώρα. Αυτό σκεφτόμουν από την αρχή. Έβλεπα σε κάθε πρόβα ανθρώπους να αναβλύζουν κέφι και τέχνη αβίαστα από μέσα τους και έλεγα “αυτό πρέπει να το δει και κάποιος άλλος είναι υπέροχο” και μετά έρχονται όλοι οι άλλοι και βλέπουν αυτό που έβλεπες και σε γεμίζουν αγάπη από τη χαρά τους και λες “ναι είχα δίκιο δεν είμαι τρελός”. Είναι υπέροχο να βλέπεις ανθρώπους να κάνουν αυτό που αγαπάνε, με ανθρώπους που αγαπάνε, έτσι όπως αγαπάνε. Μαζευτήκαμε με φίλους, να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα και η ανταπόκριση είναι φανταστική. Νοιώθω περήφανος για όλους όσους μαζευτήκαμε παρέα και πιστέψαμε ο ένας στον άλλο. Νιώθω αισιόδοξος για το μέλλον, για όλες αυτές τις ιδέες που μπορούν να πάρουν σάρκα και οστά, για όλες τις δυνατότητες που ανοίγονται για να γίνουν πράγματα με όρους αντάξιους στο έργο που παράγεται. Κι αγχώνομαι γιατί ναι εδώ πετύχαμε αρτηρία, αλλά είναι μέρος της δουλειάς καμιά φορά να μην πετύχεις ούτε φλέβα. Και όσο χαίρομαι που πάνε καλά τα πράγματα, τόσο σκέφτομαι την αποτυχία. Και τότε τι; Βασικά τι σημαίνει αποτυχία; Για πολλούς να κάνεις κάτι που δεν αρέσει. Για μένα;
Related posts:
έχεις τρεις επιλογές
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
take these lies and make them true somehow
έχεις τρεις επιλογές
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή