
κείμενο | πάνος παπαδόπουλος */* φωτογραφίες | από την ταινία του τάκη παπαναστασίου “εκείνοι τα ήξερε όλα” */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
σε ζωντανή σύνδεση: ανοιχτωσιά κι αγάπη
Τελευταία, διαπιστώνω ολοένα και περισσότερο γύρω μου, πόσο ισχυρό είναι τελικά το σκοτάδι που μας έχει περιβάλει. Άνθρωποι απελπισμένοι, σε βαθιά απόγνωση, οργισμένοι, γεμάτοι επιθετικότητα, εσωτερική κενότητα, αγριότητα και μοναξιά. Παντού. Στους δρόμους, κάτω από τη φωταγωγημένη Αθήνα, μέσα και έξω από τα αυτοκίνητα, πίσω από τα κλειστά παράθυρα. Ποτέ ξανά δεν αντιλήφθηκα τόση συσσωρευμένη θλίψη και απόγνωση. Ποτέ ξανά δεν αισθάνθηκα τα Χριστούγεννα και τα παραφερνάλια τους, να φέρνουν τόση μοναξιά στον κόσμο.
Related posts:
18 λέξεις για να πάρεις μαζί σου
το σημείο αναφοράς μου
το σημείο αναφοράς μου
Κατερίνα Συναπίδου
I cheated myself, like I knew I would
I cheated myself, like I knew I would
Στην παράσταση «ΟΡΕΣΤ3ΙΑ…μια διαδρομή…»
Στο Titus Andronicus στο Labattoir, από τον Μικρό Βορρά
Στο Titus Andronicus στο Labattoir, από τον Μικρό Βορρά
Ο Άρης Δελαγραμμάτικας αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Χρήστος Διαμαντούδης
το αγόρι από τις Συκιές
το αγόρι από τις Συκιές
Με τους “coconaut rockers”
Διαστημικές καρύδες που ροκάρουν!
Διαστημικές καρύδες που ροκάρουν!