Ο  Θωμάς αποκαλύπτει τρία πράγματα που θα βάλει στο σάκο του για να φύγει στη Θεσσαλονίκη που θα ανέβει η παράσταση, τρία τραγούδια που θα ακούσει στο ταξίδι κι άλλα τρία πράγματα που θέλει να κάνει αυτή τη χρονιά. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!

Επιστρέφω στη Θεσσαλονίκη…

Θα πατήσω σε θεατρική σκηνή της, εκεί που είδα για πρώτη φορά θέατρο, που έπαιξα, που τραγούδησα, που ντράπηκα που σκοτείνιασα και ξαναφώτισα.  Στην οικογένειά μου…

Θυμάμαι την πρώτη φορά που έφυγα για Αθήνα.  Ένιωθα στο τρένο ότι αρρώσταινα, ότι ανεβάζω πυρετό. Τώρα όχι. Αλλά, κάθε φορά που ταξιδεύω, υπάρχει μία αναστάτωση. Τώρα είναι χαρά. Επιστρέφω γεμάτος!

Ετοιμάζω βαλίτσα…

Ό, τι και να βάλω στη βαλίτσα,  το σημαντικό είναι οι άνθρωποι που αφήνω πίσω και οι άνθρωποι που θα ανταμώσω πάλι. Το κείμενο του έργου πάντα με συνοδεύει, η «Μεταμόρφωση» του Κάφκα, και ένα στυλό για την αποτύπωση των σκέψεων πάνω του. Όμως, τρία χρόνια τώρα, το δούλεψα το κείμενο αυτό, πέρασε πανδημία, πέρασε εγκλεισμό, περνάει πόλεμο και όλο και μεγαλώνει η δύναμή του μέσα μου. Στις πρόβες το είχα πάντα μαζί μου, στο ταξίδι μου τώρα το αφήνω πίσω. Το στυλό το κρατάω, όμως, ακόμη. Είναι ωραίο να γράφεις στο ταξίδι… Σκέψεις, εμπνεύσεις… Μου δίνει αφορμή το Rejected! Στο σακίδιο μου, επίσης, πάντα  ένα μπουκάλι νερό. Η δίψα για δημιουργία και έμπνευση δεν αναιρεί τη δίψα του σώματος.

φωτογραφία_πρώτη: μια ψυχούλα που λατρεύει τα βιβλία, αλλά αποκοιμιέται πάντα, όπως εγώ…

Ο ήχος του τρένου…

Πάντα ετοίμαζα λίγα τραγούδια για το ταξίδι. Τελευταία, δεν ακούω μουσική στα ταξίδια μου αυτά. Αφήνομαι στο θόρυβο του ταξιδιού, στον ήχο του τρένου καθώς γλιστράει και τρέχει στις ράγες… Αναμνήσεις, όμως, ξυπνάνε και βάζω μερικά τραγούδια. Έτσι για να ζωηρέψει το παιδί μέσα μου.  Το παιδί αυτό θέλει σίγουρα στη λίστα κάτι από τους «Μikro», το συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη.  Βάζω  τη «Χρυσαλλίδα» τους… «Μετάλλαξη σαν όνειρο, την άνοιξη αλλάζεις…».  Αχ, η Άνοιξη! Χαζεύεις τη φύση στο παράθυρο. Άνοιξης τραγούδι να γίνουν οι σκιές στο φως. Θα βάλω επίσης, ένα ταξιδιάρικο τραγούδι με άύρα καλοκαιρινή. Πάντα το καλοκαίρι που θα ακολουθεί, θα είναι η αισιοδοξία μέσα μου. Με ακολουθεί το «On the road” του Ηugo,  ένας τραγουδιστής του δρόμου που ταξιδεύει τον κόσμο τώρα και μιλάει για το ταξίδι με άδεια τσέπη, χωρίς αποσκευές. Το τρίτο τραγούδι θα είναι για το πολύ παιδί μέσα μου… Ένα τραγούδι από Eurovision που είμαι φαν και πάντα θα έχω στη λίστα μου του.  “Tout l’ universe” που αγάπησα πέρσι ή να βάλω το “Die Together” της Amanda που φέτος μας εκπροσώπησε; Αν αρχίσω αυτή τη λίστα, δεν θα σταματήσω, αλλά το κινητό μου χτυπάει πάντα, έτσι κι αλλιώς, με ήχο από το Φεστιβάλ αυτό.

φωτογραφία_δεύτερη: το καλοκαίρι που πάντα με συνοδεύει, μέσα από στιγμιότυπο του πίνακα της Μαρίας Φιλοπούλου (1964), που εκτίθεται στην ανακαινισμένη Εθνική Πινακοθήκη.

* Ο Θωμάς Χαβιανίδης συμμετέχει στη ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ, του  Franz Kafka, σε σκηνοθεσία Τάσου Σαγρή, η οποία ανεβαίνει από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη για 6 μόνο παραστάσεις, στο Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ  Πλατεία ΧΑΝΘ (πλευρά Τσιμισκή).  Παρασκευή 27 / Σάββατο 28 / Κυριακή 29 Μαΐου & Παρασκευή 3 / Σάββατο 4 / Κυριακή 5 Ιουνίου 2022 στις 21.30.