Αγάπησα τους “Μεθυσμένους”, γιατί λένε όλα όσα φοβόμαστε να εκμυστηρευτούμε στους άλλους και στους εαυτούς μας. Όσες φορές και να ακούσω το κείμενο στο παρασκήνιο, κατά την διάρκεια της παράστασης, είναι σα να ανακαλύπτω τα νοήματα από την αρχή.

Βλέπουμε ανθρώπους, όπως εμείς, να αναζητούν τον έρωτα, να έρχονται σε επαφή με τα σκοτάδια τους, να αναρωτιούνται για όλα αυτά που ζούμε στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, να έρχονται αντιμέτωποι με απώλειες και να βιώνουν σημαντικές αλλαγές ζωής.

Αυτό τον μήνα είμαι μόνιμα με μία βαλίτσα, καθώς βρίσκομαι κάθε βδομάδα ανάμεσα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η σεζόν ξεκίνησε φέτος- από νωρίς- καθώς βρισκόμασταν από τον Σεπτέμβριο στο ArtBox Fargani με το MAHAMAYA Electronic Devices, σε κείμενο και σκηνοθεσία Ivan Vyrypaev.

Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία τόσο η επαφή με αυτό το κείμενο, όσο και η συνεργασία με τον Ιβάν.

Παράλληλα, ξεκινήσαμε αυτόν τον μήνα με την Bloom Theatre Group με τους “Μεθυσμένους” του Vyrypaev σε σκηνοθεσία Ανδρέα Παράσχου στο Θέατρο OLVIO, έναν πολύ όμορφο χώρο στην Αθήνα, στον Κεραμεικό.

Είναι η δεύτερα χρονιά για το έργο, καθώς παίζαμε πέρυσι στη Θεσσαλονίκη και νιώθω τόσο όμορφα για αυτή την συνάντηση. Δουλέψαμε όλοι με πολλή αγάπη και πραγματική φροντίδα για αυτή τη παράσταση και ο ένας για την άλλη, και αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο κομμάτι.

Με απασχολεί πολύ η αφοσίωση με την οποία ο καθένας βιώνει την δημιουργική διαδικασία στο θέατρο, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο επιλέγει ο καθένας να δουλέψει και να εξελιχθεί. Είναι πολύ όμορφο να μπορείς να αφιερωθείς πραγματικά ένα διάστημα στη δημιουργία ενός καλλιτεχνικού αποτελέσματος. Γι’ αυτό και με προβληματίζουν πολύ οι όροι με το,υς οποίους κάνουμε θέατρο στη Θεσσαλονίκη. Χρειάζεται πολλή πείσμα αυτή η δουλειά για να συνεχίσεις να θες να υπάρχεις σε αυτήν, παρόλες τις δυσκολίες.

Σχετικά με τα πλάνα της χρονιάς, η επόμενη δουλειά της Bloom Theatre Group θα είναι το “THE EFFECT” της Lucy Prebble σε σκηνοθεσία Ανδρέα Παράσχου -ένα πείραμα για τέσσερις ανθρώπους ερωτευμένους και θλιμμένους- το οποίο πρόκειται να κάνει πρεμιέρα τον Φεβρουάριο στο Θέατρο Αυλαία, ξεκινάμε πρόβες σε λίγες εβδομάδες και είμαστε πολύ χαρούμενοι γι’ αυτό.

Η Θεσσαλονίκη συνεχίζει να είναι το αγαπημένο μου μέρος. Ακόμα και τώρα που ο ελεύθερος χρόνος οριακά δεν υπάρχει, το να πιω μία μπύρα με τους φίλους μου είναι λυτρωτικό και ευτυχώς είναι κάτι εύκολο, γιατί μένουμε κοντά. Οι Σαράντα Εκκλησιές παραμένουν η ωραιότερη γειτονιά. Το σπίτι μου, παρότι μου αρέσει πολύ, δεν με βλέπει ποτέ. Στο δίλλημα μέσα ή έξω, θα επιλέξω πάντα να βγω, ακόμα κι αν δούλευα όλη την ημέρα.

Θυμάμαι ακόμα την πρώτη μου μέρα στο Σάρωθρον, είχα πάει για δουλειά πριν δέκα χρόνια ως φοιτήτρια και τους δύο πρώτους μήνες χόρευα μόνη μου, από τη χαρά μου, που ανακάλυψα ένα τέτοιο μέρος που παίζει αυτή την μουσική.

Συνήθως, αυτά είναι και τα τραγούδια που θα ακούσω στο δρόμο μέχρι σήμερα. Δεληβοριά, Usurum, Pan Pan τώρα τελευταία και γενικότερα αν είμαι στο αμάξι μπορεί απλώς να τραγουδάω μόνη μου στο δρόμο, χωρίς μουσική, κάνω κανονικό πρόγραμμα. Το τραγούδι με βοηθάει να χαλαρώσω και στους “Μεθυσμένους”, μου έχει μείνει σαν ιεροτελεστία, πριν από κάθε παράσταση να λέω το ‘’Χάλια’’ του Δεληβοριά, νιώθω ότι μου συγκεντρώνει το μέσα μου…

*η Άννα Μαρία Γάτου συμμετέχει στη θεατρική παράσταση της Bloom Theatre Group, “ΟΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΙ” του Ivan Vyrypaev σε σκηνοθεσία Ανδρέα Παράσχου, στο Θέατρο OLVIO στην Αθήνα. Παραστάσεις κάθε Δευτέρα και Τρίτη, έως και τις 28 Οκτωβρίου.