κείμενο Ι ιωάννα γεωργαντά */* φωτογραφίες | βάνα καλαμαρά + άννα παρασίδου + μία τουρίστρια στη Κέρκυρα */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
ν΄ ακούς και ν΄ αγαπάς
Αθήνα= Τόλμη | Θεσσαλονίκη = Ρίζες | Δημιουργία/Θέατρο κτλ = Οξυγόνο
Δε θα έλεγα πως υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ρουτίνα, έχει να κάνει με την εβδομάδα. Όμως, ναι είμαι απο τους ανθρώπους που θα ξυπνήσουν και θα κάνω διαλογισμό, θα γυμναστώ (ή σε κάποιο κοντινό δάσος ή στο σπίτι) και σα μέρος της προσγείωσης μου θα συγυρίσω το σπίτι.
Μετά υπολογιστής ή πρόβες ή τηλέφωνα ή κάποια έρευνα/ραντεβού ή κάποιο μάθημα τραγουδιού/χορού. Από τη στιγμή που ήρθα στην Αθήνα ταξιδεύω πολύ, παντού σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχουν στιγμές σιωπής, αυτό που λέμε “Κοιτάζω το ταβάνι” , υπάρχουν και στιγμές που λέω “Πότε φτάσαμε εδώ;”.
Ζώντας στην Αθήνα, η λέξη χρόνος με έχει απασχολήσει αρκετά… Άλλοτε με τρομάζει, άλλοτε με ξεγελάει και δεν τον καταλαβαίνω.