at a glance
Top

Ορεινή Ναυπακτία: Άνω Χώρα

κείμενο | άννα-μαρία χατζή */* φωτογραφίες | άννα-μαρία χατζή */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

μικρές εκδρομές- μεγάλες χαρές

Ορεινή Ναυπακτία part 3: Άνω Χώρα

Ε, προφανώς θα ερχόταν και η σειρά της. Στο όνομα «ορεινή Ναυπακτία» δίπλα, είναι γραμμένο το όνομα «Άνω Χώρα», γιατί είναι ο πιο διάσημος προορισμός της περιοχής. Εγώ, όπου ακούω πολλά κεράσια κρατάω μικρό καλάθι, αλλά ευτυχώς, η Άνω Χώρα ξεπέρασε τις προσδοκίες μου.

Το χωριό βρίσκεται σε απόσταση μιάμισης ώρα από την Ναύπακτο, στα 1.030 μ. υψόμετρο και είναι χτισμένη αμφιθεατρικά σε μια πλαγιά των Βαρδουσίων. Είναι κεφαλοχώρι και το παλιό της όνομα ήταν «Άνω Λαμποτινά». Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, λοιπόν, ήταν η έδρα της Σχολής της Λαμποτινάς στην οποία φοίτησε για δύο χρόνια ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Στο παλιό σχολείο του χωριού, αυτή τη στιγμή, στεγάζεται ένα πλούσιο λαογραφικό μουσείο με πολύ ενδιαφέροντα εκθέματα – δωρεές από τους κατοίκους που αναπαριστούν τη ζωή όπως ήταν κάποτε. Αφιέρωσε λίγο παραπάνω χρόνο σε αυτό και στη θέα έξω από αυτό.

Μπαίνοντας στο χωριό θα συναντήσεις μια μεγάλη πλατεία, την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής που είναι χτισμένη με πελεκητό μαύρο λιθάρι κάτι που δεν έχω ξαναδεί ομολογώ και εκεί δίπλα σε ένα διάζωμα θα δεις να στέκεται και ο «Καρνάβαλος» το παλιό «KTEΛ» του χωριού. Το λεωφορείο, αυτό, ένωνε την Άνω με την Κάτω Χώρα, μέχρι το 1983. Στο λαογραφικό μουσείο θα δεις και φωτογραφίες με το λεωφορείο να έχει κολλήσει στο χιόνι. Οι πλακοστρωμένοι δρόμοι θα σε οδηγήσουν στο «κέντρο» του χωριού, στα καφέ και τα ταβερνάκια για να πάρεις μια ανάσα μετά από το ταξίδι και το περπάτημα. Κάπου εκεί βρίσκεται και έναν χώρος που ονομάζεται «φίλοι του Καζαντζίδη» με μια ψύχραιμη συλλογή από φωτογραφίες, δίσκους, αυτόγραφα, cd, περιοδικά και εφημερίδες με τον Καζαντζίδη. Εμείς φάγαμε στον «Μπαχαλόγατο» και γνωρίσαμε τον Βασίλη, τον ιδιοκτήτη, ο οποίος μας μίλησε με πολλή αγάπη για το χωριό και την απόφασή του να ανοίξει το μαγαζί, ενώ ζει στη Ναύπακτο.

Αυτό που έμαθα με μεγάλη μου χαρά, είναι πως το χωριό εκτός από τον πολιτισμό και την ιστορία, πλέον είναι γνωστό, για τη φύση και τις πεζοπορίες. Σε ένα χωριό λίγο πιο κάτω, στο Τείχιο, διοργανώνεται ένας από τους μεγαλύτερους αγώνες βουνού της χώρας με συμμετοχές από όλον τον κόσμο. Οι άνθρωποι έχουν επενδύσει σε αυτού του είδους τον τουρισμό και έχουν κάνει πάρα πολύ καλά. Ο αγώνας αυτός διαρκεί όλο το Μάιο και συμπεριλαμβάνει αγώνες τρεξίματος, πεζοπορίας και mountain bike. Μπορείς να ψάξεις στο tihiorace.gr και να έρθεις σε επαφή με το kravara park και kravara bike park (αν είσαι του mountain bike) στα social media να δεις τις διαδρομές που έχουν φτιάξει και να ακολουθήσεις μία από αυτές. Η σήμανση είναι πολύ καλή! Εγώ έκανα μια πολύ απλή και μικρή διαδρομή μέχρι τον νερόμυλο και από εκεί στον καταρράκτη Τσούρνα, αλλά την επόμενη φορά θα ανέβω γι’ αυτό το λόγο.

Το τοπίο είναι τρομερό, όποια εποχή διαλέξεις να έρθεις, φυσικά την άνοιξη θα πετύχεις και τις καρυδιές ανθισμένες, αλλά πιστεύω ότι σε κάθε εποχή θα έχεις κάτι να θαυμάζεις. Φεύγοντας από την Άνω Χώρα και έχοντας πάρει αρκετή δόση καθαρού αέρα, θέας, κελαηδισμάτων και πρασίνου το μόνο που σκέφτομαι είναι πότε θα ξανάρθω. Ελπίζω κι εσύ να φύγεις με την ίδια αίσθηση.

Καλά να περάσεις!