at a glance
Top

Μεσολόγγι

κείμενο | άννα-μαρία χατζή */* φωτογραφίες | άννα-μαρία χατζή */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

μικρές εκδρομές- μεγάλες χαρές

Οι μεγάλες αγάπες δεν κρύβονται, γι’ αυτό κι εγώ δεν θα κρύψω τη δική μου για το Μεσολόγγι ∙ ένα μέρος που γνώρισα και αγάπησα χάρη στους ανθρώπους του. Είχα τη χαρά να με ξεναγήσει πρώτα το αγαπημένο μου φιλαράκι, η Νίκη και να μου μάθει «πως απ’ το τίποτα γίνεται ο παράδεισος»,  αφού περάσαμε πέντε μέρες μόνο ξεκούραση, βόλτες, ποδήλατο και ήλιο και ήταν οι καλύτερες διακοπές. Τότε έγραψα για όλα αυτά που είδαμε και επισκεφτήκαμε. Τρία χρόνια μετά γράφω ξανά, αυτή τη φορά για τους ανθρώπους που γνώρισα, όταν το ξαναεπισκέφτηκα, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει μια κοινότητα την οποία θαυμάζω, ζηλεύω και εύχομαι να συναντάω πιο συχνά στα μέρη που ταξιδεύω. Ταυτόχρονα, σου προτείνω πώς να περάσεις τη μέρα ή τις μέρες σου στην Ιερά Πόλη σε περίπτωση που σε βγάλει ο δρόμος σου εδώ.

Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή: το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις όταν έρθεις εδώ είναι να νοικιάσεις ποδήλατο! Δεν ξέρω, αν το ξέρεις, αλλά το Μεσολόγγι είναι η πόλη-ποδήλατο. Οι ρόδες του ποδηλάτου για τους κατοίκους είναι κάτι σαν προέκταση των ποδιών τους, οι δρόμοι ανήκουν στα ποδήλατα και είναι όλοι φλατ. Γι’ αυτό μην το σκέφτεσαι. Σου υπόσχομαι ότι θα το απολαύσεις και επιπλέον θα δεις την πόλη με άλλο μάτι. Θα πας λοιπόν, στην Αναστασία και στον Γιάννη, aka Veloon bikes, οι οποίοι νοικιάζουν ηλεκτρικά ποδήλατα για να κάνουν την βόλτα σου πιο ξεκούραστη!

Τα φωτεινά αυτά παιδιά, τα συνάντησα μια ηλιόλουστη Κυριακή που πήγα για να γνωριστούμε και να μιλήσουμε για τους ίδιους και την νέα τους επιχείρηση. Όσο τα λέγαμε περνούσαν φίλοι για ένα «γεια» κι έτσι γνώρισα τη Νίκη από το καφέ «Ρέπλικα» και τον Νίκο που έχει αναλάβει πλέον το ζαχαροπλαστείο «Λύρος» της οικογένειάς του. Εκεί κάπου άρχισα να αντιλαμβάνομαι τι έχει αρχίσει να γίνεται στην πόλη. Κάναμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα γύρω από τη ζωή στο Μεσολόγγι αλλά και γενικά τη ζωή σε μια μικρή πόλη. Εστιάσαμε στο πόσο έχουν αλλάξει τα στάνταρ των ανθρώπων ως προς την ποιότητα της ζωής που αναζητούν και για την τάση τους να φεύγουν σιγά – σιγά από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Μείναμε εξίσου και στο πόσο έχει αλλάξει το τι θεωρείται «επιτυχία» στις μέρες μας, αφού πλέον αντιλήψεις όπως «γίνε γιατρός ή δικηγόρος για να βγάλεις λεφτά» δεν υφίσταται σε μια πρωτεύουσα που όλα είναι κορεσμένα και εφήμερα. Τα λόγια της Αναστασίας περί αυτού συνοψίζουν τέλεια τα όσα είπαμε: «ωραία η Αθήνα, το έξω και αυτά που σου παρέχει αλλά αυτό που όσο κάθομαι εδώ στο μαγαζί θα περάσει ο παιδικός μου φίλος, θα πούμε τα νέα μας και μετά θα περάσει κι ένας άλλος φίλος κι ένας άλλος και μετά κάπου θα καταλήξουμε όλοι μαζί, είναι ανεκτίμητο. Επιτυχία είναι το να έχεις την ψυχική σου υγεία».

Ο Γιάννης, λοιπόν, ως ηλεκτρολόγος μηχανικός είχε την ιδέα μιας και είναι στο αντικείμενό του, η Αναστασία την πίστεψε και η ιδέα δεν άργησε να γίνει πράξη. Πήραν δέκα ποδήλατα, βρήκαν το χώρο και μπήκαν με τα μπούνια στη φάση. Τα παιδιά εργάζονται ακόμα στην Αθήνα όμως θα τους βρίσκεις στο γλυκό τους μαγαζί κάθε σαββατοκύριακο που επιστρέφουν στο Μεσολόγγι για να παίρνει μπρος το σχέδιο «απόδραση από την πόλη». Θαύμασα την όρεξή τους για το νέο τους εγχείρημα μα πιο πολύ θαύμασα τα μάτια τους που ήταν γεμάτα όνειρα. Πήγαμε βόλτα με τα ποδήλατα, μου έμαθαν ένα σωρό πράγματα για τον τόπο τους και πραγματικά η μέρα μαζί τους ήταν απολαυστική.

Τώρα, λοιπόν, που έχεις κι εσύ το ποδήλατό σου θα σε κάνω την αγαπημένη μου βόλτα! Θα κατευθυνθείς προς τη λιμνοθάλασσα για να ποδηλατάρεις γύρω – γύρω τον περιμετρικό της δρόμο. Μπορείς να ξεκινήσεις πηγαίνοντας πρώτα στο παρατηρητήριο της Κλείσοβας και μετά να κατευθυνθείς προς την Τουρλίδα, την πλωτή πόλη του Μεσολογγίου και το μουσείο άλατος, το οποίο βρίσκεται στις παλιές αλυκές. Πηγαίνοντας προς τα εκεί σου προτείνω να κάνεις μια στάση στο παρατηρητήριο των ροζ φλαμίνγκο και να παρατηρήσεις τι πουλιά βρίσκονται γύρω σου. Σίγουρα θα πετύχεις ερωδιούς και ενδεχομένως και φλαμίνγκο. Το μουσείο άλατος εκτός από τον εσωτερικό χώρο, μεγάλο ενδιαφέρον έχει και ο εξωτερικός του χώρος, στον οποίο εκτίθενται τα μηχανήματα που χρησιμοποιούσαν τότε που λειτουργούσαν οι αλυκές. Στον χώρο αυτόν μπορείς να περιηγηθείς δωρεάν.

Αφού κάνεις τη βόλτα σου και χορτάσεις ήλιο, πάρε ξανά το ποδήλατό σου και πάμε προς το κέντρο. Πέρνα από το άγαλμα του Λόρδου Βύρωνα, το μουσείο του Τρικούπη και το σπίτι του Παλαμά, το παλιό δημαρχείο, την εκκλησία του αγίου Σπυρίδωνα, το κτήριο Χρυσόγελου, την πλατεία Μάρκου Μπότσαρη και γενικά πέρνα, γύρνα, χώσου, χάσου, ψάξου! Κάπου εκεί πάνω σε αυτό το ντελίριο περιπέτειας κάνε μια στάση στο Messolonghi by locals, το πιο in spot της πόλης. Εκεί θα γνωρίσεις τον Αλέξανδρο, την Κύρα και την ομάδα τους.

Τα παιδιά αυτά έχουν δημιουργήσει δύο χώρους: ένα info – point, στο οποίο θα σου προτείνουν διάφορα ενδιαφέροντα σποτ μέσα στην πόλη που μπορείς να δεις και θα σε ενημερώσουν και για τις δράσεις που τρέχουν την εκάστοτε εποχή, όπως το φεστιβάλ των ντόπιων, πεζοπορίες στον Αράκυνθο και τη γύρω περιοχή, βαρκάδα στη λιμνοθάλασσα, πολιτιστικές διαδρομές μέσα στην πόλη, εκθέσεις κλπ. Στον χώρο αυτόν θα βρεις και ένα σωρό όμορφα πράγματα, τύπου σουβενίρ, σχεδιασμένα από τοπικούς καλλιτέχνες που έχουν εμπνευστεί από το Μεσολόγγι. Ο δεύτερος χώρος είναι ένα local – hub στο οποίο διοργανώνουν εργαστήρια, δράσεις, ομιλίες και ό, τι άλλο αφορά την κοινότητα της πόλης.

Το σλόγκαν τους «live local think global» νομίζω πως συνοψίζει τέλεια την προσπάθεια που κάνουν να αναδείξουν την πόλη τους μέσα από τα μάτια των ντόπιων, όχι μόνο σε ιστορικό και πολιτιστικό επίπεδο, αλλά με μια ολιστική προσέγγιση, με έναν οργανισμό που θα συμπεριλαμβάνει όλα αυτά που αποτελούν το Μεσολόγγι. Με κινητήρια δύναμη την αγάπη για τον τόπο τους και οδηγό το ανοιχτό τους μυαλό, ξεκίνησαν τους by locals το 2019 σε μια εποχή που η λέξη «τουρισμός» δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο της πόλης πόσο μάλλον η έννοια του «ηθικού τουρισμού». Έξι χρόνια μετά αυτό που έχουν δημιουργήσει είναι αξιέπαινο και αξιοθαύμαστο. Έχουν δημιουργήσει ένα δίκτυο ανθρώπων που έχουν αναζωογονήσει την πόλη και προωθούν έναν ηθικό και βιώσιμο τουρισμό, κάτι που απαιτεί όχι μόνο να αλλάξει η φιλοσοφία πίσω από το κομμάτι «τουρισμός», αλλά και η στάση ζωής των ανθρώπων. Είναι πλέον αναγκαία η επένδυση σε δράσεις και επιχειρήσεις, οι οποίες θα φροντίζουν τόσο την ευημερία του τόπου, όσο και των ανθρώπων που τον κατοικούν. Το δεύτερο σκέλος, συνήθως, σε πολλές τουριστικές περιοχές της χώρας μας αγνοείται παντελώς, με αποτέλεσμα χωριά, πόλεις και νησιά να γίνονται ανυπόφορα για τους ντόπιους. Το Μεσολόγγι, όμως, μας μαθαίνει πως μπορεί να υπάρξει ισορροπία ανάμεσα στην ευημερία του τόπου και των κατοίκων του, όταν οι κάτοικοι συμμετέχουν ενεργά σε αυτήν την προσπάθεια. Ο Αλέξανδρος και η Κύρα μου είπαν πως τα τελευταία τρία – τέσσερα χρόνια όλο και περισσότεροι νέοι επιστρέφουν πίσω και σιγά – σιγά το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Η Αναστασία και ο Γιάννης, ο Νίκος, η Νίκη, τα αδέρφια Τρικενέ που συνεχίζουν την οικογενειακή επιχείρηση «ποτοποιία Τρικενέ» και ανακαίνισαν πρόσφατα το ιστορικό πια μαγαζί που πέρασε από τον πατέρα τους στα χέρια τους, ο Δημήτρης που αποφάσισε να ανοίξει έναν χώρο για  extreme sports στο κέντρο της πόλης και σίγουρα κι άλλοι κι άλλες που δεν πρόλαβα να τους γνωρίσω. Όλοι και όλες τους συμβάλουν με τον τρόπο τους και δίνουν στην πόλη έναν αέρα ανανέωσης.

Το ερώτημα είναι ένα για τον Αλέξανδρο: «Τί είναι για τον κάθε έναν το Μεσολόγγι;» και όχι μόνο το Μεσολόγγι, το ερώτημα λέει πως μεταφέρεται παντού  και όταν είσαι ανοιχτός να γνωρίσεις ξανά ακόμα και τον ίδιο σου τον τόπο, τότε δημιουργείται ένας ζωντανός οργανισμός από ανθρώπους που ο καθένας προσφέρει κάτι διαφορετικό κι αντί να μετράνε τις διαφορές τους μετράνε αυτά που μπορούν να κάνουν μαζί.

Γνωρίζοντας όλα αυτά τα παιδιά νιώθεις μια πληρότητα και μακάρι να έχεις κι εσύ τη χαρά να τους γνωρίσεις από κοντά, θα σε φροντίσουν σαν να σε ξέρουν από παλιά. Το μέρος θα σε εμπνεύσει και θα σε μαγέψει μόνο αν το αγκαλιάσεις και το ζήσεις «by local». Για εμένα, αυτή η αίσθηση φροντίδας, φιλοξενίας και αλληλεγγύης που παίρνω κάθε φορά που το επισκέπτομαι είναι η μαγική συνταγή της επιτυχίας για έναν τόπο που σέβεται τον εαυτό του. Την ενέργεια που έχουν δώσει θα την νιώσεις σε όλα εκείνα τα σημεία που έχουν πάρει ξανά ζωή.

Μετά από όλη αυτήν την πληροφορία, θα σε αφήσω να πας για ένα τσιπουράκι ή ένα ουζάκι εκεί στον πεζόδρομο που είναι όλα δίπλα σου. Να μην παραλείψεις τους θαλασσινούς μεζέδες, το αυγοτάραχο και να δοκιμάσεις οπωσδήποτε το τοπικό γλυκό «παστιτσάκι» που φτιάχνει ο Νίκος στο ζαχαροπλαστείο του. Μην ξεχάσεις να δεις το ηλιοβασίλεμα μέχρι να σβήσει ο ήλιος και φυσικά να επιστρέψεις το ποδήλατό σου!

Καλή απόλαυση!