![](http://rejected.gr/wp-content/uploads/2023/01/5F2FB18F-BFDA-4750-A810-FDDE2AC1C5D2.jpeg)
κείμενο | γιώργος καφετζόπουλος */* φωτογραφίες | γιώργος καλφαμανώλης + αντώνης παπαντωνίου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
ένα τσιγάρο δρόμος
Ξυπνάω.
Στις 11:00.
Πατήσια ghetto.
Περπατάω στην γειτονιά, πάω να πάρω έναν καφέ.
Περνάω από τους Afro χαιρετάω τον Jimmy, “καλημέρα, bro μου, πώς είσαι ;;”
“Καλά- καλά, καλημέρα”. Οι άλλοι με κοιτάνε. Χαλαροί.
Απέναντι καφενόβιοι Έλληνες λευκοί.
Χαιρετώ, γιατί εκεί με ξέρουν όλοι, πάω και βλέπω μπάλα.
Ο Γιωργάρας, ο ταρίφας, μου φωνάζει «ΑΑΑΕΕΚΚ», έτσι λέμε «γεια».
Ο coffee man, τα κλασικά «καλημέρα, φρέντο εσπρέσο με ολίγη;;»
«Ναι ναι, παρακαλώ».
Παίρνω και κάτι σαν τυρόπιτα.
Οδηγώ.
Προς Επί Κολωνώ.
Πρόβες «Τάο».
Επιτέλους, το έργο που έγραψα, θα παιχτεί.
Related posts:
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Οι ασσόδυοι έχουν τα ντόρτια τους
έχεις τρεις επιλογές
Μια βόλτα σ’ ένα υπνοδωμάτιο στο Παγκράτι
εκείνος που δεν έγραφε ποτέ ημερολόγιο
η κινησιολογία της ζωής και του αισθήματος