κείμενο | γιώργος καφετζόπουλος */* φωτογραφίες | γιώργος καλφαμανώλης + αντώνης παπαντωνίου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
ένα τσιγάρο δρόμος
Ξυπνάω.
Στις 11:00.
Πατήσια ghetto.
Περπατάω στην γειτονιά, πάω να πάρω έναν καφέ.
Περνάω από τους Afro χαιρετάω τον Jimmy, “καλημέρα, bro μου, πώς είσαι ;;”
“Καλά- καλά, καλημέρα”. Οι άλλοι με κοιτάνε. Χαλαροί.
Απέναντι καφενόβιοι Έλληνες λευκοί.
Χαιρετώ, γιατί εκεί με ξέρουν όλοι, πάω και βλέπω μπάλα.
Ο Γιωργάρας, ο ταρίφας, μου φωνάζει «ΑΑΑΕΕΚΚ», έτσι λέμε «γεια».
Ο coffee man, τα κλασικά «καλημέρα, φρέντο εσπρέσο με ολίγη;;»
«Ναι ναι, παρακαλώ».
Παίρνω και κάτι σαν τυρόπιτα.
Οδηγώ.
Προς Επί Κολωνώ.
Πρόβες «Τάο».
Επιτέλους, το έργο που έγραψα, θα παιχτεί.
Related posts:
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
της ζωής της, το πάρτυ...
'Γιατί ν' ανάψεις τη φωτιά και να μ' αφήσεις;'
...here comes the sun
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
στα δίκαια διλήμματα της ζωής...