
κείμενο | κωνσταντίνος τσονόπουλος */* φωτογραφίες | αρχείο κωνσταντίνου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
Τσιτ μιλ
Ξυπνάω απότομα από τον ήχο του ξυπνητηριού.
Το προηγούμενο βράδυ δεν είχα κλείσει το πατζούρι.
Κοιμάμαι συχνά με το πατζούρι ανοιχτό, προτιμώ τις αχτίδες του ήλιου από τον ήχο του ξυπνητηριού.
Το πρώτο μου βλεφάρισμα βαρύ, το δεύτερο ασήκωτο, το τρίτο στάζει απόφαση, το τέταρτο αποκρίνεται με δυσκολία, το δέκατο βλεφάρισμα μου ανοίγει τα μάτια.
Όλα τα άσχημα στην ζωή μας, έρχονται για να ανακαλύψουμε την ρίζα της ασχήμιας.
Τρίτη μέρα που προσπαθώ να χωνέψω πως αναβλήθηκε η πρεμιέρα της περασμένης Δευτέρας.
Πρωινά χάδια και υποσχέσεις έρωτα με το κορίτσι.
Βαθύς αναστεναγμός για όλα αυτά που ζω και γι΄αυτά που θα ‘ρθουν.
Πρέπει να πάω στην πρόβα.
Χέρια μπλεγμένα με κρατάνε εδώ. Να της τα κόψω ή να κόψω τα δικά μου;
Related posts:
Ερωτευμένα, ασυγκράτητα, συγκινητικά, άλογα
απλός και φως
11:53 μ.μ. ένα αγόρι από την Τούμπα
κραδασμός καλοκαιριού
η παράσταση που θεραπεύει
έχεις τρεις επιλογές