κείμενο | γιώργος παπανικολάου */* φωτογραφίες | λευτέρης τσινάρης */* επιμέλεια | ιάκωβος καγκελίδης
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Το πολυσυζητημένο “Toc Toc- Aγάπη ρε” με τον Κώστα Σπυρόπουλο και τον Δημήτρη Σταρόβα, μετά τα δύο τελευταία φουλαριστά Σαββατοκύριακα από κόσμο, θα ξαναέρθει Θεσσαλονίκη 16, 17, 23 και 24 Φεβρουαρίου, στο Ράδιο Σίτυ της οδού Παρασκευοπούλου. Από την άλλη, στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ Θεσσαλονίκης, κείμενο του Θανάση Τριαρίδη με τον Σήφη Πολυζωίδη πάνω στο σανίδι και τον Τριαντάφυλλο Δελή στην καρέκλα του σκηνοθέτη, έρχεται στις 18 Μαρτίου. “Football- το παιχνίδι της αθωότητας” ο τίτλος της παράστασης. Κι αναμένουμε…
...και ποιος σου είπε ότι ο έρωτας στο θέατρο δεν επιδέχεται “μαγειρέματος”;
“Εμείς οι δυο ήμασταν ζευγάρι πριν γνωριστούμε”. Αγαπημένος συγγραφέας ο Terrence Mc Nally, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα, κι η ιστορία ενός μάγειρα πρώην κατάδικου που συναντά και ερωτεύεται μια σερβιτόρα που ήρθε από τη Νέα Υόρκη. Μια νύχτα πάθους και ύστερα τι; Τί μένει σε μια ρομαντική ιστορία που θα ήθελες να ζήσεις; Τετάρτες και Πέμπτες Σαλόνικα, Παρασκευοσαββατοκύριακα στην Αθήνα.
…και ποιος σου είπε ότι στο θέατρο δεν ζούμε το τέλος της ανθρωπότητας;
Ορέστης Τζιόβας και Σταύρος Σβήγκος σε ένα θεατρικό έργο του Λένου Χρηστίδη, όπου είναι απομονωμένοι από διαδίκτυα και υπολογιστές, ώσπου μαθαίνουν πως επίκειται πυρηνικός πόλεμος. Θα σωθεί η ανθρωπότητα; Επιδέχεται αλλαγή η Ιστορία; Παντελής Δεντάκης σκηνοθετεί και επιτέλους, κάτι διαφορετικό έρχεται στην πόλη. Στο θίασο και ο Σωκράτης Πατσίκας, η Νικολέτα Παπαδοπούλου, μα και ο Παύλος Παυλίδης.
.. και ποιος σου είπε ότι δεν υπάρχει η πρόταση γι αυτή την εβδομάδα;
“Προβάρισα τη ρόμπα. Ήταν πανέμορφη. Κι εκείνη τη στιγμή, ήμουν κι εγώ πανέμορφη. Και σήμερα έφτασε η μέρα. Φεύγω. Πάω στη χώρα πέρα από τον τοίχο. Θα κάτσω και θα φάω ελιές σε μια ελληνική ακρογιαλιά. Και δεν μου αρέσουν κι οι ελιές. Αλλά στην Ελλάδα, μπορεί να μου αρέσουν. Τρώνε και καλαμάρι, και χταπόδι -τι γενναίοι άνθρωποι! Θα το φάω κι εγώ. Θα τα κάνω όλα. Θα τα δοκιμάσω όλα. Η Ελλάδα θα γίνει το δικό μου Youkali, το Youkali της Σίρλει. Όχι πως θα ξαναγίνω κοριτσάκι, αλλά αντί να λέω “Χριστέ μου, είμαι πενήντα δύο χρονών”, θα πω “είμαι μόνο πενήντα δύο χρονών – δεν είναι υπέροχο;”. Καθόλου άσχημα. Καθόλου άσχημα. Στάσου”. Στάσου κι εσύ. Ειδικά αν είσαι θηλυκό. Η Μπέσυ Μάλφα στο είδωλό της στον καθρέφτη, με την υπογραφή του Αλέξανδρου Ρήγα. Δες το.
Τελειώνοντας, ρώτησα το Γιώργο Παπαπαύλου, που πρωταγωνιστεί στο θέατρο της οδού Κυκλάδων, στην Αθήνα, στη παράσταση “Κοριολανός και Ιούλιος Καίσαρας” του Σαίξπηρ, σε διασκευή και σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Χατζή, ποιά είναι η χαρά που παίρνει από τη φετινή του θεατρική επιλογή. Και εκείνος απάντησε…
Related posts:
2022
έχεις τρεις επιλογές
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
έχεις τρεις επιλογές
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
εκείνος που δεν ονειρεύεται