κείμενο Ι ανθή ιωαννίδου */* φωτογραφίες | γιώργος ιωαννίδης + γιώργος τερζής + στέφανος μπουζόπουλος */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
ανθίζει ημέρα
Είναι αρχές Νοέμβρη και ακόμα κοιμάμαι με το αγαπημένο μου καλοκαιρινό φαρδύ T-shirt. Αρνούμαι πεισματικά να αποδεχτώ πως το καλοκαίρι έχει τελειώσει και δυνατός μου σύμμαχος είναι ο καιρός, που βγάζει αυτόν τον ήλιο που τα συγχωρεί όλα.
Ήχος ξυπνητηριού, και ο ελληνικός καφές ψήνεται ήδη στο μπρίκι. Δυο τρεις γρήγορες γουλιές καφέ στην αγαπημένη μου αυλή, που έχει ακόμα ανθισμένα λουλούδια, και έφυγα για πρόβα. Όπως κάθε μέρα, ξεχνάω κάτι που θα έπρεπε να είναι στην τσάντα, μα ήταν λίγο παρακεί και επιστρέφω απ’ την βαρβάτη ανηφόρα της Άνω πόλης, που δε χαρίζεται και δε λυπάται κανέναν.
Related posts:
και η ζωή ξοδεύεται σε ταχύτητα...
δύο φορές νεκρός, καμία πεθαμένος
έχεις τρεις επιλογές
Συνήθειες καθημερινότητας μοναδικής
το σημείο αναφοράς μου
μια βόλτα η ζωή...