κείμενο | χριστίνα μαξούρη */* φωτογραφίες | μαρίλη ζάρκου + social wave athens (κεντρική) */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
η Αποστολή της καρδιάς
Η πρώτη φορά που βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη, ήταν περίπου πριν 20 χρόνια, όταν ήρθαμε με κάποιους συμμαθητές μου από τη δραματική σχολή, για να δούμε στο Μακεδονικών Σπουδών, τον “Βυσσινόκηπο” του Τσέχωφ, από το Εθνικό Θέατρο της Μόσχας. Ύστερα, πάλι για παράσταση, στο ιστορικό πλέον και πολύ αγαπημένο, Θέατρο Αμαλία. Ταξιδεύαμε πάντα με το ΚΤΕΛ. Μια διαδρομή της οποίας, τώρα οι ώρες μου φαίνονται αιώνας, αλλά τότε κυλούσαν σαν νερό. Βιαζόμασταν, φαίνεται, να φτάσουμε στον προορισμό μας. Και σίγουρα, βιαζόμασταν να μεγαλώσουμε…
Related posts:
Οι σημειώσεις της Ελένης Δημοπούλου
πιστεύω στον άνθρωπο
πιστεύω στον άνθρωπο
Οι σημειώσεις του Νικολάκη Ζεγκίνογλου
Πες μου εγώ πού ταιριάζω;
Πες μου εγώ πού ταιριάζω;
H Ελένη Μπούκλη αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Οι σημειώσεις της Χριστίνας Δαγκάκη
ότι μας αναλογεί...
ότι μας αναλογεί...
Ο Παναγιώτης Νάτσης αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Ο Ιωάννης Καμπούρης αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές