at a glance
Top

Οι σημειώσεις της Χριστίνας Μαξούρη

κείμενο | χριστίνα μαξούρη */* φωτογραφίες | μαρίλη ζάρκου + social wave athens (κεντρική)  */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

η Αποστολή της καρδιάς

Η πρώτη φορά που βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη, ήταν περίπου πριν 20 χρόνια, όταν ήρθαμε με κάποιους συμμαθητές μου από τη δραματική σχολή, για να δούμε στο Μακεδονικών Σπουδών, τον “Βυσσινόκηπο” του Τσέχωφ, από το Εθνικό Θέατρο της Μόσχας. Ύστερα, πάλι για παράσταση, στο ιστορικό πλέον και πολύ αγαπημένο, Θέατρο Αμαλία. Ταξιδεύαμε πάντα με το ΚΤΕΛ. Μια διαδρομή της οποίας, τώρα οι ώρες μου φαίνονται αιώνας, αλλά τότε κυλούσαν σαν νερό. Βιαζόμασταν, φαίνεται, να φτάσουμε στον προορισμό μας. Και σίγουρα, βιαζόμασταν να μεγαλώσουμε…

Αργότερα, όντως μεγαλώσαμε και άρχισα να έρχομαι με παραστάσεις, όπου πλέον έπαιζα. Κι ακόμα πιο μετά, με παραστάσεις που έφτιαχνα η ίδια και τραγουδούσα. “Τρωάδες”, “Βάκχες”, “Ηλέκτρα”, “Παραλογές ή μικρές καθημερινές ιστορίες”, “Μελτεμάκι”, “Γκόλφω”, “Ορέστεια”, “Δανεικά Παπούτσια”, “Αβελάρδος & Ελοΐζα”, “Δανεικά Παπούτσια” ξανά, “Φοίβος Δεληβοριάς – Best Off”, “Το άσπρο μαμά νοσταλγώ”, ξανά “Δανεικά Παπούτσια”.. Πάντα δηλαδή, έχοντας μία Αποστολή. Και πάντα, με την καρδιά μου να φτάνει πρώτη και μετά να ακολουθεί το σώμα μου. Είναι τόση η λαχτάρα και η χαρά κάθε φορά, που ο χρόνος αρχίζει να τρέχει ξανά, ελαφρύς και χαρούμενος, όπως σε εκείνα τα πρώτα χρόνια της ενηλικίωσης, που ταξιδεύαμε με το ΚΤΕΛ και οι πολλές ώρες μας φαίνονταν νεράκι.

Είναι οι τόσο έντονες και ζεστές αναμνήσεις, οι φίλοι και γνωστοί, σταθερό πλέον σημείο αναφοράς, ο Δημήτρης, η Έφη με τον Νικηφόρο, η  Άσπα, η Αναστασία, η Έλσα, ο Γιώργος, οι πάντα ανεξάντλητες βόλτες μέσα στην πόλη με τα πανέμορφα παλιά κτίρια, η Ροτόντα, η περαντζάδα δίπλα στη θάλασσα, το διάβασμα πίνοντας καφέ στα όμορφα φλυτζάνια της Pasta Flora, το ωραίο φαγητό.

Μα πάνω και πρώτα απ’ όλα, αυτή η Αποστολή. Και μαζί η θέληση να μοιραστείς τη δουλειά σου με ακόμα περισσότερους ανθρώπους και να βρεθείτε για δύο ώρες σ’ αυτόν τον ‘κοινό τόπο.’

Όπως ευχόμαστε να συμβεί τώρα, στο Θέατρο Αυλαία – τι όμορφο και για τον θεατή και για τους επί σκηνής θέατρο!- πάλι με τον Γιάννη (Καλαβριανό) και τον Γιώργο (Γλάστρα) που η σχέση μας μετράει πολλά χιλιόμετρα, μεταφορικά και κυριολεκτικά, και τους Γιώργο Σαββίδη, Μάνο Πετράκη και Θόδωρο Κοτεπάνο. Χαρά και ανυπομονησία. Και μια αίσθηση ευθύνης, να μεταφερθεί όσο πιο καθαρά και δυνατά γίνεται, η ιστορία του Μίχαελ Κόλχαας που έψαχνε απεγνωσμένα να βρει το δίκιο του κι αντ’ αυτού, έχασε τον εαυτό του και τη ζωή του.

Και μετά, πίσω στην Αθήνα. Προετοιμασία για τα γυρίσματα μιας ταινίας που θα πραγματοποιηθούν τον χειμώνα στην Πελοπόννησο. Δημιουργία δύο κλιπ πάνω σε διασκευές παλιότερων τραγουδιών, για το κανάλι μου στο YouTube, //www.youtube.com/channel/UCJCJ20zByVBeVWGvRt68OgQ

κάτι που κάνω σε τακτά διαστήματα, τα τελευταία 2 χρόνια και επεξεργασία μιας παράστασης-αφιέρωμα στους μελοποιημένους ποιητές, που θα πραγματοποιηθεί την άνοιξη, στο Θέατρο Σταθμός.

Και πάντα με την ευχή, να επιστρέψω σύντομα στην όμορφη Θεσσαλονίκη, για την επόμενη Αποστολή.

* Η Χριστίνα Μαξούρη συμμετέχει στη θεατρική παράσταση “Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα” του Γιάννη Καλαβριανού. Στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ Θεσσαλονίκης, από Τετάρτη 12 Οκτωβρίου έως και Κυριακή 16 Οκτωβρίου.