at a glance
Top

Οι σημειώσεις της Κατερίνας Συναπίδου

κείμενο | κατερίνα συναπίδου */* φωτογραφίες | δήμητρα λαχτάρα (πορτραίτα) + χρύσα νίκα (ομαδικές) + αρχείο κατερίνας (δρόμοι βουκουρεστίου)  */* επιμέλεια |  γιώργος παπανικολάου

"Hum@nitarium" στο Βουκουρέστι

Αναχώρηση μεταξύ Α’ και Β’ Γύρου Δημοτικών εκλογών. Πόσο σημαντική είναι η ψήφος και να είμαστε «ενεργοί πολίτες», όπως λέει η Παρουσιάστρια στο Hum@nitarium.

Προορισμός Βουκουρέστι, Ρουμανία και Διεθνές Φεστιβάλ X-Fest. Εκεί θα ψηφίσουν εμάς. Διαφέρει άραγε η πρόσληψη των Ρουμάνων από τη δική μας;

Προσγειωνόμαστε και μας περιμένει ο Robert, ενώ ο Σουμάχερ του Teatrul Excelsior μας πηγαίνει στο ξενοδοχείο. Check in και μέσα στην επόμενη ώρα βρισκόμαστε στο Εθνικό Θεάτρο του Βουκουρεστίου για να δούμε Thomas Ostermeier και την «Ιστορία της Βίας» του Έντουαρτ Λουί από την Schaubuhne. Απευθείας στα βαθειά. Παράσταση εμπειρία και θαυμασμός για τη σύνθεση της σκηνοθεσίας, της μουσικής και των εκπληκτικών ηθοποιών. Ακολουθεί ποτό όλων των καλλιτεχνών του φεστιβάλ και χορός. Τι συμβαίνει με τη μουσική; Στην επιστροφή ο Θοδωρής θα πάρει ένα τεράστιο doner (ή αλλιώς «το μωρό»)
και θα το μνημονεύει κάθε μέρα για το υπόλοιπο ταξίδι. Ίσως και για την υπόλοιπη ζωή του.

Εξόρμηση το πρωί στην πόλη. Πάντα οδηγός μας με το gps ο Δημήτρης. Πρόβα στο πάρκο, διώχνουμε το ζευγαράκι από το παγκάκι. Πρόβα στους δρόμους του Βουκουρεστίου. Η Μαίρη ρωτάει και μεις απαντάμε.

Ανοιχτή συζήτηση με τον T. Ostermeier. “Theatre is not fancy”, “Change theatre, it needs it!”.  Έμπνευση και χαρά για τη συνάντηση.

Παραστάσεις από Γερμανία, Ρουμανία, Τσεχία, Γαλλία, Βουλγαρία. Το κοινό των παραστάσεων: ΝΕΟΙ/ΕΣ γεμίζουν τα θέατρα.

Μέρες ηλιόλουστες. Κρύο και ζέστη. Ζέστη και κρύο. Πήραμε λίγα ρούχα και ελαφριά γιατί με τη διαφορά νομίσματος «δε μπορεί, θα ψωνίσουμε κάτι ζεστό». Μέσα σε 24 ώρες αναρωτιόμαστε ποιος είναι ο βασικός μισθός και πώς επιβιώνουν με το κόστος ζωής.

Η πόλη μεγάλη, επιβλητική. Αντιθέσεις ανάμεσα στα παλάτια και τα υπόλοιπα κτίρια. Μεγαλομανία και παρακμή.

Η αναζήτηση φαγητού και καφέ είναι από τους βασικούς στόχους της ημέρας. Η κυρία με τις πάρα πολλές γεύσεις σε πιτάκια είναι φίλη μου, μικρή οικογενειακή επιχείρηση στο κέντρο του Βουκουρεστίου.

Τα βράδια ο Νίκος «να κατέβω να φέρω μπύρες;».

Περπάτημα. Αστεία. Κυρίως καμένα. Η ελευθερία για καμένο χιούμορ δείχνει τις δυνατότητες της ομάδας, που μάλιστα γνωρίζεται πολύ μικρό διάστημα. Χωρίς χιούμορ, δε λέει – lei (inside joke).

Κι άλλες πρόβες στο Teatrul Excelsior όπου θα παίξουμε. To Τεατρούλ Εξουλσιορ -με ρουμάνικη προφορά- ακούγεται πάνω από εκατό φορές τη μέρα. Τεατρούλ Ντι Γκοντό, Τεατρούλ Ντι Κομεντί.

Για την πρεμιέρα ο Θάνος θα μας ζητήσει μεγαλύτερη εξωστρέφεια στους χαρακτήρες. Ναι, με αυτή τη σύσταση η πρεμιέρα μας είναι σε Διεθνές Φεστιβάλ. Και πηγαίνει πολύ ωραία. Και μας ψηφίζουν όντως. Και τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας συγκλίνουν με αυτά στη Θεσσαλονίκη..

Επιστροφή στην πραγματικότητα σαν μετά από εφταήμερη σχολείου (ναι, στον Έβρο πηγαίναμε εφταήμερη). Σκέφτεσαι τα αστεία μόνος στο σπίτι και γελάς.

Η πραγματικότητα όμως και οι ειδήσεις δεν σε αφήνουν για πολύ. Αναζητάς την ξεγνοιασιά του ταξιδιού που είναι πάντα μια βόλτα, μια διαφυγή.

Κρατάμε τη φόρα μας από το Βουκουρέστι και τρέχουμε για το Θέατρο Τ. Ένα γνώριμο θεατρικό σπίτι που θα φιλοξενήσει από 3 Νοεμβρίου το Hum@nitarium.

«Πατήστε το παπάκι και ψηφίστε!».