at a glance
Top

Σπύρος Χατζηαγγελάκης

το αγόρι από τον Έβρο

συνέντευξη | γιώργος παπανικολάου */* φωτογραφίες | ελίνα γιουνανλή + νίκος ζήκος + θοδωρής χανιώτης + δημήτρης κίτσος  */* επιμέλεια | ιάκωβος καγκελίδης + τάσος θώμογλου

“1 Νοεμβρίου 2008. Τι θυμάμαι από εκείνη την ημέρα, εκείνη τη χρονιά; Οι C.for Circus μόλις έχουν ξεκινήσει. Σε ένα υπόγειο με υγρασία , κάτω από το bar “Pierrot le fou”. Εκεί ανάμεσα από τα άδεια καφάσια μπίρας υπήρχε ένα θεόμικρο παταράκι όπου περίπου 10 άνθρωποι αποφάσισαν να ξεκινήσουν αυτήν την ομάδα. Οχτάωρο training, οι τοίχοι να στάζουν υγρασία από τον ιδρώτα και τα χνώτα 10 καυλωμένων ανθρώπων που καταλάβαιναν πως κάτι καινούριο συμβαίνει μέσα τους, καθώς ανακάλυπταν άφοβα διαφορετικές πτυχές του εαυτού τους. Το υπόγειο του “Pierrot” είναι νομίζω τόσο έντονα συνδεδεμένο στη μνήμη όλων μας γιατί εκεί μέσα αφήσαμε κομμάτια του εαυτού μας και βγήκαμε με καινούριες πανοπλίες”.  Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης στο rejected…

rejected: Γιατί επιλέξατε τις “Μεταμορφώσεις” του Οβίδιου; Τί μπορείς να πεις μέσα από αυτό το κείμενο, το 2019;

Σ.Χ.: Ένα διαμαντάκι ποίησης και ομορφιάς. Οι πιο όμορφες, οι πιο φωτεινές, οι πιο γαργαλιστικές στο στόμα- λέξεις- για να περιγράψεις τα πιο βίαια -για τον άνθρωπο- περιστατικά. Οι “Μεταμορφώσεις” είναι ένα πανέμορφα γραμμένο κείμενο για τη βία. Για τη δημιουργία του κόσμου και των ανθρώπων και την συνεχή και ακατάπαυστη τάση τους προς τη βία και το χάος. Ιστορίες που γράφτηκαν αλλιώς για να μην ειπωθεί μια σκληρή αλήθεια. Ιστορίες που περιγράφουν καταπληκτικά την ανοχή των ανθρώπων στη βία γύρω τους και τη συγκάλυψη αυτής. Ή τουλάχιστον, αυτό εμείς διακρίναμε στην ανάγνωση που κάναμε το οποίο ταυτίζεται απόλυτα με την κοινωνία του σήμερα.

Έχουν πολλά κοινά το θέατρο με το ποδόσφαιρο που μαθαίνεις,. Η έννοια της ομάδας, της αλληλουποστήριξης, της οργάνωσης, της στρατιωτικής πειθαρχίας, το να κάνεις λάθος και να το ξεπερνάς και η επιμονή για έναν στόχο.

rejected: Μετά “το Δαχτυλίδι της μάνας”, υπάρχει μεγαλύτερο άγχος και ευθύνη απέναντι στο αποτέλεσμα, όταν ανοίγεις, δε, και το ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΘΗΝΩΝ; Περιμένουν περισσότερα από σένα ή αυτά είναι “παιχνίδια του μυαλού” και εσωτερικής κατανάλωσης;

Σ.Χ.: Κανένα άγχος και ευθύνη για το αποτέλεσμα. Μόνο προσμονή και επιμονή για να δούμε τι είναι αυτό το “μωρό” που πάλι γεννήσαμε. Το φεστιβάλ για εμάς είναι μια μεγάλη τιμή, αφού θα μας δει κόσμος που δεν μας έχει ξαναδεί, να καταθέτουμε την ψυχή μας, όπως άλλωστε πάντα κάνουμε. Η διαφορά είναι ότι σε αυτήν τη συνθήκη έχουμε όσα χρειαζόμαστε, που αφορούν οικονομικούς πόρους, για να δημιουργήσουμε αυτό που έχουμε φανταστεί. Στο Φεστιβάλ Αθηνών έχουμε δει καταπληκτικές παραστάσεις αλλά και παραστάσεις που δεν βλεπόταν, εμείς δεν θα πρωτοτυπίσουμε, ένα από τα δύο θα δείτε, δεν θέλουμε μετριότητες. Η μόνη διαφορά είναι πως θα δείτε δέκα ανθρώπους πάνω στη σκηνή με ειλικρίνεια να σας καταθέτουν τη ψυχή, τα όνειρα και τις σκέψεις 11 χρόνων κοινής πορείας.

rejected: Όταν έφυγες από την Ορεστιάδα και πρωτοπήγες να σπουδάσεις Φυσικό στην Θεσσαλονίκη, πώς σε θυμάσαι να λειτουργείς σε αυτή την πόλη; Τί σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στο ΑΠΘ μα και στην ίδια την πόλη;

Σ.Χ: Φεύγοντας από μια πόλη 25000 κατοίκων και πηγαίνεις σε μια πόλη του ενός εκατομμυρίου, όλα σου φαίνονται διαφορετικά. Το πιο διαφορετικό από όλα είναι, ότι εσύ και μόνο εσύ, είσαι υπεύθυνος για τη ζωή σου και τις επιλογές που θα κάνεις σε αυτήν. Πήγα ένα μήνα νωρίτερα από τους υπόλοιπους φοιτητές για να ξεκινήσω προπονήσεις για το ποδόσφαιρο, που σημαίνει πως δεν είχα παρέες στους πρώτους μήνες. Αυτό ήταν μια πολύ καλή αφορμή για βόλτες στη Θεσσαλονίκη, να μάθω την κουλτούρα της και την αύρα της. Ό,τι και να λέμε όμως, αυτό που περισσότερο με εντυπωσίασε σε αυτή τη πόλη ήταν η πληθώρα όμορφων γυναικών που κυκλοφορούσαν δίπλα μου. Αδυναμίες είναι αυτές, τι να κάνουμε.

Κανένα άγχος και ευθύνη για το αποτέλεσμα της παράστασης. Μόνο προσμονή και επιμονή.

rejected: Γιατί άφησες το ποδόσφαιρο, με το οποίο “γαλουχήθηκες” στην Ορεστιάδα; Άντε και λίγη Κρήνη…γιατί τώρα πια δεν ασχολείσαι;

Α.Σ.: Μεγάλο αυτό το δίλημμα. Το μόνο που ήξερα να κάνω καλά ήταν να παίζω ποδόσφαιρο, δεν ήξερα τι άλλο θα μπορούσα να κάνω στη ζωή μου, το Φυσικό Τμήμα δεν έμοιαζε μια από αυτές τις επιλογές. Και τότε εκεί που δεν το περιμένεις,  εμφανίστηκε μπροστά μου το θέατρο και έχασα τη μπάλα. Για κάποια χρόνια το συνδύαζα. Έκανα 3 ώρες προπόνηση και μετά 8 ώρες πρόβα στο θέατρο. Γούσταρα τρελά αυτή τη φάση. Αλλά ήρθε η στιγμή να επιλέξω τι από τα δυο με γεμίζει περισσότερο. Μου λείπει τρομερά το ποδόσφαιρο. Όποτε βρίσκω χρόνο παίζω. Ό,τι όμως έμαθα μέσα από το ποδόσφαιρο συνεχίζει να με συντροφεύει και στην επαφή μου με το θέατρο. Η έννοια της ομάδας, της αλληλοϋποστήριξης, της οργάνωσης, της στρατιωτικής πειθαρχίας, το να κάνεις λάθος και τα το ξεπερνάς και η επιμονή για έναν στόχο.

rejected: Πώς πρωτοδημιουργήθηκε η ομάδα στην Θεσσαλονίκη; Ποιανού ιδέα και ποιοί οι πυρήνες της;

Σ.Χ.:Όλα ξεκίνησαν από την Θεατρική ομάδα του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης, εκεί για μια διετία κάναμε πρόβες  και παραστάσεις με σκηνοθέτη τον Κώστα connie Ισαακίδη. Το πρόβλημα με τις θεατρικές ομάδες είναι ότι μπαίνουν και βγαίνουν συνεχώς άτομα και αυτό έχει συνέπεια στο πόσο ουσιαστικά δουλεύεις πάνω σε κάτι. Τότε ο Connie πρότεινε τη δημιουργία μιας πιο κλειστής ομάδας που μόνο στόχο θα είχε την εντατικότερη και ουσιαστικότερη επαφή με το θέατρο. Δική του ήταν και η πρόταση για το όνομα της ομάδας που από τότε μας συντροφεύει. Ο πυρήνας της ομάδας έχει μείνει αναλλοίωτος από τότε και με μερικές προσθήκες που έχουν συμβεί δημιουργούμε το ιδανικό για εμάς παρεάκι.

rejected: Όλοι παρέα οι C.for Circus, φοιτητές “κλέβατε” γάλατα όταν γυρίζατε από βραδινή έξοδο, Έξω από supermarket που τα άφηναν μέχρι να ανοίξει και να τα βάλουν μέσα. Εσύ, δε, έχεις σπάσει και προσωπικό ρεκόρ, να έχεις πάρει 15 λίτρα. Δεν ήξερες τί να τα κάνεις. Και πλακώθηκες να φτιάχνεις με τα παιδιά, ρυζόγαλα. Ως και ρυζόγαλα με σοκολάτα δοκίμασες. Πόσες άλλες “τρέλες” έχεις κάνει ως φοιτητής; 

Σ.Χ:  Χα! Ποιός σου τα μαρτύρησε όλα αυτά, Γιώργοοο; (γέλια) …Έχω μεγαλώσει σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Ήμουν κάπως “αλητάκι” με πολλές σκανταλιές. Είναι στη φύση μου να κάνω πράγματα “απαγορευμένα”. Ε… κάπως έτσι ένα βράδυ βρέθηκαν μπροστά μου κάποια γάλατα, που τα είχαν αφήσει έξω από το σούπερ μάρκετ μέχρι αυτό να ανοίξει και να τα βάλουν μέσα. Για κάποιο διάστημα έγινε συνήθεια να ρισκάρω μαζί και με κάποιον άλλον του C. for Circus , και να ζούμε αυτό το έντονο συναίσθημα της παρανομίας. Βεβαία πόσο γάλα να πιεις. Έπρεπε να το κάνω κάτι. Εντρύφησα τόσο πολύ στο φτιάξιμο ρυζόγαλου που μετά από πάρα πολλά πειράματα, κατέληξα στις σωστές αναλογίες υλικών οι οποίες γράφτηκαν και σε τετράδιο ως συνταγή. Η καλύτερη συνταγή ρυζόγαλου που υπάρχει made by me. Θυμάμαι πως, μια φορά είχα πάρει μαζί μου και μια μέλλουσα κοπέλα μου σε αυτή τη σκανταλιά  για να την εντυπωσιάσω με το πόσο ριψοκίνδυνος είμαι…!  Μπορεί να έπεσε και εξαιτίας αυτού μετά, ποτέ δεν έμαθα, θα την ρωτήσω, Γιώργοοο.

rejected: Και τώρα πια, που τελειώσαν τα ρυζόγαλα, τα Σάββατα φωνάζεις φίλους στο σπίτι και ψήνεις κρέατα, για δέκα άτομα και βάλε….rib eye t bone και άλλα “φευγάτα”; Η μαγειρική λειτουργεί για σένα και ψυχοθεραπευτικά;

 

Σ.Χ.: Μπορεί τα ρυζόγαλα να ήταν η αιτία για ένα μεράκι που σιγά σιγά μου δημιουργήθηκε. Με τη μαγειρική. Είναι κάτι που απολαμβάνω να κάνω, περνάω ωραία μέσα στη κουζίνα, είναι αγχολυτικό για μένα το να δημιουργώ με το φαγητό. Φτιάχνω τα πάντα με τον δικό μου τρόπο, χωρίς συνταγές, αλλά όπως τα έχω φανταστεί στον ουρανίσκο μου. Απολαμβάνω ακόμα περισσότερο να μαγειρεύω για άλλους. Τους τελευταίους μήνες έγινε συνήθεια και κάθε εβδομάδα φώναζα φίλους στο σπίτι και έφτιαχνα ολόκληρο μενού με ορεκτικά, κυρίως και επιδόρπια. Αυτοί στο σαλόνι μου και εγώ κλεισμένος στη κουζίνα να τους περιποιηθώ και να τους ταΐσω όπως εγώ πιστεύω. Και όλο αυτό είναι μια πολύ όμορφη αφορμή για κουβέντα, γέλια, παρέα. Ευτυχώς μου λένε πως μαγειρεύω ωραία και μερακλίδικα, χαίρονται να τρώνε από τα χέρια μου και εγώ το απολαμβάνω ακόμα περισσότερο.

rejected: Είσαι ένας φουλ οργανωτικός άνθρωπος, μεθοδικός, με ισχυρή άποψη κι όταν κάτι δεν γίνεται με το τρόπο που θες, “κλωτσάς”….δεν είναι φορές, που θες να “αράξεις” και να εγκαταλείψεις το θέμα που προσωπικά σε “τυραννά”;

Σ.Χ:.Άσε, μεγάλο θέμα αυτό και προσπαθώ να το αντιμετωπίσω ποιοτικά και ουσιαστικά. Καλή και η οργάνωση και η μεθοδικότητα και η πίστη στη γνώμη μας αλλά οφείλουμε να δεχόμαστε και των άλλων. Οπότε όλο και συχνότερα πια “αράζω” και ηρεμώ , αφήνοντας τους άλλους να αποφασίσουν και απλά να πω τη γνώμη μου χωρίς επιμονή.

rejected: Με τι γκρινιάζεις, τελευταία;

Σ.Χ.: Περίοδος προβών ισούται με περίοδο γκρίνιας. Τα μικρά τα κάνεις μεγάλα και χάνεις τη μπάλα. Ευτυχώς δεν είμαι εκ φύσεως γκρινιάρης οπότε ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη συνθήκη οι γκρίνιες μου είναι περιορισμένες.

rejected: “Ο Σπύρος υπνοβατεί. Ναι, υπνοβατεί, όπως σου το λέω. Κόβει βόλτες, μιλάει”….Ποιο όνειρο είδες, πρόσφατα, ξύπνησες και το θυμάσαι;

Σ.Χ.: Για χρόνια οι άνθρωποι δεν θέλανε και πολύ να κοιμηθούν δίπλα μου με τις ιστορίες που είχαν ακούσει για τις υπνοβασίες μου. Υπνοβατούσα πάρα πολύ, κανονικότατη κουβέντα άνοιγες μαζί μου. Μπορούσα να κάνω και διάφορα πράγματα καθώς υπνοβατούσα. Όσο μεγαλώνεις αυτό μειώνεται και τώρα, παρά πολύ σπάνια συμβαίνει. Δεν θυμάμαι καν ποια ήταν η τελευταία φορά που υπνοβάτησα. Γενικά, τα όνειρα μου δεν τα θυμάμαι, κακό αυτό, οπότε δεν έχω κάποιο που να το θυμάμαι έντονα και να μου έκανε εντύπωση.

rejected:  Πλέον, εκλογικεύεις τις καταστάσεις, πρακτικά, σε ότι θα συμβεί σε πρόβα ή είσαι πιο “μονόδρομος”; 

Σ.Χ.: Συνδυάζω πάντα δυο τάσεις στη ζωή μου, το ένστικτο μου που το εμπιστεύομαι πολύ και την ορθολογική σκέψη. Κυριαρχεί το ένστικτο και έρχεται ο νους να εκλογικεύσει τις καταστάσεις. Το πρόβλημα δημιουργείται αν το ένστικτο δημιουργήσει αρνητική παρόρμηση, γιατί στις θετικές παρορμήσεις του ενστίκτου μου έχουν συμβεί τα πιο σπουδαία πράγματα στη ζωή μου. Λιγότερη λογοκρισία να είχα και στις σκέψεις μου και όλα θα ήταν καλύτερα..

rejected: Η βία στις μέρες μας, είναι στάση ζωής. Αυτό μας λέει και ο Οβίδιος; Πώς πας κόντρα σε τόση βία;

Σ.Χ.: Όχι δεν είναι στάση ζωής. Ο Οβίδιος κάνει καταγραφή βίαιων περιστατικών και μας υπενθυμίζει την εκ φύσεως τάση μας προς τη βία. Το πρώτο βήμα πάντα είναι να αναγνωρίσεις το σύμπτωμα, να το συνειδητοποιήσεις και μετά μπορεί και να είσαι σε θέση να το μεταλλάξεις , να το ελέγξεις, να συνδιαλαγείς μαζί του με διαφορετικό τρόπο. Πριν κάνεις κάτι έχεις εκεί παρόντα το νου σου που μπορεί να σε σταματήσει από οποιαδήποτε βίαιη πράξη.

rejected: Τί σου λείπει από την Ορεστιάδα;

Σ.Χ.: Η παρέα μου και η οικογένεια μου. Η ηρεμία της και οι καλοκάγαθοι άνθρωποι της. Η φύση της και η ξέγνοιαστες στιγμές της. Η παράδοση και τα φαγητά της μάνας μου.

rejected: Τί σημαίνει για σένα καλοκαίρι; Ποια τα σχέδια σου, για τρεις μήνες;

Σ.Χ.: Σιχαίνομαι την πολλή ζέστη και τον ήλιο. Το καλοκαίρι όμως είναι η ευκαιρία να τα ξαναβρείς με τον εαυτό σου, να κάνεις διακοπή από την καθημερινότητα και να απολαύσεις χαλαρές στιγμές. Ένα μήνα θα είναι το καλοκαίρι μου και οι διακοπές μου και θα περιλαμβάνουν σίγουρα την ευτοπία μου που είναι η Σαμοθράκη και βουνό στα Ζαγοροχώρια.

rejected: Το πρώτο πράγμα που θα κάνεις όταν ολοκληρωθούν οι παραστάσεις;

Σ.Χ.: Ταξιδάκι αστραπή στη Θεσσαλονίκη, να δω την αδερφή μου που ζει ακόμα εκεί και να χαλαρώσω ένα διημεράκι.

rejected: Σε ποια αυταπάτη πίστεψες, σε αυτή τη ζωή;

Σ.Χ.: Στις καλές προθέσεις των ανθρώπων. Ακόμα πιστεύω σε αυτές, όσο και αν προδίδουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς.

rejected: 1 Νοεμβρίου 2019. Εκείνη την ημέρα τί επιθυμείς και ονειρεύεσαι, απλά, να συμβαίνει για σένα;

Σ.Χ.: 1 Νοεμβρίου 2018 δέχτηκα την καλύτερη έκπληξη γενεθλίων μέχρι στιγμής. Μπορεί το 2019 να μου επιφυλάσσει κάποια καλύτερη. Ονειρεύομαι όμως την ίδια συνθήκη με πέρυσι, την αγάπη από και προς τους φίλους και την οικογένεια μου.

  • Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης πρωταγωνιστεί στις “Μεταμορφώσεις” του Οβίδιου, που οι “C.for Circus” παρουσιάζουν στο Φεστιβάλ Αθηνών για τέσσερις μοναχά νύχτες. Από Πέμπτη 30 Μαΐου έως και 2 Ιουνίου.