
κείμενο | κωνσταντίνος πλεμμένος */* φωτογραφίες | ελίνα γιουνανλή (πρίγκηπας και φτωχός) + αρχείο κωνσταντίνου πλεμμένου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου
κι όταν συγκινείσαι, μην ψάχνεις το γιατί
Κάθε μέρα ξυπνάω αρκετά πρωί 7:00 περίπου. Μπάνιο, μουσική (τώρα τελευταία Σωτηρία Μπέλλου), φασκόμηλο. Φεύγω από το σπίτι 8:00 θα πάρω έναν καφέ και ένα σάντουιτς και με τα δυο χέρια παγιδευμένα θα ανέβω στο Λυκαβηττό. Θα ανέβω συνήθως μέχρι το εκκλησάκι, το έχω ανάγκη σαν να ξεπληρώνω κάποιο παλιό χρέος (φράση κλεμμένη και από τον Ελύτη και από τον Σεφέρη). Και τέλος θα φτάσω στο θέατρο στις 9:00. Ζέσταμα, προετοιμασία. 10:00 ξεκινάμε.
Related posts:
Γιώργος Χρανιώτης
το διαβολάκι της καλοσύνης
το διαβολάκι της καλοσύνης
Οι σημειώσεις της Λίλης Αδρασκέλα
διέξοδος
διέξοδος
Άρης Σερβετάλης
...here comes the sun
...here comes the sun
O Παναγιώτης Εξαρχέας αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Λόγοι Θεάτρου [10- 17 Μαΐου 2018]
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Οι σημειώσεις του Μιχάλη Μαλανδράκη
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή