κείμενο | γιάννης βερβενιώτης */* φωτογραφίες | μαρία παρίκου + γιάννης βερβενιώτης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
κείμενο | γιάννης βερβενιώτης */* φωτογραφίες | μαρία παρίκου + γιάννης βερβενιώτης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
Ο Γιάννης αποκαλύπτει τρία πράγματα που θα βάλει στο σάκο του για να φύγει στο θέατρο, τρία τραγούδια που θα ακούσει στο δρόμο για τη παράσταση κι άλλα τρία πράγματα που θέλει να κάνει αυτή τη χρονιά. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!
Χμμ… Με την οργάνωση έχω πολύ καλή σχέση. Άριστη θα έλεγα. Mε έχει βοηθήσει μέχρι στιγμής στη ζωή μου… Αυτό έχει ως συνέπεια να σκέφτομαι πολύ ώρα τι θα βάλω στο σακίδιό μου, πριν φύγω για το θέατρο. Άρα θέλει σωστή οργάνωση. Βασικά δεν παίρνω σακίδιο. Παίρνω μια τσάντα κολυμβητηρίου και βάζω πολλά πράγματα μέσα, για να είμαι σίγουρος πως θα έχω τα πάντα σε κάθε περίπτωση. Μπορεί να γίνει κάτι σημαντικό. Κάτι αναπάντεχο. Για εμένα. Τους γύρω μου. Την πόλη ολόκληρη. Με πολλή σκέψη, τα τρία πράγματα που ποτέ δεν λείπουν από την τσάντα μου είναι τα εξής:
Πρώτον, η κολόνια του πατέρα μου, ο οποίος έχει φύγει από την ζωή και την φοράω κάθε φορά πριν βγω στην σκηνή, για καλή τύχη.
Δεύτερον το κείμενο της παράστασης, καθώς μου δημιουργεί τεράστια ασφάλεια να ξέρω ότι μπορώ να το αναζητήσω ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Τρίτον, σίγουρα κάτι φαγώσιμο (συνήθως γλυκό) για να φάω μόλις τελειώσει η παράσταση.
Photo 1: Απόγευμα στον Φάρο του ΚΠΙΣΝ
Όσον αφορά τα τραγούδια, ακούω πολλά soundtrack, καθώς είναι και το αγαπημένο μου είδος και αισθάνομαι πολύ «επικός» όταν ακούω κάποιο αγαπημένο μου κομμάτι. Επειδή μετακινούμαι με μέσα, κυρίως με λεωφορείο (ας είναι καλά το θρυλικό 040 Πειραιάς-Σύνταγμα), ακούω αρκετή μουσική πριν φτάσω στο θέατρο, για τουλάχιστον μία ώρα. Με ηρεμεί πολύ.
Αυτή την περίοδο, με την παράσταση του Περίσσιου Παιδιού, ακούω το τραγούδι της παράστασης, το Νανούρισμα, καθώς και όλα τα μουσικά θέματα που ακούγονται, για να μπω στο κλίμα.
Σίγουρα θα ακούσω το βασικό μουσικό θέμα της απίστευτης σειράς “The Crown” με τίτλο Duck Shoot, το οποίο με ταξιδεύει κάθε φορά.
Το πιο αγαπημένο μου κομμάτι, που θα ακούσω λίγο πριν φτάσω στο θέατρο, είναι ο «Χορός με την Σκιά μου» του Μάνου Χατζιδάκι, καθώς είναι ένα από τα αγαπημένα μου και το έχω συνδέσει με μια πολλή όμορφη περίοδο της ζωής μου και συμβολίζει μια νέα αρχή για εμένα.
Photo 2: Στον δρόμο για… Αράχωβα
Μέσα στο 2020, θέλω να πετύχω πολλά πράγματα, που έχω βάλει στόχο. Αν πρέπει να καταλήξω στα τρία πιο σημαντικά, που θέλω σίγουρα να συμβούν, είναι τα εξής:
Να αδυνατίσω και να πηγαίνω τακτικά κολυμβητήριο (στόχος κάθε χρονιάς… για να δούμε φέτος…)
Να πάω ταξίδι στην Φλωρεντία!
Photo 3: Αγαπημένη ταινία… επιτέλους στο Netflix