at a glance
Top

Οι σημειώσεις του Θανάση Ραφτόπουλου

κείμενο | θανάσης ραφτόπουλος */* φωτογραφίες | τάσος θώμογλου + κωστής καλλιβρετάκης (finale photo)  */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

τα "θέλω" μας κι ο δρόμος μας...

Εδώ στην Αθήνα λοιπόν…Μισό λεπτάκι όμως…

Έφυγα από τη Θεσσαλονίκη.

Εκεί σπούδασα, εκεί, στη Δραματική Σχολή, μου ανοίχτηκε ένας καινούριος κόσμος.

Εκεί έκανα τα πρώτα μου βήματα και γνώρισα υπέροχους ανθρώπους.

Μέσα από όμορφες και δύσκολες καταστάσεις μεγάλωσα, ωρίμασα και έφτασα ένα βήμα πιο κοντά στο τι θέλω ή σίγουρα, τι δε θέλω.

Δεν θέλω να είμαι μέρος ανελέητων τοξικών καταστάσεων,  αχαλίνωτων συμφεροντολικών πάρτυ-μασκέ, όπου όλοι αγκομαχούν, με οποιονδήποτε τρόπο να αγαπηθεί και να αναγνωριστεί η μάσκα τους.

Δεν θέλω ανούσια βράδια χαμογελαστών κουτσομπολιών με τον έναν για τον άλλον και ύστερα με τον άλλον για τον έναν. Είχα ανάγκη τον εαυτό μου, τους κοντινούς μου φίλους και τα καθαρά βλέμματα τους.

Χρειαζόμουν ένα reset.

Να ξανασυστηθώ.

Και το έκανα!

Και μου άρεσε!

Και περνούσα πολύ καλά!

Και κάπου εκεί…έκατσε η Αθήνα.

Πάντα είχα στο μυαλό μου να δοκιμάσω την τύχη μου εκεί..και τι έλεγα πριν για το reset;

RESET ALL THE WAY λοιπόν!

Πάμε λοιπόν από την αρχή.

Εδώ στην Αθήνα λοιπόν. Μετά από έναν γολγοθά να βρω σπίτι -τα ξέρουμε όλοι φαντάζομαι-  και μετά τη συνειδητοποίηση ότι δεν θα ανακαλύψω όλα τα μέρη σε μια εβδομάδα, ηρέμησα.

Ξυπνάω φοράω τα ακουστικά μου βάζω το Βlurred Lines και βολτάρω σαν τη Μαρίνα Σάττι στους δρόμους της Αθήνας…και κάποια στιγμή στο Κουκάκι βρίσκω την Αλεξάνδρα  με το ήχηρο της  “πώς είσαι;”, που σου αγκαλιάζει την καρδιά.

Με παίρνει και πάμε στο Παγκράτι να βρούμε τη Ζηνοβία ή την πείθουμε να έρθει εκείνη, εκεί που είμαστε εμείς. Και μετά παίρνει ο Γιάννης..μετά στέλνουν μήνυμα οι φίλοι από Καρδίτσα…είναι όλοι εδώ λοιπόν…και σίγουρα ο εαυτός μου στη θέση του.

Κάποια στιγμή πρέπει να πάω στο Rex στην πρόβα για την “Αιολική Γη”.

Στην πρώτη ανάγνωση του έργου.Όλα άγνωστα…

Δεν είναι ο χώρος που ξέρω πως να κινηθώ.

Είναι ο χώρος καινούριος και εγώ καινούριος.

Δεν με ξέρει κανείς.

Κάποιοι γνωρίζονται ήδη μεταξύ τους.

Θα πιω λίγο νερό! Είναι κουλ να πίνεις νερό από το θερμός σου…όχι, τι σκέφτομαι θα κάνω τη δουλειά μου.. για αυτό ήρθα..και ξαφνικά η Έλενα!

Η Έλενα που με προετοίμασε για να δώσω εξετάσεις είναι εδώ!

Είμαστε συνάδελφοι!

Και ο Τάσος που ήμασταν μαζί στον “Υπηρέτη δύο αφεντάδων” είναι εδώ, και γνωρίζω και τον Χρήστο..και σιγά σιγά συστήνομαι..ξανασυστήνομαι..Ωραίες οι αλλαγές!

Ωραίες οι πρώτες φορές!

Σου θυμίζουν τι θέλεις.

Τί θέλω, λοιπόν;

Δεν ξέρω…την ηρεμία μου..,την εξέλιξη μου…την υγεία μου και ένα καλό μεζεδωπολείο με καλή παρέα…

Και όσο αφορά το επάγγελμα μου, τί θέλω;

Ήρθα σε αυτό το χώρο, πιθανότατα, λόγω μιας ανάγκης να επικοινωνήσω τη φαντασία μου, ή την φαντασία κάποιου άλλου.

Θέλω να ασχολούμαι μόνο με ό,τι έχει να κάνει με αυτό.

  •  Ο Θανάσης Ραφτόπουλος συμμετέχει στην “Αιολική Γη” του Ηλία Βενέζη, σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, στο Εθνικό Θέατρο, στη σκηνή Κοτοπούλη-REX.