
τα νιάτα της οδού Σαλαμίνος
συνέντευξη | γιώργος παπανικολάου */* φωτογραφίες | πάνος μαλλιαράς + αρχείο μιχάλη
“Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Το ότι γεννήθηκα με αυτούς τους γονείς, μεγάλωσα με αυτούς τους φίλους και συνεργάστηκα με τους συγκεκριμένους δασκάλους, απέκτησα τις τάδε χαρές, τις τόσες απώλειες, εκείνες τις λύπες, με έχουν φτιάξει τον άνθρωπο που είμαι. Όπως και εσένα το ίδιο. Είμαστε όλοι μοναδικά πλάσματα. Αλήθεια το πιστεύω και με έχει πιάσει κάτι..να σου πω…τους αγαπώ, τώρα τελευταία, τους ανθρώπους, γιατί μάλλον έχω αρχίσει να αγαπάω και μένα. Κατάλαβες;”. Ο Μιχάλης Σαράντης στο rejected.
Είμαστε μια κινούμενη ανασφάλεια, ένα κινούμενο κόμπλεξ...το θέμα είναι πως το διαχειριζόμαστε.
Όταν δεν απογοητεύεις τον εαυτό σου, δεν απογοητεύεις και κανέναν.
Related posts:
Λόγοι Θεάτρου [15 -24 Φεβρουαρίου 2019]
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Οι σημειώσεις του Δημήτρη Αγαρτζίδη
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Ο Κίμων Κουρής αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Έλενα Μαυρίδου
...here comes the sun
...here comes the sun
Λόγοι Θεάτρου [21-27 Ιανουαρίου 2019]
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Ελένη Ράντου
της ζωής της, το πάρτυ...
της ζωής της, το πάρτυ...