Οι σημειώσεις του Κωνσταντίνου Πασσά

Οι σημειώσεις του Κωνσταντίνου Πασσά

09/10/2023

κείμενο | κωνσταντίνος πασσάς */* φωτογραφίες | ελίνα γιουνανλή + αρχείο κωνσταντίνου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

μια βόλτα η ζωή...

Βγάζω βόλτα τη Μελίτα ή με βγάζει αυτή; Εν πάση περιπτώσει, κερνάμε ο ένας τον άλλη την καθημερινή μας βόλτα. Στο πάρκο. Παιχνίδι με τα άλλα σκυλάκια της γειτονιάς. Είίμαστε πολύ δεμένοι και πάντα πρέπει να φροντίζω όταν λείπω ανάμεσα σε Κόνιτσα Αθήνα και τώρα Θεσσαλονίκη, να την αφήνω σε καλά χέρια ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη η απουσία μου για κείνη. Όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν, την παίρνω μαζί μου.

Οι μαθητές μου….πρέπει να γυρίσω στην ώρα μου. Η προετοιμασία για υποψήφιους σπουδαστές δραματικής σχολής θέλει και από μένα καλή προετοιμασία, δόσιμο και αφοσίωση. Μου αρέσει πολύ η διδασκαλία, νιώθω ότι βοηθάω όσο μπορώ τα νέα παιδιά να έρθουν ένα βήμα πιο κοντά στο όνειρό τους. Τους διδάσκω και με διδάσκουν και εκείνα με την ορμή της νιότης τους.

Πρέπει να βλέπω παραστάσεις. Βλέπω παραστάσεις όταν μπορώ. Είναι μία μορφή επιπλέον εκπαίδευσης…”Βάκχες”, “Ιππόλυτος”, “Εκάβη”. Και “Σφήκες”…που τσίμπησαν πολλούς φέτος το καλοκαίρι. Εμένα μου άρεσε πολύ το κεντρί τους. Ακραίο, δυναμικό αλλά με δομημένη άποψη.

Για να είμαι στη σειρά “Από τα Φάρασα στον ουρανό” έπρεπε να αφήσω μία δουλειά στο εξωτερικό. Δυσκολεύτηκα να πάρω την απόφαση, αλλά την πήρα.

Σε μία απογευματινή βόλτα με τη Μελίτα, βλέπω σε ένα απομονωμένο δρομάκι κάτω στο έδαφος ένα σταυρουδάκι ξύλινο με μαύρο κορδονάκι, δύο μέρες πριν πάω στην Κόνιτσα για τα γυρίσματα. Πλησιάζω το παίρνω στα χέρια μου και πίσω από το σταυρό έγραφε “Άγιος Ραφαήλ”. Ραφαήλ είναι ο ρόλος που υποδύομαι στη σειρά,, ο μεγάλος αδερφός του Παΐσιου. Σημάδι; Σύμπτωση; Η αλήθεια είναι ότι πέρασα και περνάω υπέροχα στα γυρίσματα. Ευχαριστώ Ηρώ, Στάμο, Γιώργο, Προκόπη ,Γιάννη, Εβελίνα, Δημήτρη και τόσους άλλους… Πανέμορφος τόπος….Ο Βοϊδομάτης, ο Αώος, τα πέτρινα γεφύρια , το Πάπιγκο, η βουτιά στα παγωμένα νερά ,η Μονή Στομίου που σου κόβει την ανάσα , η προσήλωση όλων σε έναν κοινό σκοπό… οι φακοί επαφής .
Να μην ξεχάσω να πάρω τους χρωματιστούς φακούς επαφής, ο Ραφαήλ έχει καστανά μάτια, εγώ γαλάζια.

“…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς ” δεύτερος χρόνος σε μεγαλύτερο θέατρο, αυτό το Σύγχρονο. Μεγαλύτερη ενέργεια και προβολή σε ό τι κάνουμε με γνώμονα πάντα την αλήθεια και την επικοινωνία, Με δύναμη, με ψυχή
Βουτιά στα βαθιά, χωρίς να υπάρχει αύριο Και θα το γεμίσουμε; Θα έρθουν να μας δουν φέτος όπως πέρσι; Και ήρθαν και έρχονται και πήραμε και βραβεία… νιώθουμε ευγνωμοσύνη και ευλογία…
Και Θέατρο Αυλαία. Και ‘κει sold out! Και διπλές παραστάσεις. Θα βγουν; Θα βγουν. Θέλει καλή διαχείριση. Οσοι έχουν δει ή θα δουν την παράσταση θα καταλάβουν τί εννοώ. Να προλάβω να κάνω μπάνιο, να βγει το χρώμα. Των ρόλων, του αίματος, του σκληρού κόσμου του Μίσσιου…
Και να κοιμάμαι καλά, να φροντίσω να κοιμάμαι καλά, να ξεκουράζομαι…Είναι τέτοια η υπερένταση μετά την παράσταση….Και με όλα αυτά που συμβαίνουν… φωτιές, πλημμύρες, καταστροφές, αδιέξοδα, πολιτικός κορεσμός, εκλογές, στέγαστρα, πολιτισμός άστεγος χωρίς φροντίδα. Το λάδι, πού έφτασε το λάδι…γιατί η φέτα ;
Να αντισταθώ, πρέπει να αντισταθώ. Πώς να αντισταθώ; Ο Χρόνης πως τα κατάφερε;
Αυτός ήταν γενναίος. Εγώ είμαι ηθοποιός. Είμαι γενναίος; Στη σκηνή γίνομαι. Έτσι αντιστέκομαι, επαναστατώ. Ψάχνω να βρω το δίκιο μου. Μαζί με τα συντρόφια Ιωσήφ, Δημήτρη, Γιάννη και τη Σοφία. Πάμε. Να είμαστε μαζί. Και να αγωνιζόμαστε. Για την τέχνη μας, με την τέχνης μας. Κι ας μένουμε δεύτερη χρονιά χωρίς επιχορήγηση.Θα τα καταφέρουμε; Θα τα καφέρουμε.