
ο αληθινός
συνέντευξη | γιώργος παπανικολάου */* φωτογραφίες | κωστής χατζής */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
“O πατέρας μου ήταν εισπράκτορας στα ΚΤΕΛ της Λάρισας και η μαμά ήταν νοσηλεύτρια, ξεγεννούσε παιδάκια στο Κρατικό της Νίκαιας. Οι γονείς μου έχουν απίστευτες φωνές- η μαμά ακούει πολύ ροκ και ο πατέρας μου- κλαρίνα “και άγιος ο Θεός”. Ο πατέρας μου είναι από τα Καλάβρυτα και έχει στενή σχέση με την παραδοσιακή μουσική, η μητέρα μου είναι από τη Λάρισα και ήρθε στην Αθήνα μπαίνοντας στο πιο ροκ μουσικό άκουσμα. Μεγάλωσα στη Νίκαια. Η πρώτη εικόνα που έχω από τον εαυτό μου σε σχέση με τη μουσική, είναι αυτό το “κλασσικό” να κάνω το τραγουδιστή με μικρόφωνο, με τη χτένα της μητέρας μου. Είχα βάλει Πασχάλη Τερζή στα ηχεία, έβαλα κάτι κουστουμάκια και πίστευα ότι είμαι καλλιτέχνης”…Ο Βάιος Πράπας στο rejected.…
I close my eyes
Only for a moment, and the moment's gone
All my dreams
Pass before my eyes, a curiosity
Dust in the wind
All they are is dust in the wind
Same old song
Just a drop of water in an endless sea
All we do
Crumbles to the ground though we refuse to see
Dust in the wind
All we are is dust in the wind
Don't hang on
Nothing lasts forever, but the earth and sky
It slips away
And all your money won't another minute buy
Dust in the wind
All we are is dust in the wind
Dust in the wind
Everything is dust in the wind
Dust in the wind
Related posts:
11:53 μ.μ. ένα αγόρι από την Τούμπα
να θυμηθώ να ξεχάσω...
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
όλα για τη "Δάφνη"