Δύσκολο πράγμα οι σχέσεις, ε; Πόσο μάλλον, όταν είσαι παντρεμένος. Πόσο μάλλον, όταν είσαι παντρεμένος με παιδιά. Πόσο μάλλον, όταν είσαι παντρεμένος με παιδιά και διατηρείς παράνομη με σχέση με την γυναίκα του κολλητού σου και έχετε νοικιάσει και σπίτι παρέα, για να τα λέτε τετ-α-τετ. Κι όταν το μάθει ο άντρας της; Κι όταν η ίδια η σχέση πάει κατά διαόλου; Τότε τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα και βρίσκεσαι μπλεγμένος σε ένα ερωτικό τρίγωνο που τίποτα δε θα αφήσει όρθιο.

Μια πολύ-αναμενόμενη post-covid σεζόν ξεκινάει στην πόλη μας και όλοι βγαίνουν σιγά-σιγά από τα καβούκια τους και ετοιμάζουν όμορφες καλλιτεχνικές δουλειές για να μας βγάλουν κι εμάς απ’ τα σπίτια μας, που κοντέψαμε να ξεχάσουμε τι σημαίνει θέατρο.

Μια αγαπημένη ομάδα νέων καλλιτεχνών, οι Monks, κάνουν νωρίς έναρξη φέτος, με το έργο «Προδοσία» του Harold Pinter, σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαλάκου, στο Studio 29A. Πρόκειται για ένα έργο με πολύ λεπτές ισορροπίες, που βασίζεται στις ανθρώπινες σχέσεις και την δυναμική τους.

Μας βάζει στο κρεβάτι και το σαλόνι των πρωταγωνιστών να παρακολουθήσουμε την ζωή τους από μια χαραμάδα, σε κρίσιμες για τις σχέσεις τους στιγμές και περιστάσεις. Κάνουμε επίσης, ένα μακρύ ταξίδι στον χρόνο μαζί τους και παρακολουθούμε την σχέση τους να διαμορφώνεται και να εξελίσσεται.

Ο μικρός, γλυκός και περιποιημένος χώρος του Studio 29A, βοηθάει πολύ αυτήν την διαδικασία, όπως και η σκηνοθετική τοποθέτηση του χώρου δράσης. Οι θεατές κάθονται περιμετρικά από τον χώρο δράσης και βρίσκονται σε πολύ μικρή απόσταση από τους ηθοποιούς. Έτσι, το κοινό εισάγεται άμεσα στην πλοκή και δημιουργείται η αίσθηση της αμεσότητας. Φαίνεται άλλωστε και από την σκηνοθεσία, πως η αμεσότητα είναι το ζητούμενο. Οι ηθοποιοί βρίσκονται σε μικρές αποστάσεις, διατηρούν συνεχή επαφή μεταξύ τους, ενώ βάζουν και τον θεατή στο παιχνίδι με το βλέμμα και τις χειρονομίες, μειώνοντας ακόμη περισσότερο την απόσταση ανάμεσα τους.

Οι τρεις νέοι ηθοποιοί που συμμετέχουν, Ανθούλα Αηδώνη, Ιωάννης Καμπούρης, Κωνσταντίνος Τσώνης με την μικρή συμμετοχή του ίδιου του σκηνοθέτη στον ρόλο του σερβιτόρου, κλήθηκαν να κάνουν ένα πολύ δύσκολο έργο: να υποδυθούν χαρακτήρες σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και να δείξουν τις σχέσεις μεταξύ τους, μέσα από πολύ απλούς διαλόγους. Ο κύριος Pinter δεν πήρε Nobel  χωρίς λόγο! Και οι ηθοποιοί υπηρέτησαν με πολλή συνέπεια και προσοχή, αυτό το βαρύ όνομα, σε μια δουλειά με όμορφη ενέργεια και μεράκι.

Καλή σεζόν!