Ο Κίμων αποκαλύπτει τρία πράγματα που βάζει στο σακίδιο του για να φύγει στο θέατρο,  τρία τραγούδια που θα ακούσει στο δρόμο κι άλλα τόσα που θέλει να κάνει αυτό το διάστημα. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!

Ρωτάς περίεργα πράγματα γέροντα και θα ακούσεις όσα δεν περιμένεις! Τί βάζω στο σάκο μου, πριν φύγω για τη πρόβα; Το αγαπημένο μου αρκουδάκι, τον Φώτη, που στις δύσκολες στιγμές των προβών, όπως π.χ. όταν με μαλώνει ο σκηνοθέτης, επειδή ας πούμε δεν θυμάμαι λόγια, χαϊδεύω την κοιλίτσα του που είναι τόσο απαλή, παιδιά σοβαρά μιλάω δεν θα το πιστέψετε πόσο απαλή είναι. Επίσης τη φανταστική σφεντόνα μου, γιατί τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ επικίνδυνα ανά πάσα στιγμή και οπωσδήποτε ένα μπλε τετράδιο «Διεθνές» με ρίγες. Με ρωτάτε γιατί. Για να σημειώνω.

Photo 1. Αριστερά ο αγαπημένος μου σκυλάκος, ο Bruno (μόλις έκλεισε τα 10 σήμερα και τον πήγα βόλτα στον Υμηττό και τον πάτησε ένα σκούτερ, αλλά δεν έπαθε τίποτα!) και δεξιά η Πέτρα, η καλύτερή του φίλη, της οποίας ο «μπαμπάς» είναι ο Θανάσης ο Τότσικας που είναι σκηνοθέτης και σε λίγους μήνες θα βγάλει στις αίθουσες την ταινία του «Saison Morte». Σπεύσατε. Τέλος.

Όταν πηγαίνω στο θέατρο ακούω Nirvana (το “Tourette’s”). Παρακάτω εναποθέτω αληθινό διάλογο μεταξύ εμού κι ενός 20χρονου, άγνωστου στη στάση. Που φοράει μπλούζα Nirvana.

Εγώ «ωραία μπλούζα φίλε!»

Αυτός «ναι πολύ καλή, φχαριστώ»

Εγώ «γαμάτοι έ;»

Αυτός «ποια;»

Εγώ «γαμά-ΤΟΙ, με ομικρον γιώτα εννοώ, Οι Nirvana»

Αυτός «Α. Ναι…. Δε τους ξέρω»

Εγώ «τι εννοείς ρε βλάκ*; Είσαι μαλ********, μη σου γαμ*** τίποτα! Ρε αρχ*** θα σου…&^%$#@!*» Κι ήρθε η αστυνομία. Μετά δεν θυμάμαι τίποτ’ άλλο.

Υou don’t mess with NIRVANA.

Συνήθως παίρνω το αμάξι μου. Εκεί σίγουρα θα υπάρχει ένα CD «ΔΙΑΦΟΡΑ 2009 SUMMER 2018»

Μετρό δεν παίρνω. Ίσως επειδή βιάζομαι, οπότε καταλαβαίνετε ότι δε μπορώ να κάτσω στην ουρά για εισιτήριο επί 38 λεπτά και σε κάθε συναλλαγή πριν από μένα να ακούω την τύπισσα «παρακαλώ εισάγετε το αντίτιμο», «το ποσό ολοκληρώθηκε», «παρακαλώ, πάρτε το εισιτήριό σας» και άλλα τέτοια επί 53 φορές. Από κάθε μηχάνημα. Που συνήθως είναι τρία. Κάπου ώπα.

Photo 2. Εδώ ο φίλος μου ο Θανάσης ο Τότσικας που μ’ ευχαριστεί για την παραπάνω διαφήμιση που του κάνω.

Τρία πράγματα που θέλω να κάνω τον χειμώνα επί προσωπικού είναι τα εξής:

Θέλω οπωσδήποτε να πάρω ένα πολύ ωραίο κοστούμι για τον γάμο του αδερφού μου, που θα γίνει τα Χριστούγεννα. Επίσης, θέλω να φτιάξω επιτέλους το 500 λίτρων (ουάου) ενυδρείο μου. Και, τέλος, θέλω να τα βρω με τον εαυτό μου. Αλλά μόνο για φέτος τον χειμώνα. Μετά θέλω να τον ξαναχάσω.

Photo 3. Εδώ τα υπέροχα γιουβαρλάκια της γιαγιάς μου από τη Σμύρνη. Τα λατρεύω!

Πλάκα κάνω, είναι δικά μου. Και η γιαγιά μου δεν ζει πια, η καημένη. Και δεν είναι από τη Σμύρνη καν.

• Ο Κίμων Κουρής πρωταγωνιστεί στο “Περιμένοντας τον Γκοντό” του Μπέκετ σε σκηνοθεσία Έλενας Μαυρίδου που παρουσιάζεται από 15 Οκτώβρη στο θέατρο ΧΩΡΟΣ.