κείμενο | γιώργος γλάστρας */* φωτογραφίες | αρχείο γιώργου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
κείμενο | γιώργος γλάστρας */* φωτογραφίες | αρχείο γιώργου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
Ο Γιώργος αποκαλύπτει τρία πράγματα που βάζει στο σάκο του για να φύγει στο θέατρο, τρία τραγούδια που ακούει στο δρόμο για τη παράσταση κι άλλα τρία που θέλει να κάνει αυτό το καλοκαίρι. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!
Αρχίζω σιγά-σιγά να γυρίζω τον χρόνο πίσω…Και βάζω στη «σάκα» μου τις εικόνες, αναμνήσεις και διαβάσματα, για να ερμηνεύσω τους χαρακτήρες του «Κουμ Κουάτ» του Γιάννη Καλαβριανού και της Μαρίας Κοσκινά, από τις 6 έως τις 9 Ιουνίου, στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών.
Τρεις επιλογές αντικειμένων για τους τρεις ρόλους που υποδύομαι:
Για τον ΝΤΙΝΟ, ένα σικάτο, τελευταία λέξη της μόδας, ριγέ παντελόνι καμπάνα.
Για τον ΘΟΔΩΡΟ, ένα ταγάρι, που θα κουβαλάει όλα τα επαναστατικά του αναγνώσματα.
Και για τον ΣΤΡΑΤΟ, τα γυαλιά μυωπίας του, γιατί χωρίς αυτά δεν βλέπει την τύφλα του!
Παίρνω και τρία βινύλια για να παίξουν στο φρεσκοαποκτημένο πικάπ της ΜΑΙΡΗΣ και του ΝΤΙΝΟΥ:
Τη «Μικρή μας Ιστορία» της Βίκυ Λέανδρος για τον ΝΤΙΝΟ, το «Φορτηγό» του Σαββόπουλου για τον ΘΟΔΩΡΟ και ένα 45άρι με το «Ένας Αητός Καθότανε» από τη μία πλευρά και το «Ιτιά-Ιτιά» από την άλλη, για τον ΣΤΡΑΤΟ.
Ακολουθώ τη διαδρομή Παλιά Ηλεκτρική Εταιρία, Παραλία – Πάρκο της ΧΑΝΘ – Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.
Σκέφτομαι στα τρία αυτά σημεία πώς ήταν το 1972:
Photo 1: Στη θέα από την Παραλία προς το παλιό κτίριο του Βασιλικού Θεάτρου δεν παρεμβαλλόταν ακόμη το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου, υψώθηκε μόλις ένα χρόνο αργότερα.
Photo 2: Στο Πάρκο της ΧΑΝΘ υπήρχε ο -τότε- Ζωολογικός Κήπος της Θεσσαλονίκης.
Photo 3 : Στην ΕΜΣ, όπως τότε….έτσι και τώρα. Και τώρα…φιγουράρουν κάποιες περσόνες από το τότε!
Σκέφτομαι ακόμα ότι οι ενίοτε επιλογές μας εμφανίζονται όντως τριαδικές:
ΝΤΙΝΟΣ: «Ησυχία, Τάξη, Ασφάλεια».
ΘΟΔΩΡΟΣ: “Love, Peace, Freedom”.
ΣΤΡΑΤΟΣ: «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια».
Εγώ εύχομαι για όλους που θα βρεθούμε στο θέατρο για το “Κουμ Κουάτ”, να είναι μονόδρομος: «Γέλιο, Γέλιο, Γέλιο»!
‘Οσο για το καλοκαίρι που μας έρχεται, τρεις ευχές: Να είμαστε γεροί, να καταφέρουμε να αναβαθμίσουμε τη ζωή μας με τις επιλογές μας και…Καλά Μπάνια.
Α, και μία τέταρτη….έχετε τον νου σας για την παράσταση του Κ.Θ.Β.Ε. «Ιφιγένεια η εν Αυλίδι», με την οποία ως “Αγαμέμνονας” θα περιοδεύω σε όλη την Ελλάδα. Κάπου θα μας πετύχετε!