Είμαι η Άννα-Μαρία, τουλάχιστον έτσι συστήνομαι. Οι δικοί μου με φωνάζουν Άννα. Οι φίλοι μου με λένε Τζι. Γυρνάω αυθόρμητα και στα τρία. Τα τελευταία χρόνια μένω στις Σαράντα Εκκλησιές. Να πω ότι είμαστε η πιο ωραία γειτονιά; E, θα το πω! Το ότι μένουν οι φίλοι μου στα διπλανά στενά, την κάνει ακόμα ωραιότερη!
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, δε μπορώ να ξυπνήσω το πρωί. Μου λείπει το ένζυμο του πρωινού ξυπνήματος. Στο σχολείο φλέρταρα κάθε χρόνο να μείνω από απουσίες, επειδή έχανα τις πρώτες ώρες. Συνήθως, έχω βάλει 347 ξυπνητήρια ανά 2 λεπτά, στα οποία πατάω αναβολή χωρίς καμία τύψη. Στο τέλος, ξυπνάω 5 λεπτά πριν την ώρα που πρέπει να φύγω από το σπίτι, στα οποία προσπαθώ να προλάβω να φάω, να πιω καφέ, να ντυθώ και να ετοιμάσω τη τσάντα μου. Φυσικά, ποτέ με την ίδια σειρά.
Το σακίδιο μου για τη πρόβα έχει ΠΑΝΤΑ φαγητό. Οι μπάρες δημητριακών σώζουν ζωές. Αν έχω μαγειρέψει από το προηγούμενο βράδυ, θα έχω πάρει και ένα τίμιο τάπερ με μεσημεριανό. Άντε και κανένα φρούτο, άμα υπάρχει. Νηστικός ηθοποιός δε κάνει πρόβα και σίγουρα… Δεν χορεύει!
Τι άλλο θα πάρω μαζί μου; Ρούχα! Δεύτερη αλλαξιά με φόρμες για τη (βέβαιη) πιθανότητα να στάξουμε και ό,τι έχει ζητήσει η ενδυματολόγος αν είμαστε κοντά σε ημερομηνία παράστασης. Τώρα ας πούμε, δε πρέπει να ξεχάσω τα αρβυλάκια μου και το ύφασμα για τις πλεξούδες, θα καταλάβετε όταν έρθετε στο «Όνειρο στο Κύμα»…
Τρίτο απαραίτητο: σημειωματάριο και κασετίνα! Για να γράψω τις ενδεχόμενες παρατηρήσεις για την επόμενη πρόβα και ό,τι άλλο μπορεί να εκκρεμεί. Είμαι παιδί της ατζέντας και αυτή που θα πάρουν τηλέφωνο όλοι, αν δε θυμούνται το πρόγραμμα!