Ο Άρης αποκαλύπτει τρία πράγματα που βάζει στο σάκο του για να φύγει στο θέατρο,  τρία τραγούδια που άκουσε στο δρόμο για Θεσσαλονίκη κι άλλα τρία που θέλει να κάνει αυτή τη χρονιά. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!

Ξεκινάω;

Έχω τρεις επιλογές ε;;

Πφφ.. πολύ αγχωτικό, ρε παιδιά..

Πρέπει να σκέφτεστε λίγο και εμάς τους από φύση αγχώδεις αναποφάσιστους, κάπως!

Πώς να διαλέξεις μόνο 3 επιλογές όταν υπάρχουν γύρω εκατομμύρια;;

Κι αν κάνω λάθος; Αν αυτό που είχα ως 4η επιλογή, τελικά είναι καλύτερο από τη 3η και έχω κάνει ένα μοιραίο λάθος;;

Και μετά ποιός θα φταίει; Εγώ που δεν έκανα τη σωστή επιλογή; Ή εσείς που με βάλατε να έχω μόνο τρεις;;

Τέλος πάντων, θα κάνω ό,τι μπορώ χωρίς να υπόσχομαι τίποτα και το κρίμα στο λαιμό σας.

Ας τα πάρουμε από την αρχή…

φωτογραφία_1: χιόνι στη λίμνη Μπελέτσι.

Τρία πράγματα που έχω στο σακίδιό μου για το θέατρο… λοιπόν, δεν θα αναφέρω αντικείμενα όπως κινητό, κλειδιά, πορτοφόλι, γιατί τί ενδιαφέρον θα έχει άλλωστε να σας πω αυτά που είναι δεδομένα προφανώς!

Για αρχή μέσα στη τσάντα, σίγουρα, θα έχω μια αλλαξιά ρούχα, γιατί σίγουρα κάπου θα βγω μετά. Μετά από παράσταση, έχω πάντα αρκετή υπερένταση για να γυρίσω σπίτι. Δεύτερο, σίγουρα θα έχω μέσα αποσμητικό, roll-on όμως όχι σπρέι, παιδιά, μην γεμίζει το καμαρίνι και δεν παλεύεται μετά… Ναι ναι, για εσάς που καταλάβατε το λέω!

Και τρίτο, ένα στυλό με γεμάτο μελάνι, μη τυχόν ξεμείνει και δεν έχω για τα αυτόγραφα μετά! Ντάξει, γέλασε ρυθμικά όλη η γειτονιά μαζί με τα κτίρια, τα πεζοδρόμια και τα δεκάδες αμάξια. Αστειεύομαι, το τρίτο θα είναι διάφορα γιατροσόφια που έχω για τον λαιμό και την φωνή, για να κάνω ζέσταμα πριν βγω στη σκηνή. Έχω κάποια πολύ καλά, όποιος ενδιαφέρεται ας μου στείλει μη κάνω αθέμιτη διαφήμιση εδώ.

φωτογραφία_2: η γέφυρα των ερωτευμένων στη Κολωνία, που είναι γεμάτη love lockets.

Τρία τραγούδια που θα ακούσω στο δρόμο για Θεσσαλονίκη… Αυτό το ’χω ζήσει άπειρες φορές, κυρίως με τρένο και ΚΤΕΛ, οπότε σίγουρα στο πρόγραμμα θα βάλω το «Για Θεσσαλονίκη, Αθήνα» του Γιάννη Βαρδή, έτσι για να το ζήσω δραματικά, ακουμπώντας στο τζάμι του παραθύρου, κοιτώντας απέξω. Θα συνεχίσω με ένα «When you were mine» της Joy Crookes, που είναι ένα απο τα τελευταία κολλήματά μου τον τελευταίο καιρό, και γενικά τραγούδια της συγκεκριμένής, η οποία είναι μια νέα σπουδαία καλλιτέχνης της new soul, jazz, rnb και είναι ο,τι πιο κοντικό έχουμε στην μεγάλη Amy Winehouse, αυτή τη στιγμή. Θα κλείσω το πρόγραμμα με κανένα live session απο Black Pumas το «Colors» ή ίσως Michael Kiwanuka, το «Love & hate».. Προτιμώ πάντα, να ακουώ την live version ενός κομματιού, θέλω να καταλάβω την φωνή, την χροιά, το συναίσθημα του καλλιτέχνη εκείνη τη στιγμή και αυτοί οι δύο, είναι απο αυτούς, που σου τα δίνουν όλα αυτά στην απόλυτη ποιότητα.. Βαθιά μουσικόφιλοι με φοβερό ήχο και μουσική παιδεία που την καταλαβαίνεις στο πρώτο λεπτό.

φωτογραφία_3: ηλιοβασίλεμα πάνω από τα σύννεφα.

Τρία πράγματα που έχω αποφασίσει να κάνω αυτή τη χρονιά, επι προσωπικού, ε; Μπήκαμε στα δύσκολα τώρα… Το έχω ξαναπεί και παλαιότερα, αποφεύγω να κάνω τέτοιες σκέψεις και να θέτω τέτοιους στόχους στον εαυτό μου, γιατί δεν θέλω να βιώσω ότι απέτυχα να κάνω κάτι, που υποσχέθηκα στον εαυτό μου. Οι υποσχέσεις στον εαυτό μας, θεωρώ, ότι ακολουθούνται  από μια πολύ σκληρή και ψυχοφθόρα πάλη μέχρι να τις εκπληρώσεις. Προτιμώ να παλεύω καθημερινά για έναν καλύτερο Άρη και να είμαι- μέρα με τη μέρα- μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού που ήμουν χθες. Τώρα, για εσάς και μόνο θα κάνω μια εξαίρεση και θα σκεφτώ τρία πράγματα, αλλά άμα μέχρι του χρόνου δεν τα έχω καταφέρει θα έρθω να σας βρω!

Λοιπόν, αρχικά θα ήθελα να αναγνωρίσω καλύτερα τι είναι αυτό που ταιριάζει στην ζωή μου και να κινούμαι, πλέον, μόνο προς εκείνη την κατεύθυνση. Να μην με ταλαιπωρώ, με συνθήκες που ξέρω ότι δεν είναι οι σωστές για μένα. Είμαι ήδη πολύ κοντά σε αυτό νομίζω. Δεύτερον, είμαι άνθρωπος που του αρέσει η πολυπολιτισμικότητα, το καινούριο, το ξένο, το διαφορετικό, οπότε θα ήθελα να ταξιδέψω πολύ και να γνωρίσω χώρες και κουλτούρες πολύ διαφορετικές από τα γνωστά μας δεδομένα. Αυτό είναι κάτι που το ήθελα πάντα βέβαια, όμως οι οικονομικές συνθήκες δεν μου το επέτρεπαν εύκολα, οπότε αν πρέπει να το θέσω σαν φετινό στόχο, θα είναι να το συγκεντρώνω περισσότερο κάποια έσοδα μου, για έξοδα, όπως τα ταξίδια. Τέλος, ένας στόχος, ο οποίος δεν αλλάζει ποτέ εδώ και αρκετά χρόνια, είναι να εξελιχθώ ο ίδιος πάνω στο επάγγελμά μου, και εννοώ την εσωτερική, προσωπική δουλειά, που κάνει ένας ηθοποιός, όταν δίνει ζωή σε έναν ρόλο. Θέλω να εμβαθύνω κάθε φορά όλο και περισσότερο στους χαρακτήρες που μου δίνονται και αυτό είναι μια εσωτερική προσπάθεια που απαιτεί αφοσίωση, παρατήρηση και έντονη ενσυναίσθηση.

• Ο Άρης Δελαγραμμάτικας συμμετέχει στους “Άθλους του Ηρακλή” της Κάρμεν Ρουγγέρη, που παρουσιάστηκαν στην Αθήνα τη χειμερινή σεζόν και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το Σαββατοκύριακο 14 και 15 Μάη.