κείμενο | δώρα βέτσου */* φωτογραφίες | δώρα βέτσου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου
μυστήρια πλάσματα
Λιμάνι, ώρα 8.40 μ.μ. Το πλοίο φεύγει στις 10.00. Στο απέναντι καφέ ρουφάω τον ντεκάφ εσπρέσο μου και χαζεύω αμήχανα στο κινητό. Μπαινοβγαίνω στα σόσιαλ, διαγράφω παλιές φωτογραφίες. Μετά αρχίζω να παρατηρώ τους ανθρώπους.
Απέναντι κουρασμένα, ηλιοκαμένα πρόσωπα- μάλλον τέλειωσαν οι διακοπές τους. Δίπλα μάτια λαμπερά, ανυπόμονα- μάλλον η λαχτάρα τους να φτάσουν ”εκεί” δε μπορεί να κρυφτεί. Και μάλλον σ’ αυτό το ”εκεί” τα αγαπούν πολύ. Αλλού άνθρωποι σκυθρωποί, προβληματισμένοι- ίσως αναγκάζονται να φύγουν, ίσως δεν είναι για καλό, ίσως απλά να βαριούνται το ταξίδι που σε λίγο ξεκινά. Φιλιά γεμάτα πάθος, και λαχτάρα, και καημό- μάλλον θα κάνουν καιρό να ξανασμίξουν αυτά τα χείλη. Αγκαλιές σφιχτές, από εκείνες τις αληθινές, που φωνάζουν ”μου λείπεις ήδη”! Δάκρυα, από αυτά που τα σκουπίζεις πριν προλάβουν να κυλήσουν και τα δει αυτός που φεύγει.
Related posts:
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Ο νευρικός εραστής της 7ης Τέχνης
έχεις τρεις επιλογές
“Lucid dreams” του Άκη Γκιούσμη