Ο Μιχάλης αποκαλύπτει τρία πράγματα που βάζει στο σάκο του για να φύγει στο θέατρο, τρία τραγούδια που ακούει στο δρόμο για τη παράσταση κι άλλα τρία που θέλει να κάνει αυτή την άνοιξη. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!
Αχ, αθάνατο backpack!… Αυτή η τσάντα μου αν είχε στόμα θα μιλούσε! Αυτή τη περίοδο που βρίσκομαι σε πρόβες και παράσταση στέκεται στην πλάτη μου σαν βόμβα. Γενικά, βάζω- βγάζω διάφορα πράγματα χρήσιμα ή και όχι, ρούχα, laptop, φορτιστές, panadol, βιταμίνες, γυαλιά, χαρτομάντιλα (καλώς ήρθες άνοιξη). Υπάρχουν όμως, τρία πολύ βασικά πράγματα που δεν βγαίνουν από εκεί. Πρώτο και καλύτερο, το λατρεμένο θερμός μου, γεμάτο με φρέσκο παγωμένο νερό, χειμώνα καλοκαίρι. Δεύτερο, το ημερολόγιο μου, γιατί ξεχνάω εύκολα. Τρίτο, ένα λάστιχο ενδυνάμωσης, αυτόν τον καιρό σκοπεύω να γίνω Hulk και ξεκίνησα την ενδυνάμωση μου, σιγά- σιγά μ’ ένα ταπεινό λάστιχο.
Photo 1: Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που κάνει τα μάτια μου να λάμπουν κάθε μέρα. Κυρίες και κύριοι, ο Κυριάκος!
Η μέρα ξεκινάει, οι μετακινήσεις μου γίνονται μόνο με το αυτοκίνητο (έχουμε μια σχέση πάθους μ’ αυτό), η τσάντα μπαίνει στη θέση του συνοδηγού και ξεκινάμε για το θέατρο. Ανοίγω το spotify και φύγαμε. Συνήθως, δεν ακούω κάτι συγκεκριμένο. Επιλέγω καλλιτέχνες και ακούω τα πάντα. Τώρα τελευταία, ακούω συνέχεια το “Crack of doom” των Tiger lillies, κάπως με ξυπνάει αυτό το τραγούδι. Όταν έχω τα νεύρα μου ή είμαι σε κακή διάθεση και θέλω να χαλαρώσω, βάζω τον αγαπημένο Chopin, τον λατρεύω και έχω μια παραπάνω συμπάθεια στο “Nocturne No 8”. Tέλος, ο Ludovico Einaudi είναι και αυτός αγαπημένος μου, μπορώ να τον ακούω από το πρωί μέχρι το βράδυ, δεν μπορώ να διαλέξω κομμάτι του, ίσως όμως το “Run” να μου δημιουργεί εικόνες που τις έχω ανάγκη.
Photo 2: Θεσσαλονίκη η μεγάλη μου αγάπη, κάθε φορά που την επισκέπτομαι γεμίζω δύναμη.
Τα σχέδιά μου για την άνοιξη περιλαμβάνουν πολλή ξεκούραση. Μαζί με την ξεκούραση όμω,ς έχω κανονίσει ένα ταξίδι στο Παρίσι με την καλή μου! Και φυσικά πολλούς πρωινούς περιπάτους με τον Κυριάκο (έτσι λένε τον σκύλο μου) που θα συνδυάζουν καφέ και διάβασμα. Τέλος, έχω βάλει στόχο να ξεκινήσω συστηματικά κολύμπι.
Photo 3 : Το κοστούμι του χαρακτήρα που υποδύομαι. Ο φίλος μου ο Πότζο!!!
Ο Μιχάλης Μιχαλακίδης συμμετέχει στο “Βόυτσεκ” σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου και στο “Περιμένοντας τον Γκοντό” του Μπέκετ σε σκηνοθεσία Έλενας Μαυρίδου στο θέατρο ΧΩΡΟΣ, κάθε Δευτέρα και Τρίτη.
