Χριστούγεννα.

Η γιορτή του αποχωρισμού! Φεύγει  ένας χρόνος και ετοιμάζεται να δώσει τη θέση του στον επόμενο. Κάτι γεννιέται και αυτό ίσως σημαίνει ότι κάτι άλλο την ίδια στιγμή πεθαίνει!

Αυτός ο αέναος κύκλος του χρόνου, αυτή η σκυταλοδρομία. Αυτός ο χορός που στο τέλος του γύρου, λίγο πριν, μας φέρνει Χριστούγεννα. Το ζεις τόσες φορές από παιδάκι, τόσα χρόνια όμως πάντα μοιάζει καινούριο, ξανά από την αρχή όλα τα έθιμα, αυτές οι χιλιάδες βασιλόπιτες, τα δώρα, τα γλυκά, τα κάστανα, τα κάλαντα, τα οικογενειακά τραπέζια, οι στολισμένοι δρόμοι, οι άνθρωποι που φορούν τα αστραφτερά τους, που χορεύουν, που φιλιούνται, η πάντα ίδια επιθυμία σου να πετύχεις το φλουρί που μοιάζει καλός οιωνός για τη νέα χρονιά! Πόσα πράγματα, πόσα μέρη, πόσοι άνθρωποι μπορεί να έχουν αλλάξει, αλλά τα Χριστούγεννα πάντα έρχονται και σε βρίσκουν αμετάβλητα έναν χρόνο πιο μεγάλο. Τα Χριστούγεννα πάντα με βρίσκουν στην πόρτα μίας αλλαγής.

Θυμάμαι κάθε Χριστούγεννα να περιμένω να έρθει ο καινούριος χρόνος και να λέω ότι θα με βρει αλλιώτικη, ότι όλα τα ωραία θα έρθουν τώρα. Έχουν πάντα μια προσδοκία αμείλικτη,  που πολλές φορές τρέχουμε να εκπληρώσουμε και αυτή ξεγλιστρά από τα χέρια μας προκαλώντας μας μια μικρή θλίψη. Τα Χριστούγεννα σηματοδοτούν για μένα ένα restart που συνοδεύεται από απολογισμό της χρονιάς που έφυγε, που απαιτεί να του δώσεις τον χώρο και τον χρόνο του. Τα Χριστούγεννα που θυμάμαι πιο έντονα είναι τα Χριστούγεννα που έμαθα ότι δεν υπάρχει στ’ αλήθεια Άι Βασίλης! Ήμουν 10 χρονών και η αδερφή μου μου είπε να μη ζητήσω ακριβό δώρο από τον Άι Βασίλη, γιατί η μαμά δεν έχει χρήματα να μου το αγοράσει. “Μα δεν θα το αγοράσει η μαμά, ο Άι Βασίλης θα το φέρει που δεν δίνει λεφτά, του τα δίνουν τζάμπα επειδή είναι αυτός που είναι”, της είπα! Και μου είπε: Μαρία, μεγάλωσε πια, ο Άι Βασίλης στην πραγματικότητα είναι η μαμά μας! Το κλάμα που έριξα δεν θα το ξεχάσω ποτέ! Έκλαιγα για μέρες με αυτή την σκέψη. Μέσα μου το ήξερα ότι δεν υπάρχει στ’ αλήθεια, αλλά ήθελα να το πιστεύω και κανείς να μη μου πάρει τη μαγεία αυτής της σκέψης. Ύστερα έλεγα ότι θα το πιστεύω και ας μην υπάρχει, γιατί αλλιώς τα Χριστούγεννα για μένα δεν έχουν νόημα.Τα Χριστούγεννα από τότε έχασαν το παραμύθι τους και καταλαβαίνω ότι ακόμα έχω ανάγκη από ‘’Άη- Βασίλη‘’! Ακόμα όμως, νιώθω τη ζεστασιά που φέρνουν τα Χριστούγεννα. Χριστούγεννα για μένα, πέρα από αλλαγή, σημαίνει και ζεστασιά, σπίτι, οικογένεια, αγάπη, γέλια και επιτραπέζια! Καμία τυποποιημένη διασκέδαση, κανένας επιβεβλημένος καταναλωτισμός. Φέτος, η περίοδος των Χριστουγέννων θα με βρει στο θέατρο και αυτό είναι το φετινό μου δώρο από τον ‘Άι Βασίλη’ και μου δίνει τρομερή χαρά!

Εύχομαι η χρονιά να φέρει μαζί της,  υγεία, αγάπη, ενσυναίσθηση και χιούμορ! Ανοίξτε την αγκαλιά σας, δημιουργήστε ‘Άγιους Βασίληδες’ και φροντίστε ο ένας τον άλλο…

* από το αρχείο του rejected