O Γιώργος αποκαλύπτει τρία πράγματα που βάζει στο σάκο του για να πάει στο θέατρο, τρία τραγούδια που θα ακούσει στο δρόμο για το θέατρο κι άλλα τρία πράγματα που θέλει να κάνει αυτή τη χρονιά. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια του, τελευταία! Three, two, one, action!

Στο σακίδιο μου βάζω ένα μπουκάλι νερό, ρούχα, μια μπανάνα που αν δεν μαυρίσει και πεταχτεί, θα φαγωθεί. Τελευταίο βήμα, πριν κλείσω τον σάκο, είναι να βάλω μέσα το τετράδιο, το πιο σημαντικό, εκεί γράφω σκέψεις, παρατηρήσεις, ιδέες και μετά με αυτά προσπαθώ να γεννήσω αστεία, γιατί εκτός από ηθοποιός, παλεύω να γίνω και stand up κωμικός.

Αχ, τραγούδια. Τί; Μόνο τρία; Λοιπόν, σημείωνε: Johny Cash και “God`s Gonna Cut You Down” . Βιωματικός καλλιτέχνης. Η μουσική του, μου δίνει την αίσθηση ότι ακούω ένα τραγούδι, βλέπω μια ταινία και διαβάζω ένα βιβλίο ταυτόχρονα.

Δεύτερο κομμάτι;! Γρηγόρης Μπιθικώτσης και  “Φεγγάρι, μάγια μου ‘κανες”. Με φέρνει σε επαφή με κάτι βαθιά “ελληνικό”, ενώ λειτουργεί και σαν κόσκινο , αφήνοντας έξω οτιδήποτε τοξικό μπορεί να συνδέεται με αυτή την λέξη. Όταν το ακούω σκέφτομαι την Αμοργό, όχι τον υπουργό.

Τρίτο και τελευταίο, Active member “Guantanamo”. Αύγουστος στην κατασκήνωση. Μεσημέρι. 11 χρόνων. Πρώτη επαφή με το low bap. Ξάπλωνα στο πάνω κρεβάτι μιας κουκέτας. Θυμάμαι να το ακούω σκαλωμένος. Έτρεχε σάλιο στο μαξιλάρι. Αυτό.

Τώρα θέλω να γράψω ένα κείμενο για τα ελάφια, έχω σιχαθεί να βλέπω ντοκιμαντέρ στα οποία πεθαίνουν ελάφια, έχω δει ελάφια να πεθαίνουν από ανθρώπους, από κροκόδειλους , από λύκους, από φίδια μέχρι κι από πουλιά.

Πλέον, πιστεύω ότι ένα ελάφι θα μπορούσε να το σκοτώσει μια πεταλούδα με νεύρα. Ακόμη και τα ελάφια νιώθουν άβολα με την φάση τους. Τα ελάφια είναι το μόνο είδος που δεν ανήκει στη λίστα με τα ζώα υπό εξαφάνιση, ενώ θα το ήθελε. #μεταελάφια.

* Ο Γιώργος Χριστοφορίδης συμμετέχει στο “Τραγούδι του Μπαλ”. Παρουσιάζεται στην Αποθήκη Δ’, στο λιμάνι Θεσσαλονίκης,  6,7 Μαΐου με ώρα παραστάσεων: 21:00.

Κείμενο: Φλέρος
Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελλίδης
Διεύθυνση Φωτογραφίας, Μοντάζ, Γραφιστική επιμέλεια: Νίκος Μαυρομάτης
Μουσική: Γιάννης Ντεμογιάννης
Κοστούμια: Ερνέστα Χατζηλεμονίδου
Παραγωγή: Librart Performing Αrts Ensemble

Ήταν μια υπέροχη Άνοιξη, ήταν μια μεγάλη Άνοιξη. Εγώ φυσικά δεν είχα ιδέα.
Θα το καταλάβαινα πολύ αργότερα, όταν από τη ζωή μου θα έλειπαν όλα
εκείνα που, εκείνη την Άνοιξη, γεύτηκα και ονειρεύτηκα και μέσα μου γέννησαν
εκείνη την αίσθηση που τώρα μπορώ πλέον καθαρά να την ονομάσω: Ζωή.
Τέσσερα πρόσωπα σε μια αίθουσα σινεμά. Παρακολουθούν μια ταινία και
σύντομα παίρνουν θέση κάτω απ' το θαμπό φως της μεγάλης οθόνης για να
μας αφηγηθούν μια ιστορία.
Τέσσερις μικρές, ήσυχες ιστορίες για την επήρεια των ονείρων, την απώλεια
της αθωότητας, την δύναμη των πόλεων και την πίστη στην ομορφιά.

Η Παράσταση
Τι θα γινόταν αν σε ένα σινεμά, βλέποντας μια ταινία, σηκωνόμασταν και
αφηγούμασταν παράλληλα μια ιστορία κι εμείς; Πώς μπορούν να
συνυπάρξουν η δύναμη της μεγάλης οθόνης με την ζωντάνια των μικρών
ανθρώπων; Οι άνθρωποι όταν θέλουν να ξεχάσουν ή να θυμηθούν πηγαίνουν
στο θέατρο ή στο σινεμά. Εμείς αποφασίσαμε να πάμε και στα δύο
ταυτόχρονα.
Συνδυάζοντας τεχνικές κινηματογραφικής αφήγησης με το παρόν μιας
θεατρικής παράστασης δημιουργούμε ένα έργο που μιλάει για εκείνα τα μικρά
πράγματα που μπορεί να συλλάβει μια κάμερα, εκείνα που καμιά φορά μας
είναι ανεξήγητα, όπως ένα βλέμμα ή ένα άγγιγμα, αλλά δημιουργούν
αναμνήσεις που δεν θα σβήσουν ποτέ.
Τα πρόσωπα του έργου περιπλανιούνται στα όνειρά τους, στην παιδική τους
ηλικία, σε πόλεις που συνεχώς μεταμορφώνονται άλλοτε σε εφιαλτικούς
λαβυρίνθους και άλλοτε σε οάσεις συλλογικής ελευθερίας. Ένα έργο για την
ψυχοτρόπο επίδραση της μουσικής, που μπορεί να μετατρέψει μια βόλτα σε
ταξίδι.
«Το τραγούδι» μοναχικών ανθρώπων, αποτυχημένων rockstar, εξαντλημένων
εφήβων που μεγάλωσαν, παιδιών που κατοίκησαν φανταστικούς κόσμους.

Η σιωπή δεν είναι κάτι τόσο ρομαντικό όσο φαντάζονται κάποιοι. Όταν
περιμένεις απάντηση απ' τη σιωπή μπορεί να ακούσεις αυτό που δεν σου
αρέσει. Τον ήχο ενός κόσμου που δυσκολεύει.

Στα πλαίσια της φετινής Ανοιχτής Θεατρικής Σκηνής της Πόλης 2025.

Επί σκηνής: Χαρά Γιώτα, Βασίλης Μπόγδανος, Ελίνα Τσιορμπατζή, Γιώργος
Χριστοφορίδης