at a glance
Top

Στο Open House

κείμενο | γιώργος παπανικολάου  */* φωτογραφίες | κωστής χατζής */* επιμέλεια Ι γιώργος παπανικολάου

μια ιστορία μικρή

Οι βόλτες στη πόλη, έχουν πάντα μια δόση εξερεύνησης. Η Θεσσαλονίκη με τα κτίρια της, τα μνημεία της, τις αρχιτεκτονικές της που υποδηλώνουν ιστορία δυνατή.

Οι βόλτες στη πόλη, θα ήθελα να κρατάνε έναν αιώνα-γίνεται; Να βλέπω, να κοιτάζω, να αφουγκράζομαι, να μπαίνω μέσα, να μελετώ και να ακούω ιστορίες ανθρώπων γνωρίζοντας τους.

Οι βόλτες στη πόλη, σαν ένας έρωτας ατέλειωτος είναι. Που του ζητάς συνέχεια κι άλλο, και στην επόμενη στροφή σου δίνει.

Στο Open House, στο Εlectra Palace, εκεί που οι τοίχοι έχουν εγκλωβίσει ιστορίες προσωρινών κατοίκων, διλήμματα, ψυχολογίες, χαρακτήρες τόσο αλλόκοτα διαφορετικές αναμεταξύ τους. Οι βόλτες στη πόλη, όταν γίνονται τόσο καλά οργανωμένα, με ανθρώπους ανοιχτούς, έτοιμους να απαντάνε στα ερωτήματα σου, αίφνης γίνονται ταξίδι. Αλησμόνητο ταξίδι, εντός πόλεως. Με εισιτήριο ανεκτίμητης αξίας, σαν παντοτινό password, σε ότι παραδίπλα σου, αναπνέεις.

Οι βόλτες στη πόλη, έχουν άρωμα και μνήμη. Στο Εβραϊκό Μουσείο, στου Μπεζεστένι, στου Παπαγεωργίου. Κι όχι μόνο. Οι άνθρωποι είναι οι επιλογές τους. Οι χώροι τους. Η αρχιτεκτονική της δικής τους καθημερινότητας, όπως την επέλεξαν οι ίδιοι. Σα κοινή αισθητικής, σα χώρο συνομιλίας, σα τρόπο ζωής.

Οι βόλτες στη πόλη, δεν τελειώνουν, γίνονται και ξαναγίνονται. Ποτέ δεν τελειώνουν. Οι βόλτες στις πολυκατοικίες της ιστορίας, της υγρασίας, της αλήθειας που αιρετικά και θρησκευόμενα έζησαν οι άνθρωποι. Δωμάτια που χωράνε ατέλειωτες πορείες ανθρώπων, συνάξεις, ανάγκη περιπέτειας βιωμάτων που χωράνε μέσα σε μια πόλη.

Οι βόλτες στη πόλη, προσκυνάνε την ιστορία των ανθρώπων που έβαλαν μπουντέλια σε διακοσμήσεις και τεχνικές που ο νους δεν φαντάζεται. Οι βόλτες στη πόλη, είσαι εσύ κι εγώ. Και ο άλλος. Και ο παραδίπλα. Στο κάστρο της ζωής μας, οχυρώσαμε τις αλήθειες μας, στα τετραγωνικά μιας αισθητικής που η υγρασία δεν θολώνει…..

Οι βόλτες στη πόλη, ποτέ με κεφάλι σκυμμένο χαμηλά, πάντα ψηλά. Σχεδόν να κοιτάς τον ουρανό. Και όταν βρεθείς ψηλά, να κοιτάς κάτω. Αχ, οι βόλτες στη πόλη…