κείμενο | αλέξανδρου piechowiak */* φωτογραφίες | αρχείο αλέξανδρου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
χάος, όπως ζωή
Χάος. Με αυτό θα ξεκινήσω. Καμία σειρά πραγμάτων. Αναζήτηση, τακτοποίηση σκέψεων. Πρωινή πάλη με το ξυπνητήρι. Πείθω τον εαυτό μου να σηκωθώ να προλάβω να κάνω ένα ντουζ. Φαγητό ούτε για σκέψη. Ότι βρεθεί στο δρόμο. Τα ακουστικά απαραίτητα να παίζουν μελωδίες που με συγκεντρώνουν. Παραμιλάω στο δρόμο τα λόγια. Εκτελώ χορογραφίες. Άνθρωποι που κοιτάνε περίεργα και άλλοι που είναι στο δικό τους κόσμο. Φτάνω γύρισμα. Τα τελευταία. Κούραση, συγκίνηση, άγχος. Να αποδείξεις, να ευχαριστηθείς, να δημιουργήσεις. Όλα μαζί. Και κάπου στα διαλείμματα σου έρχονται οι σκέψεις για το θάνατο, για τη μνήμη, για τα σκηνικά
Related posts:
11:53 μ.μ. ένα αγόρι από την Τούμπα
σπίτι του είναι το ταξίδι
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
αρσενικό παλιάς κοπής
Να κυλάμε αργά, σαν το ποτάμι