Παραμιλάω πάλι και ο Χρήστος ρωτάει: Μου είπες κάτι;. Τίποτα. Κάνω λόγια. Απαντώ. Πάλι καλά που υπάρχει και ο Χρήστος. Και όχι μόνο επειδή με πηγαινοφέρνει με το μηχανάκι, αλλά και που μου δίνει κουράγιο. Δεν ξέρω άμα είναι τύχη ή πλέον έτσι θα είναι, αλλά το συναντάς ανθρώπους ανθρώπινους στην καθημερινότητα σου είναι πράγμα ανεκτίμητο.

Πρόβες για την Επίδαυρο. Ιδρώτας, ρυθμός, χορογραφίες, πόνοι, τραβήγματα, ενθουσιασμός. Πάλι όλα μαζί και κάπου εκεί τρυπώνουν οι σκέψεις για την καρδιά, για την ύπαρξη, για το όλα πήγαιναν καλά μέχρι τη στιγμή που. Τελειώνει η πρόβα και τρέχω στην πρόβα της Ρεβέκκας. Πάλη με το κείμενο, πάλη με την αλήθεια μας, πάλη με την απλότητα. Κοινός συντονισμός, ξεσπάσματα γέλιου, αποσυμφόρηση, δημιουργία. Σκόρπιες λέξεις που συνθέτουν την ατμόσφαιρα της πρόβας. Λείπει η γραμμικότητα.

Έρχεται το χάος. Αλλά ένα όμορφο οργανωμένο χάος, όπως είναι ακριβώς η ζωή. Πρεμιέρα. Και είσαι εκεί, ομάδα, ο ένας για τον άλλον και όλοι μαζί για την ιστορία. Αυτή η απλότητα, αυτή η σύνδεση είναι που εκπέμπει και επιδιώκει η Ρεβέκκα. Πλάσμα απλόχερο, γενναιόδωρο. Δύσκολο. Σημαντικό. Πλέον, έχεις την ευθύνη μιας ιστορίας, ενός ταξιδιού. Την ευθύνη να είσαι ειλικρινής απέναντι στον εαυτό σου και στον θεατή. Και σε όλο αυτό, ψάχνεις να βρεις την επόμενη δουλειά. Θα συμφωνήσω με τον Γιώργο. Εγώ, τα όνειρα μου, δεν τα θυμάμαι τελευταία.

• Ο Aλέξανδρος Piechowiak συμμετέχει στη θεατρική παράσταση “Ο άνθρωπος που πέρασε ή με ενδιαφέρει Ρούλα”,  της ομάδας Babushka σε σκηνοθεσία Ρεβέκκας Τσιλιγκαρίδου, η οποία παρουσιάζεται όλα τα Δευτερότριτα του Μαΐου στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, Κύπρου 91Α & Σικίνου 35Α, Κυψέλη, Αθήνα. Ο Αλέξανδρος λαμβάνει μέρος στο “Κάνε ότι κοιμάσαι” της ΕΡΤ, ενώ το καλοκαίρι θα συμμετάσχει στη παράσταση του Εθνικού Θεάτρου “Ιππόλυτος” του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου. 7 και 8 Ιουλίου στην Επίδαυρο.