Ηλεκτρικός, μετρό, Γκάζι , θέατρο Αλκμήνη, 5ωρη πρόβα. Ο Χάιμε εκεί να μου θυμίζει πόσο “εύκολο” είναι να κάνω αυτό που δεν θέλω. Να μου θυμίζει τις “παλιές καλές αγνές εποχές” των μαθητικών μου χρόνων που μου έκαναν και έκανα “ανώδυνο bulling”. “Πώς είσαι έτσι;”…”Τί φοράς;”… Δεν έχουν σωματική βία, αλλά εμπεριέχουν βία ακόμα περισσότερο, όταν γίνεται και μέσα στην οικογένεια. Και υπήρχε πολύ βία.

“Ευτυχώς” ο μπαμπάς μου δεν μου είχε αγοράσει σάκα με το μικρό πόνι.

Η πρόβα τελειώνει. Η Σαπφώ στο ραδιόφωνο με τις υπέροχες μουσικές της με αποφορτίζει, γυρίζω σπίτι. Η Μαλού πίσω από την πόρτα χοροπηδάει λες και λείπω χρόνια από το σπίτι και μετά τρέχει για να φάει. Ειδήσεις, η Γάζα πρώτο θέμα… αυτά τα παιδιά… αυτοί οι άνθρωποι.

Μηνύματα σε φίλους …υπομονή μετά την πρεμιέρα 13 Νοεμβρίου θα συναντιόμαστε ξανά , μου έχετε λείψει . Η Μαλού κλαίει στο μπαλκόνι…έρχεται η Βάσια , βραδινή βόλτα, τρώμε , συζητάμε τα της ημέρας. It’s bedtime….

* Ο Παναγιώτης Τζαφέρης συμμετέχει στο “Μικρό Πόνι” που παρουσιάζεται στο θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ, κάθε Δευτερότριτο.