
κείμενο | σπύρος δέτσικας */* φωτογραφίες | dimitra xrtsk + ηλίας καρακωνσταντάκης + φώτης πλέγκας + ζαννής ζουγανέλης*/* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
οι άλλοι, είμαι εγώ
“οι άλλοι είσαι εσύ”, βλέπω αυτό το tag πολύ συχνά και ποτέ μέχρι τώρα δεν του είχα δώσει τόση σημασία.
Μεγαλώνοντας, καταλαβαίνω την αλήθεια του.
Κοιτάζοντας πίσω, στο Κερατσίνι που μεγάλωσα, στο Ναύπλιο που σπούδασα, στα Κάτω Πατήσια με τη Μαρία, στο Ίλιον με τον Γιώργο, στο Βούπερταλ για μια πολύ αστεία και αποτυχημένη οντισιόν, σε όλα τα ενδιάμεσα, μέχρι τον Ζαννή και το άσπρο γραφείο μου στον Κεραμεικό που βρίσκομαι τώρα, αδυνατώ να υπάρξω μόνος.
Υπάρχει μια ελαφριά εσωτερική αντιπαράθεση, γιατί δεν είμαι τόσο κοινωνικός όσο δείχνω, αλλά αντιπαρέρχομαι.
Αυτή η σκέψη με πάει στην οικοκοινότητα που πήγα διακοπές φέτος το καλοκαίρι.
Καταπληκτική εμπειρία.
Related posts:
καρότσα
έχεις τρεις επιλογές
...here comes the sun
Το μετά-θέατρο που μας αξίζει
μια ιστορία θα σας πω...
'Γιατί ν' ανάψεις τη φωτιά και να μ' αφήσεις;'