at a glance
Top

Οι σημειώσεις της Βικτώριας Παπαδοπούλου – Σισκοπούλου

κείμενο | βικτώρια παπαδοπούλου- σισκοπούλου */* φωτογραφίες | χρύσα γούτου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου

πόσο δύσκολη είναι η αρχή;

Είναι δύσκολη η αρχή πάντοτε.

Η αρχή της επαφής μου με το θέατρο έγινε μέσω του θεατρικού εργαστηρίου «Τεχνουργείο», του κυρίου Καλφόπουλου. Χρωστάω πολλά σε αυτό το υπόγειο, στους δασκάλους μου, στα κείμενα που ήρθαν μπροστά μου, στα παιδιά που παίξαμε μαζί. Κάθε φορά που έφευγα από εκεί, ένιωθα ότι οι αισθήσεις μου, το μυαλό μου και η καρδιά μου είχαν ανοίξει λίγο παραπάνω. Μετά ήρθε η ενηλικίωση, οπότε άρχισα να βάζω τα πάντα σε κουτάκια για να είμαι ήσυχη.

 

Φοβάμαι ότι μου αρέσουν τα κουτάκια, μου αρέσει η ασφάλεια, δεν θέλω να εκτίθεμαι. Το θέατρο βέβαια προσφέρει ακριβώς τα αντίθετα. Και εγώ παλεύω να το φέρω στα μέτρα μου, μάλλον λόγω απειρίας, το να μην είσαι παιδί και να παίζεις θέατρο είναι σαν παζλ πέντε χιλιάδων κομματιών που πρέπει να το συναρμολογήσεις χωρίς να βλέπεις ποτέ την εικόνα. Και αν τελικά τα καταφέρεις και σου φανερωθεί το αποτέλεσμα, το χαίρεσαι, αλλά για λίγο, ψάχνεις κι άλλο παζλ με πιο πολλά κομμάτια ακόμα. Γιατί στην τελική δεν σε τραβάει τόσο αυτό αλλά η διαδικασία, αυτή η αναζήτηση των κομματιών, οι αποτυχημένες προσπάθειες, η πρώτη φιγούρα που φάνηκε από τη συναρμολόγηση. Μοιάζει δύσκολο (και είναι) αλλά έχει μία ηδονή δυσεύρετη.

Πριν από λίγες μέρες είχαμε πρεμιέρα με το έργο του Σάιμον Στήβενς «Στα σκουπίδια». Πριν από ένα χρόνο περίπου είχαμε την πρώτη μας πρόβα και λεγόταν “Blindsided”. Πριν από ένα χρόνο ήμασταν φοιτητές, τώρα παίζουμε με ένσημο. Πριν από ένα χρόνο παίζαμε στην αυλή της Παιδαγωγικής Σχολής για τέσσερις μέρες, τώρα παίζουμε στο θέατρο Αμαλία για τέσσερα Δευτερότριτα. Πόσα άλλαξαν! Και πόσα ακόμα θα αλλάξουν!

Μου δίνει ελπίδα ότι στις ομάδες που βρίσκομαι βλέπω πως όλοι, ανεξαρτήτως της ηλικίας που γράφουν οι ταυτότητες, προσπαθούμε διαρκώς να φτιάξουμε τα παζλ μας, ακόμα και αν όλος ο κόσμος μας λέει ότι υπάρχουν παζλ για αρχάριους, ή ότι μπορούμε να κλέψουμε λίγο για να κάνουμε πιο γρήγορα, ή ότι μπορούμε να ρίξουμε μία πασιέντζα στην τελική. Εμείς πάμε να ανακαλύψουμε  την άγνωστη εικόνα, να την συναρμολογήσουμε, να τη δούμε όλοι μαζί  και μετά βουρ για την επόμενη!

Είναι δύσκολη η αρχή πάντοτε. Αλλά αν γίνει, σταματημό δεν έχει!

  • Η Βικτώρια Παπαδοπούλου-Σισκοπούλου συμμετέχει στις παραστάσεις:
    • «Στα Σκουπίδια» του Σάιμον Στήβενς | Σκηνοθεσία Γιάννης Μαυρόπουλος | Έως και τις 30/11/2021, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15 στο Θέατρο Αμαλία.
    • «Τρεις…και ο Αίσωπος» του Θοδωρή Παπαϊωάννου | Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Νικολαΐδης | Από τις 14/11/2021, κάθε Κυριακή στις 11:30 στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς Μελίνα Μερκούρη.