κείμενο | νίκη ζερβού*/* φωτογραφίες | λευτέρης τσινάρης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
Τί ν’ αυτό που το λένε καψούρα; Τί ν’ αυτό;
Είναι ο έρωτας το ύψιστο συναίσθημα στην ζωή; Κι αν ναι, πως γίνεται όλοι να συμφωνούμε, εφόσον για τον καθένα έχει άλλη μορφή, άλλο χρώμα κι άλλη γεύση; Ο καθένας νιώθει, εκφράζεται και εκφράζει διαφορετικά τον έρωτα και σαφής ορισμός του δεν υπάρχει, αλλά κατακυριεύει την ζωή μας. Τα περισσότερα τραγούδια μιλούν γι’ αυτόν, αμέτρητες ταινίες τον έχουν σαν πυρήνα και σοκολατοβιομηχανίες έχουν αφιερώσει όλο τους το μάρκετινγκ πάνω του. Πάνω σε μια έννοια που αν ρωτήσεις χίλια άτομα να δώσουν ορισμό, θα πάρεις χίλιες διαφορετικές απαντήσεις.
Η ομάδα του «Μικρού Βορρά» με την Ελευθερία Καμπαγιοβάνη στη σκηνοθεσία, προσπάθησε να συλλέξει τις 20 τοπ απαντήσεις στο ερώτημα «τι σημαίνει έρωτας» και έφτιαξε την παράσταση «τι είναι έρωτας: οι 20 τοπ απαντήσεις» για να δώσει λίγο φως στο σκοτάδι αυτής της έννοιας που τυραννάει τις ζωές μας. Στο θέατρο Αμαλία, οι ηθοποιοί Θανάσης Μάζνας, Κατερίνα Σωτηρίου μας ανέβασαν πάνω στην σκηνή ενώ ο Κωστής Παλαιογιάννης είχε ξεκινήσει ήδη να παίζει την κιθάρα του και μας έδωσαν να συμπληρώσουμε ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο έμοιαζε πολύ με τις ερωτήσεις που απαντάει κάποιος όταν ανοίγει dating app (εγώ δεν είχα ποτέ, από μια φίλη τα ξέρω). Έπειτα, σε μια devised παράσταση που θα είναι για πάντα εν κινήσει, οι -πολλοί ταλαντούχοι- συντελεστές του μας βάζουν συνταξιδιώτες σε ένα ερωτιάρικο ταξίδι με προορισμό την καρδιά. Κάποιοι τυχεροί θα φύγουν με ραντεβού, άλλοι θα μείνουν στον πάγκο, όλοι θα απολαύσουν τη διαδρομή και θα γλυκαθεί η ψυχή τους.
Η Ελευθερία Καμπαγιοβάνη και η ομάδα της συνέθεσαν μια παράσταση πασπαλισμένη με ζάχαρη. Είναι ό,τι πρέπει για απόγευμα Σαββάτου η Κυριακής για να ευθυμήσει η ψυχούλα σας και να θυμηθεί κάποια πράγματα που ίσως έχει ξεχάσει. Οι ηθοποιοί Θανάσης Μάζνας, Κατερίνα Σωτηρίου ακόμη δεν έχουν τελειώσει τις σχολές τους και είναι ήδη σαν από καιρό έτοιμοι να «σηκώσουν» παράσταση. Ο μουσικός Κωστής Παλαιογιάννης είναι εξαιρετικός, κράτησε την παράσταση σε ρυθμό και όρισε τον παλμό της. Μερικές φορές ήθελα κι εγώ να σηκωθώ απ’ καρέκλα μου και να χορέψω. Σ’ αυτό βέβαια έπαιξε σημαντικό ρόλο και ο Τάσος Παπαδόπουλος που επιμελήθηκε την κινησιολογία της παράστασης και έκανε τους ηθοποιούς να χοροπηδάνε στον ρυθμό φτιάχνοντας τα δικά τους, προσωπικά, ερωτικά καλέσματα. Ένα ακόμη αξιοσημείωτο μέλος της παράστασης είναι η Μαρίνα Κωνσταντινίδου στην ενδυματολογία και την σκηνοθεσία και συγκεκριμένα στην κατασκευή ενός ιδιαίτερου πολύφωτου που αποτελούσε βασικό φωτισμό της παράστασης και είναι από μόνος του έργο τέχνης.
Ο «Μικρός Βορράς» φαίνεται πως τα κατάφερε στο πρώτο του εγχείρημα για devised παράσταση και εμπιστεύτηκε τους κατάλληλους ανθρώπους. Να πάτε και πού ξέρετε; Μπορεί να φύγετε απ’ το νυφοπάζαρό τους…ερωτευμένοι.
Related posts:
η φυγή είναι στο εδώ
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
εκείνος που δεν ονειρεύεται
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές