Η αλήθεια είναι πως δύσκολα βαριέμαι. Οι διακοπές είναι, μάλλον, η καταλληλότερη συνθήκη για αυτό, εκεί ξεκουράζεσαι και αφήνεις τον εαυτό σου επιτέλους να βαρεθεί. Λίγες οι μέρες όμως του νησιού και αυτές όχι χωρίς έγνοιες. Σκέφτομαι τη «Ρίτα» που έχει ήδη ξεκινήσει το ταξίδι της και είναι σε αναμονή των επόμενων παραστάσεων της. Βλέπω τους ανθρώπους μου, κουβεντιάζω, κολυμπάω, γυρίζω λίιιγο μαυρισμένη και η «Ρίτα» μας περιμένει. Το έχω αγαπήσει αυτό το έργο και είναι ίσως η πρώτη φορά που καλούμαι να παίξω κάτι τόσο ρεαλιστικό. Γνωρίζω ανθρώπους σαν τη «Ρίτα»: γυναίκες που αποφάσισαν να αλλάξουν τη ζωή τους, να κάνουν επιλογές, να αποκτήσουν δύναμη, να σταθούν στα πόδια τους χωρίς δεκανίκια. Γνωρίζω και ανθρώπους που νόμιζαν ότι μπορούν να αλλάξουν τον άλλον. Και ανθρώπους αμετακίνητους, που πίεσαν τα πράγματα να έρθουν όπως εκείνοι πίστευαν ότι είναι ο μοναδικός δρόμος και εν τέλει τα τίναξαν όλα στον αέρα. Αλλά γνωρίζω και ανθρώπους που άλλα σχεδίαζαν και άλλα τους ήρθαν όταν μπήκε στη ζωή τους αυτός ο διαολεμένος έρωτας.

Ο έρωτας είναι, για εμένα, αυτό το άπιαστο. Μία δύναμη εντελώς έξω από εσένα, που σε κυριεύει όμως ολόκληρο. Κατοικείσαι πια από τον άλλον και όχι από εσένα. Οι σκέψεις, οι στόχοι, οι επιθυμίες, οι ανάγκες είναι ο άλλος. Το πλήρες χάσιμο του εαυτού. Και αυτό είναι εξ ορισμού κάτι το επικίνδυνο, είναι όμως και ζωογόνο. Για εμένα, χωρίς τον έρωτα δεν θα μπορούσε να υπάρξει η τέχνη, η διαποτισμένη από συναίσθημα, από χαρά, από φόβο, από προσδοκία. Και μέσα από τον έρωτα, μαθαίνεις ή επιλέγεις την ταυτότητά σου. Ή ίσως καλύτερα, ο έρωτας είναι το πιο εύφορο πεδίο για να μπορέσεις επιτέλους να μην είσαι αυτό που θα έπρεπε για όλους τους άλλους να είσαι.

Δεν πιστεύω ότι το «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» θα τελειώσει ποτέ. Όχι η δική μας παράσταση, αλλά η ίδια η ουσία του. Η ιστορία αυτών των δύο, που είναι όλοι μας, που μπλέκονται στα ίδια τους τα πόδια και τρεκλίζουν και σκοντάφτουν και πέφτουν και ξανασηκώνονται, πάντα με τα μάτια τους βυθισμένα στα μάτια του άλλου. Αυτό δεν τελειώνει. Και πώς να τελειώσει; Θα είμαστε πολύ έρημοι τότε. Άδειοι.

 Η Αμαλία Νίνου συμπρωταγωνιστεί με το Θανάση Κουρλαμπά στο “Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα” του William Russell, στο θέατρο ΑΜΑΛΙΑ Θεσσαλονίκης, Δευτερότριτο 26 και 27 Σεπτεμβρίου στις 21.00 μ.μ.