κείμενο | θανάσης ζερίτης */* φωτογραφίες | τάσος δημητρόπουλος */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
ζήτω το έθνος, ζήτω το πένθος
25η Μαρτίου 2022:
Από πάνω μου, περνάνε τα νέα μας αεροπλάνα.
Η παρέλαση από κάτω. Εμβατήρια.
Φτιάχνω καφέ. Ελληνικό ή Τούρκικο. Βάζω και γαλλικό για αργότερα…γαλλικό, σαν τα ραφάλ που αγοράσαμε.
Έχω αφήσει πολλά, για σήμερα. Μαζί και αυτό το κείμενο.
Θα φάω, όμως, μπακαλιάρο. Χωρίς σκορδαλιά.
Έχουμε και παράσταση. Στις 20.00. Τρωίλος και Χρυσηίδα. Στο Ρεξ.
Όλα πόλεμος και λαγνεία. Και ακόμα, περνάνε τα ραφάλ. Που πάνε, φούστα μπλούζα, με τις φρεγάτες που λέμε και στο BIOS.
Related posts:
Στην παράσταση «Λούνα»
Η Θεσσαλονίκη η άγνωστη, η «Λούνα»
Η Θεσσαλονίκη η άγνωστη, η «Λούνα»
Οι σημειώσεις του Δημήτρη Σαμόλη
η μόνη αληθινή επαφή: εμείς
η μόνη αληθινή επαφή: εμείς
Οι σημειώσεις της Στεφανίας Ζώρα
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Δημήτρης Καταλειφός
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Λόγοι Θεάτρου Χρονιάς 2022
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
H Μύριαμ Σοφία Αρτζανίδου αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές