at a glance
Top

Γιάννης Διονυσίου

φωνή να φέρνει τα πέρατα, κοντά

συνέντευξη | γιώργος παπανικολάου */* φωτογραφίες | αρχείο γιάννη */* επιμέλεια Ι γιώργος παπανικολάου

“Η Θεσσαλονίκη είναι το δεύτερο σπίτι μου. Εκεί σπούδασα και ουσιαστικά ενηλικιώθηκα. Εδώ και τρία χρόνια διδάσκω πλέον στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας από το οποίο και αποφοίτησα οπότε δεν έχει διακοπεί η επαφή με την πόλη μιας και πηγαίνω μια φορά την εβδομάδα. Η αίσθηση πλέον όμως είναι διαφορετική μιας και κάθε φορά αισθάνομαι σαν να επιστρέφω στην πόλη μου, χωρίς να αισθάνομαι ξένος. Συναντιόμαστε με φίλους στα ίδια στέκια, όσα έχουν απομείνει φυσικά, σαν να μην πέρασε μια μέρα.”.

Ο Γιάννης Διονυσίου στο rejected…

“Αν ταξιδεύω συχνά στο τόπο καταγωγής μου; Η αλήθεια είναι ότι πηγαίνω στην Κύπρο δύο με τρεις φορές το χρόνο και κάθομαι για κάποιες μέρες. Έτσι έχω την ευκαιρία να δω και να περάσω χρόνο με συγγενείς και φίλους. Πλέον οι αποστάσεις έχουν εκμηδενιστεί μέσω του αεροπλάνου κι έτσι όποτε μπορώ και πεθυμήσω το νησί κατεβαίνω.”!

Ανήμερο μου σώμα, κοίτα να μη σωθώ.
Να 'χω ένα λόγο ακόμα, να μη σε βαρεθώ...

“Η αλήθεια είναι ότι δεν περιμέναμε να έχουμε τέτοια μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο, στην Αθήνα, στο ΙΛΙΟΝ plus και ειδικά σε τέτοιους ζόρικους καιρούς και θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους μας έκαναν την τιμή να παραβρεθούν και τις δύο βραδιές, αλλά και τους υπεύθυνους του Ίλιον Plus για την εμπιστοσύνη. Ήταν δύο πολύ πετυχημένες παρθενικές εμφανίσεις αυτού του σχήματος, το ευχαριστηθήκαμε όλοι μας!

Εξαιρετική επιμέλεια ήχου και φωτισμού και φυσικά πολύ ωραίες ερμηνείες από τους συνοδοιπόρους μου στα όργανα, με τους οποίους δουλεύουμε καιρό αυτό το πρόγραμμα και τους ευχαριστώ ιδιαίτερα για την υπομονή και το μεράκι τους. Αξίζει να αναφέρουμε και ποιοι είναι έτσι;  Ο Γιώργος Γεωργόπουλος παίζει μπουζούκι, τζουρά και μπαγλαμά, ο Fausto Sierakowski σαξόφωνο, ο Άγης Παπαπαναγιώτου ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα και ο Μιχάλης Δάρμας κοντραμπάσο. Ο Στρατής Σκουρκέας είναι το νέο μέλος της ομάδας και θα παίζει μαζί μας κρουστά από την αποψινή εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη στο Block33 στις 9 Δεκεμβρίου”.

Γνώριμες πέτρες, σκοτεινές,
του χωρισμού θεμέλια.
Βόλτες μου μόνες κι ορφανές
σε τρυγημένα αμπέλια...

“Τί εκτίμησα περισσότερο στη συνεργασία μου με το Φώτη Σιώτα; Ο Φώτης είναι ένας ανήσυχος άνθρωπος με φρέσκιες και πρωτότυπες ιδέες. Η μουσική του παιδεία και εμπειρία είναι αξιοζήλευτη και είμαι πολύ περήφανος που είμαστε συνοδοιπόροι και σε αυτό το δίσκο που έρχεται”.

Γλυκό μου πικραμύγδαλο και που δε σ' έχω ψάξει,
με το δικό σου αντίλαλο, έχει η σιωπή μου αλλάξει...

“Ολοκλήρωσα μόλις το περασμένο Σαββατοκύριακο, με το “Ασίκικο Πουλάκη” του Μιχάλη Γκανά, μαζί με την Εστουδιαντίνα, δύο σημαντικές βραδιές….με ρωτάτε, αν αλήθεια, αποκτά πλέον άλλη αίσθηση -τώρα πια- να ερμηνεύεις Μίκη Θεοδωράκη… Δεν νομίζω. Η αίσθηση και η ευθύνη κάθε φορά που καλούμαι να ερμηνεύσω έργα του Μίκη Θεοδωράκη είναι πάντα πολύ σημαντική. Να αναφέρουμε ότι το συγκεκριμένο έργο είναι ένα πολύ σημαντικό έργο για τον ίδιο το συνθέτη αφού γράφτηκε για τη μητέρα του. Επίσης είναι πολύ ιδιαίτερο και δύσκολο ερμηνευτικά αλλά και μουσικά διότι χρειάζεται να καταλάβεις τον ψυχισμό του Θεοδωράκη να μελετήσεις πολύ καλά την παρτιτούρα, τους στίχους του Μιχάλη Γκανά και τις ερμηνείες του Βασίλη Λέκκα για να μπορέσεις να αποδόσεις όσο το δυνατόν καλύτερα. Να…επειδή ρωτήσατε για το ποιά ερμηνεία με ζόρισε τελευταία…Το έργο «Ασίκικο Πουλάκη» είναι πάρα πολύ απαιτητικό για να έναν τραγουδιστή, όμως με πολλή μελέτη και φυσικά τη βοήθεια του Ανδρέα Κατσιγιάννη και όλων των μουσικών της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας Βόλου καταφέραμε νομίζω ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα”.

“Όταν ήμουν δεκαοχτώ χρονών, τότε ξεκίνησα να ακούω ρεμπέτικα και λαϊκά τραγούδια περισσότερο. Όταν- στα είκοσί μου- έφτασα στη Θεσσαλονίκη για σπουδές, ήρθα σε επαφή με τον κόσμο των παλιών ηχογραφήσεων και τότε ήταν που είπα «ώπα! Εδώ κάτι πολύ σημαντικό γίνεται!»”.

Γλυκό μου πικραμύγδαλο, στο παρανάλωμά σου...
με τη φωτιά σου αντίπαλο, έρχομαι πιο κοντά σου

“Αν έχουν η παράδοση και το ρεμπέτικο το χώρο που τους αναλογεί στη νυχτερινή Ελλάδα, στις μουσικές σκηνές; …Το παραδοσιακό και το λαϊκό τραγούδι είναι είδη που κόσμος διασκεδάζει με την ψυχή του, χορεύει, τραγουδά. Παρ’ όλα αυτά, μπαίνουν σιγά σιγά και στις ακουστικού τύπου σκηνές και αγκαλιάζονται από το κοινό, διότι πάντα θα υπάρχει μια αναφορά του εαυτού μας, σε αυτά τα είδη μουσικής”.

“Φέτος, συμμετέχω στη μουσικοθεατρική παράσταση “Κάποτε στο Βόσπορο” στο θέατρο ΒΕΑΚΗ, μετά τη καλοκαιρινή περιοδεία στην Ελλάδα. Πόσο μοιάζει το θέατρο με μια συναυλία;… Τα πράγματα στο θέατρο, είναι λίγο διαφορετικά, από μια συναυλία. Στο θέατρο έχεις να κάνεις με ένα σκηνοθετημένο έργο, όπου δεν μπορείς να κάνεις κάθε φορά ό,τι θέλεις. Όλα έχουν μια σειρά και μια τάξη. Αυτό δεν συμβαίνει πάντα σε μια συναυλία. Η αλήθεια είναι ότι δεν προτιμώ να συμβαίνει. Ένας αυτοσχεδιασμός παραπάνω, μια τελευταία αλλαγή στο πρόγραμμα, μια παραγγελιά. Όλα αυτά είναι μέρος μιας συναυλίας που θα ήθελα να κάνω. Χωρίς φυσικά να αποκλείω και το άλλο.”…

“Στην ερμηνεία αν χρειάζεται περισσότερο η τεχνική ή το “αχ” του καλλιτέχνη; Χρειάζονται και τα δύο κατά τη γνώμη μου. Μια ερμηνεία έγκειται σε αυτούς τους δύο βασικούς πυλώνες. Τεχνική και ψυχή”.

“Το μειονέκτημα που έχω βάλει κάτω, το τελευταίο διάστημα, και λέω, “εγώ σε αυτό θα γίνω καλύτερος” είναι η αναβλητικότητα. Είναι κάτι που το δουλεύω πολύ!”

Ποιός σκόρπισε το χώμα που πάτησα εδώ;
Κι άλλαξε η γη μου χρώμα κι η νύχτα μου σταυρό...

“Πρόσφατα συγκινήθηκα…στο γάμο μου. Στο γάμο μου τον περασμένο Σεπτέμβριο. Είναι απίστευτη η αγάπη που παίρνεις από τους δικούς σου ανθρώπους όταν αισθάνεσαι πως κι αυτοί πραγματικά χαίρονται με τη χαρά σου”…

“Η Θεσσαλονίκη όπως προανέφερα είναι η δεύτερη πατρίδα μου. Ήρθα σήμερα και δεν έχω κανένα άγχος για την αποψινή βραδιά. Μόνο χαρά και σιγουριά! Σίγουρα σήμερα, θα κάνω πολλές βόλτες στην πόλη περπατώντας και θα συναντηθώ με φίλους στα γνωστά στέκια…Νομίζω ότι έφτασε αυτή η ώρα,ε;!”…