Rejected: Πώς νιώθεις που πέρυσι έγινες θέμα συζήτησης στην Βουλή έπειτα από την ερμηνεία του κομματιού σου «Κουκουλοφόρος» στην εκπομπή «Φλερτ» της ΕΡΤ;

Περίμενα κάποια στιγμή την πολιτική μου αναγνώριση και την κατοχύρωση των στίχων μου στα πρακτικά της Βουλής και επιτέλους, ήρθε αυτή η στιγμή. Είμαι πολύ χαρούμενος και πιστεύω πως θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν το τραγούδι μου σαν προσευχή στο προαύλιο της Βουλής.
Πέρα από την πλάκα, δεν περιμέναμε να υπάρχουν τέτοιες αντιδράσεις. Γνωρίζω πως υπάρχει μια ακροδεξιά, φασίζουσα κυβέρνηση και έτσι ενώ τραγουδούσα τον «κουκουλοφόρο» με έπιασε νευρικό γέλιο. Δεν περίμενα με τίποτα, όμως, ότι θα ασχοληθεί κάποιος με αυτό το θέμα. Εγώ απλά γέλαγα απ’ την Δευτέρα μέχρι την Πέμπτη με το γεγονός αυτό και την Πέμπτη το πρωί ήμουν πολύ χαρούμενος γιατί κυκλοφόρησε ο καινούριος μου δίσκος «Diskos sas». Ξύπνησα απ’ τις 8 το πρωί, έκανα αναρτήσεις για τον δίσκο και στις 11 με ενημέρωσαν πως έγινε επερώτηση για τον «κουκουλοφόρο» στην Βουλή και τότε με έπιασαν ακόμη περισσότερα γέλια. Πέρασα τέσσερεις ολόκληρες μέρες γελώντας.

Rejected: Πώς και αποφάσισες να χρησιμοποιήσεις Crowdfunding για την παραγωγή του δίσκου;

Η παραγωγή ενός δίσκου, στον οποίο πληρώνονται όλοι για την δουλειά τους, είναι πάρα πολύ ακριβή δουλειά. Τόσα χρόνια βασιζόμουν στην βοήθεια των φίλων μου για να κάνουν διάφορες δουλειές η χωρίς ή με ελάχιστα χρήματα. Το αποτέλεσμα έβγαινε με την αγάπη των δικών μου ανθρώπων. Κι αυτοί, κάποια στιγμή, όμως πρέπει να πληρωθούν για την δουλειά τους. Με το που έγινε το Lockdown, λοιπόν, στις 13 του Μάρτη, ήξερα πως θα κάνουμε έναν χρόνο να παίξουμε, επομένως δεν θα έχουμε εισόδημα για να ολοκληρώσουμε τον δίσκο. Ήμασταν ήδη ενάμιση χρόνο στο Studio και είδα ότι η Πένυ Μπαλτατζή χρησιμοποίησε το crowdfunding για την δουλειά της και αποφάσισα να το κάνω κι εγώ. Έκατσα, τα έβαλα κάτω και δεν έβγαιναν με τίποτα τα νούμερα. Έβγαινε ένα ποσό το οποίο δεν μπορούσα να ζητήσω. Τότε, αποφάσισα να αφαιρέσω κάποια πράγματα που μπορούσα με την ελπίδα ότι θα μαζευτούν τα μισά, έστω χρήματα απ΄τον κόσμο. Και έπειτα έγινε το αναπάντεχο: Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν συγκινητική. Ήμασταν βουρκωμένοι από συγκίνηση καθ΄όλη την διάρκεια του crowdfunding, στο οποίο έμπαιναν χρήματα μέχρι την τελευταία στιγμή. Μαζεύτηκε ένα πολύ σεβαστό ποσό και έτσι μαζί με κάποια χρήματα ακόμη που μπήκαν, θα πληρωθούν όλοι για την δουλειά τους και είμαι πραγματικά χαρούμενος γι’ αυτό. Ήταν μια απόγνωση, ένας τοίχος ένας πόλεμος. Ειλικρινά δεν ξέραμε τι μας περιμένει. Χαιρετηθήκαμε στο στούντιο που έγινε η συναυλία και δεν ξέρουμε πότε θα ξαναβρεθούμε. Τις επόμενες μέρες ήμασταν κλεισμένοι στα σπίτια μας και κάποιοι από την μουσική παρέα που έχουμε, ήταν ολομόναχοι με τρομερή αγωνία και φόβο για το τι συμβαίνει και έτσι φτιάξαμε ένα τσατ κι αρχίσαμε να φτιάχνουμε τραγούδια και να τα ανεβάζουμε στο youtube. Ασχολούμασταν έτσι με ένα κομμάτι για τρεις ημέρες και παραμέναμε απασχολημένοι. Εγώ, έτσι κι αλλιώς, δεν μπορώ καθόλου να κάθομαι, πρέπει να δουλεύω. Αν κάτσω ενώ είναι έξω μέρα, να δω ταινία νιώθω ότι είμαι άρρωστος, ότι έχω πυρετό.

Rejected: Βγήκε ένα πολύ ωραίο αποτέλεσμα με το κομμάτι “Να είσαι εδώ”. Με ποιά αφορμή το έγραψες και τί ήθελες να περάσεις στο κοινό με τους στίχους του;

Φτιάξαμε ένα «καραντίνα Project» βιντεοκλίπ και κατάλαβα την αξία του κομματιού για τους ακροατές, απ’ τα μηνύματα που έλαβα. Το τραγούδι το έγραψα για την τότε σχέση μου. Ή μήπως για τον Πάκο, το σκυλί μου;

Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν, αυτοί οι περίεργοι άνθρωποι που κρίνουν τους άλλους, για το πως αγαπιούνται είναι αυτοί που φοβούνται να αγαπήσουν πραγματικά. Ο ομοφοβικός είναι αυτός που φοβάται να δείξει την αγάπη του. Δεν μπορεί να καταλάβει πως κάθε σχέση στην ζωή μας, είναι έρωτας. Δεν σου έχει τύχει να ζηλεύεις την φίλη του κολλητού σου; Η σχέση με τους πιο κοντινούς μας ανθρώπους είναι ερωτική. Αν τώρα καταλήγει σεξουαλική, είναι άλλο ζήτημα. Όλα αυτά τα δημιουργεί η έλλειψη παιδείας και το αίσθημα κατωτερότητας. Ειδικά, οι πιο ριζοσπαστικοί πολέμιοι των ανθρώπων με διαφορετική σεξουαλικότητα, κρύβουν στην πραγματικότητα, την δική τους γκέι ταυτότητα. Και σκέψου πόσο τρελό είναι να κρίνουμε κάποιον από την σεξουαλικότητα του. Είναι σα να κρίνεις κάποιον από το πιρούνι που θέλει να τρώει για το φαγητό του.

Rejected: Τί πιστεύεις πως πρέπει να γίνει από δω και πέρα με το #metoo εφόσον μίλησαν θύματα και πως νιώθεις που μίλησες δημόσια για την δική σου ιστορία;

Δεν πιστεύω ότι ενημερώθηκε ο κόσμος, ούτε ότι μίλησαν το θύματα. Μίλησε ένα ελάχιστο ποσοστό των ανθρώπων που έχουν υποστεί κακοποίηση ή παρενόχληση. Είναι τόσο μεγάλο το ποσοστό των ανθρώπων που βίωσαν η βιώνουν κακοποίηση που δεν μπορούμε καν να το αναλογιστούμε. Κι αυτό συμβαίνει γιατί για κάθε θύτη, δεν αντιστοιχεί ένα θύμα. Πιστεύω ότι έτυχε να πάρουν κάποιοι άνθρωποι δύναμη και να μιλήσουν. Εγώ ιδιαίτερα συζητούσα με την ψυχοθεραπεύτρια μου έξι μήνες πριν μιλήσω δημόσια για το πως θα μιλήσω γι’ αυτό το πράγμα και για το πως αυτό θα επηρεάσει τον κύκλο μου. Ειδικά καθώς συμβαίνει ο κακοποιητής μου να αποτελεί μέρος του κύκλου μου. Πήρα πάρα πολλή δύναμη από την Σοφία Μπεκατώρου και θύμωσα πάρα πολύ με όσα έλεγαν για αυτήν πριν μιλήσω γιατί ένιωθα ότι τα έλεγαν σε μένα. Η δεύτερη σφαλιάρα που με έκανε να βγω να μιλήσω, ήταν όταν άκουσα τον Δημήτρη Μοθωναίο. Γι αυτό μίλησα στο Press project που εμπιστεύομαι γιατί ξέρω από μέσα πως κάθε είδηση εξετάζεται πολύ προσεκτικά πριν ανέβει και ποτέ δεν υπάρχει κάτι «πίσω» απ’ αυτό που διαβάζεις και στο τέλος της συνέντευξής μου ευχαρίστησα όποιον μίλησε γι αυτό το θέμα πριν από μένα, όπου κι αν μίλησε αυτός. Αρχικά, μίλησα στους δικούς μου ανθρώπους, οι οποίοι ήταν αρνητικοί σε μια δημόσια καταγγελία των βιωμάτων μου. Αυτό που σκέφτηκα, τους είπα και συμφώνησαν τελικά, απόλυτα είναι πως αν εγώ επηρεάστηκα από κάποιους ανθρώπους για να βγάλω μια πέτρα που είχα στον λαιμό μου τόσα χρόνια, μπορεί να βοηθήσω κι εγώ άλλους πέντε ανθρώπους, είτε να το συζητήσουν είτε να το αναλογιστούν ξανά. Είναι μια περίεργη κατάσταση στην οποία δεν υπάρχουν συμβουλές για το τι θα κάνει ο καθένας. Αν υπάρχει κάτι που μπορώ να πω είναι «διώξε την ευθύνη από πάνω σου». Εγώ, μέχρι να μιλήσω, ένιωθα υπεύθυνος για την κακοποίησή μου και σκεφτόμουν πως θα νιώσουν οι άνθρωποι αυτού του ατόμου. Είναι μια κατάσταση στην οποία το θύμα αισθάνεται συνένοχος.

Rejected: Ποιά τα σχέδια σου για το μέλλον;

Δεν με αφορά καθόλου το μέλλον. Προσπαθώ να λειτουργώ μέχρι τις επόμενες τρεις ώρες. Πέρα από κάποια πράγματα που αφορούν την δουλειά και πρέπει να προγραμματιστούν, δεν θέλω να σχεδιάζω τίποτα. Το παρελθόν μας είναι η θλίψη, το μέλλον μας το άγχος και εγώ προσπαθώ να ξεφύγω απ’ αυτά. Είμαι ο χειρότερος σε μια παρέα όταν κάνει σχέδια για μια εκδρομή. Πριν κάποια χρόνια είχα παντρευτεί και το αποφασίσαμε λίγο πριν γίνει. Πήγα στον γάμο μου εγώ η νύφη και ο ένας μάρτυρας. Τον άλλον μάρτυρα τον βρήκαμε το προηγούμενο βράδυ.

Rejected: Νιώθεις διάσημος;

Εγώ δεν αισθάνομαι διαφορετικά από ότι αισθανόμουν όταν ξεκίνησα να τραγουδάω. Και τυχαίνει ή το προκαλώ, να μένω σε μέρη που δεν γνωρίζουν και δεν ενδιαφέρονται για το ποιος είμαι. Προσωπικά, αισθάνομαι χαρούμενος με τον εαυτό μου. Όταν ήμουν περίπου 15 χρονών με έβαλαν γνωστοί, μεγαλύτεροι να διαβάζω το «Φιλοσοφία 2» του Μπακούνιν και μου έλεγαν «θα πας 30, 40 και θα δεις». Εγώ πήγα 40 και δεν βλέπω να αλλάζει κάτι. Μπορεί να μην έβγαζα το «να είσαι εδώ» στα τριάντα, αλλά παραμένω χαρούμενος της επιλογές μου.

Rejected: Χαρούμενος και όχι περήφανος;

Πιστεύω στην περηφάνεια αλλά δεν μου αρέσει σαν λέξη. Αυτή η λέξη και η λέξη “πειθαρχία” έχουν χαρακτηριστεί τόσο άσχημα από καθεστώτα και συνθήκες και από τον στρατό κι από το σχολείο, που τις μισώ. Απ’ την άλλη, πιστεύω στην προσωπική πειθαρχεία και θέλω να πειθαρχώ στο συναίσθημα μου. Μια ακόμη λέξη που δε μου αρέσει καθόλου, είναι η λέξη ελπίδα γιατί είναι συνδεδεμένη με την πίστη. Η ελπίδα είναι να σταυρώνεις τα χέρια και να περιμένεις το θαύμα. Προτιμώ το ρήμα «προσδοκώ». Έχω περάσει πολλές στιγμές απογοήτευσης, όπως όλοι μας. Μια στιγμή ήταν όταν έγραψα το τραγούδι «16», όπου τέλος λέω «όσο και να ‘μαι νιώθω σάπιος και περιμένω να ρθει κάποιος/ ένας που κλείνει τα 16/ αυτόν τον κόσμο να αλλάξει». Όχι, δεν νιώθω καθόλου σάπιος. Μπορεί να αποτελεί μια πρόταση σε κάποιον που είναι 16 να αλλάξει τον κόσμο, αλλά πλέον ακόμη κι όταν λέω το τραγούδι νιώθω άσχημα.

* η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι του ’21.