κείμενο | θανάσης ραφτόπουλος */* φωτογραφίες | theodore vrachas + αρχείο θανάση */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
στο μηχανάκι
Περνάω αρκετή ώρα πάνω στο μηχανάκι…ας πούμε μια μέση ταχύτητα κίνησης 50km/h και μια ταχύτητα σκέψης 500km/h.
Θα σου περιγράψω συνοπτικά τις σκέψεις μου, πάνω στο μηχανάκι.
Ξεκινάω από Πατήσια, να πάω Νέο Κόσμο, εκεί που μένει αρκετός κόσμος μου.
Καβαλάω το μηχανάκι, λοιπόν, με κάποια μικρή ήττα που δεν έπεισα για μια εξερεύνηση προς τα δυτικά…οι “νότιοι” φίλοι με παρασέρνουν προς τα μέρη τους…
Μπαίνω στην Αχαρνών, όπου δεν υπάρχει χρόνος για σκέψη.
Η Αχαρνών ειναι μια τελευταία πίστα σε κάποιο βιντεοπαιχνίδι.
Το ότι δεν μπλέχτηκα σε ατύχημα είναι νίκη.
Σκέφτομαι που θα πάμε, ποιο λιπαρό brunchομαγαζο δεν ανακάλυψα ακόμα… Βγαίνω Πατησίων. Σε ένα κόκκινο φανάρι σκέφτομαι, τι είπε ο δήμαρχος του Βόλου,ντρέπομαι για τη χώρα μου, σε ένα άλλο τι γίνεται με την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, ντρέπομαι για τη χώρα μου, σε ένα άλλο δοκιμάζω τα αντανακλαστικά μου να δω πόσο γρήγορα θα ξεκινήσω αφού δω ότι άναψε πράσινο, σε ένα άλλο κάποιος Ζητάς είναι δίπλα μου και υπερπαίζω τον κουλ, χωρίς λόγο, μπορεί κάτι να μου διαφεύγει και να είμαι παράνομος δεν ξέρω…
Σκέφτομαι το brunch, σκέφτομαι πόσα θα δώσω για τρια αυγά και το ξανασκέφτομαι, μετά ακούω κάποιον περίεργο ήχο στο μηχανάκι και ξανασκέφτομαι και το brunch αλλά και το μηχανάκι.
Είμαι σε άρνηση, το αγνοώ, το χρειάζομαι όλη την εβδομάδα το μηχανάκι, θα το φτιάξω μια και καλή όταν θα καταστραφεί ξαφνικά και δεν θα έχω λεφτά για κάτι τέτοιο…Φτάνω Ακαδημίας, καινούριο challenge.
Με σωστή μέθοδο και σταθερή ταχύτητα μπορείς να διαβείς όλη την Ακαδημίας με πράσινο.
Περνάω την Πολιτεία, σκέφτομαι αν θα ‘θελα να πάρω κάποιο βιβλίο που πάλι θα αφήσω στη μέση, όχι όχι πρέπει να τελειώσω αυτό που έχω ήδη. Ώριμη σκέψη.
Χτυπάει το τηλέφωνο μου και είναι ένας άγνωστος αριθμός.
Μήπως είναι πρόταση για κάποια δουλειά; Σταματάω στην άκρη το σηκώνω, είναι τηλεφωνική εταιρεία. Μόλις έχασα την ακολουθία των πράσινων φαναριών για μια τηλεφωνική εταιρεία.
Related posts:
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
ουφ
η βαλίτσα
έχεις τρεις επιλογές
Κομιξάδες της Θεσσαλονίκης
έχεις τρεις επιλογές