
κείμενο | ευτυχία σπυριδάκη */* φωτογραφίες | αρχείο Ευτυχίας */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
οι εν... Βενετία
Και ξεκινάει το ταξίδι μας για Βενετία.
Καθυστέρηση τρεις ώρες, αεροπλάνο δυνατό αιρκοντίσιον,
-“Έχεις ζακέτα; πάγωσα”.
Αεροδρόμιο Μάρκο Πόλο, λεωφορείο από ‘κει, πάμε Πλατεία Σαν Σεμπαστιάνo… να! Τα παιδιά του Φεστιβάλ: γκουντ ίβνιγκ, χελόου, πίτσες, μπύρες, πλοιαράκι- γιατί οι εστίες που μέναμε ήταν στο νησάκι Τζουντέκα!-
-“ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΦΕΥΓΕΙΕΙΕΙ” (δεν προλάβαμε να μπούμε όλοι!)
Οι επιβαίνοντες: Stop, stop mister!
Οδηγός πλοιαρακίου: “I don’t care! Only Germans pay tickets!”
Αναμονή για το τελευταίο πλοιαράκι, το “78Ν” της Βενετίας, επιτέλους έρχεται, ανεβαίνουμε… Ο Γιάννης με βοηθάει με τη βαλίτσα μου γιατί είναι ένας ιππότης.
-“Ζαλίζομαι, θα μου βγει η πίτσα απ’ τα ρουθούνια”, ο Παναγιώτης βοηθάει την Πηνελόπη που έχει αναγούλα. Φτάνουμε στο νησάκι.
Άκρα του τάφου σιωπή.
-“Από πού πάμε, κάτσε να το βάλω στο γκουγκλ μαπς (εγώ: “ΧΡΙΣΤΕ ΜΟΥ, πού τους έφερα, θα μας σκοτώσει η βενετσιάνικη μαφία μες στα άγρια μεσάνυχτα που ήρθαμε”),
-“Παιδιά είναι κλειδωμένα!”, -“Σπυριδάκη θα σε σκοτώσω!”.
-“ΠΑΙΔΙΑ ΒΡΗΚΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ!” την βρήκε ο Χρήστος στα σκοτεινά!
-Γιούργιααααα!
Related posts:
έχεις τρεις επιλογές
ψυχ-ανάγνωση ματαίωσης
έχεις τρεις επιλογές
κι η πληγή, θέλημα θεών
...και ποιος σου είπε ότι δεν είναι όλα θέατρο;
έχεις τρεις επιλογές