κείμενο | ελένη ευθυμίου */* φωτογραφίες | δημήτρης δαγκαλίδης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
κι επέστρεφε και ταξίδευε...
Επιστρέφω στη Θεσσαλονίκη. Πάει καιρός. Μια καραντίνα και μια μέρα πέρασε από πάνω μας. Ξεκινάω πρόβες με τους Εν Δυνάμει, για νέες περιπέτειες αυτή τη φορά. “Υπνοβάτες”. Υπνοβατώ και γράφω… Ο ύπνος, ο θάνατος, δύσκολα θέματα, αγωνία…
Μέσα σε όλα, επανάληψη τα “Ερωτευμένα μας Άλογα”. Πρόβα το πρωί, γράψιμο, ό,τι προλάβουμε μέσα στη μέρα, αυθόρμητα, στα γρήγορα ύστερα στο θέατρο, οι γνωστές τελετουργίες, τσεκ τα τεχνικά, τα backstage, και ύστερα το ζέσταμα μας. Η ομάδα είναι αλλιώς, έχει προχωρήσει πολύ. Τη νιώθω κάπως σαν προέκταση του εαυτού μου, το εμείς μπλέκεται με το εγώ, το εγώ με το εμείς, συγκεχυμένα. Ευλογία, ευτυχία. Και τα άλογα, η περηφάνεια μας μετά από τέσσερα χρόνια, σα να νικάμε τον χρόνο του κενού και να ενώνουμε τα κομμάτια του χρόνου 2018, 2019…—->2022,, σαν σε ροή.
Related posts:
έχεις τρεις επιλογές
σε φάση μεταφυσική, τα πάθη κυβερνάνε...
...και σε ξανάκανα αρχηγό μου
να θυμηθώ να ξεχάσω...
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
έχεις τρεις επιλογές