κείμενο | μάνος μυλωνάκης */* φωτογραφίες | τάσος θώμογλου */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου
η ιστορία του Μ.Μ.
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας συνθέτης. Ή αρχιτέκτονας…ή και τα δύο. Εμ, και λίγο ανθοπώλης, και λίγο dj, γραφίστας και ερασιτέχνης μάγειρας. Το όνομά του ήταν Μ και το επίθετό του πάλι Μ… Δίσεκτο έτος το 2020, αλλά ο Μ δεν ήταν προληπτικός, κάθε άλλο. Μόνο με τις μαύρες γάτες είχε έναν φόβο, αλλά του αρκούσε να εντοπίσει με τα μάτια του κάτι κόκκινο και λίγο ξύλο για ενδεχόμενο πιάσιμο-χτύπημα, μέσα σε 5 δευτερόλεπτα. Του αρκούσε μόνο να τα δει! Ήταν η ηλίθια πρόκληση που έβαζε στον εαυτό του καθημερινά. Όχι, ούτε ψυχαναγκαστικό τον έλεγες. Απλώς απολάμβανε την τάξη, κατασκευάζε ρουτίνες και χαιρόταν να τις υλοποιεί. Αν του ‘δινες, ένα ποτήρι ασύρτικο μετά το φαγητό, 30g σοκολάτα 72%, σε 25oC (υπό σκιά) και του είχες φτιάξει τη διάθεση. Όσο πιο πιστή η εκτέλεση του σχεδίου τόσο πιο ευτυχισμένος ήταν.