at a glance
Top

Οι σημειώσεις του Κωνσταντίνου Μωραΐτη

κείμενο | κωνσταντίνος μωραΐτης*/* φωτογραφίες | AlcestisN + Karol Jarek */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου

2A σκέφτομαι. Αδρεναλίνη και Ανυπομονησία.

Μία Κυριακή.

 

Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν ξυπνάω είναι να βάλω μουσική. Στο playlist υπάρχει punk rock.

 

Σίγουρα δεν θα ξυπνήσω τελευταία στιγμή, μου αρέσει να ξυπνάω νωρίτερα,  να έχω χρόνο να πιω καφέ και να προετοιμαστώ για την ημέρα. Γιατί όπως λέει και ο παππούς μου ‘αν πετύχει ο πρωινός καφές, πάει καλά όλη η μέρα’. Ακόμα προσπαθώ να πετύχω τον ελληνικό.

Αυτή την περίοδο βρίσκομαι στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Κυριολεκτικά. Είμαι όλη μέρα εκεί.

Πράγμα που βολεύει γιατί μένω Εξάρχεια και πηγαίνω με τα πόδια. Απλώς πρέπει να εφευρίσκω διαφορετικές διαδρομές γιατί βαριέμαι εύκολα. Το μόνο μείον που θα έβρισκα είναι οτι παρά είναι κοντά και δεν προλαβαίνω να ακούσω όση μουσική θα ήθελα, στη διαδρομή.

 

Έφτασα. Music off.

Αγορά δεύτερου καφέ.

Πρώτη εβδομάδα προβών για το «La Strada» του Fellini σε σκηνοθεσία Κατερίνας Δαμβόγλου- Robin Beer.

Αγαπημένη ταινία, χαρούμενος που συνεχίζω να είμαι σε παράσταση physical theatre, διπλά χαρούμενος που θα συνεργαστώ με αυτή την ομάδα.

2Α σκέφτομαι συνέχεια. Αδρεναλίνη και Ανυπομονησία. Για τον Τρελό. Πάντα με γοήτευαν οι ρόλοι αυτοί. Σχεδόν ποτέ δεν έχουν όνομα, οι συγγραφείς απλά τους ονομάζουν Τρελούς. Είναι μεγάλο στοίχημα για μένα, ενώ ταυτόχρονα και εκπλήρωση μιας επιθυμίας χρόνων.

Τέλος πρόβας, λίγος χρόνος για φαγητό και αποσυμπίεση.

 

Προετοιμασία για την παράσταση. “Ο καταποντισμός του εγωιστή Γιόχαν Φάτσερ” σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα. Συνήθως, κάτι που κάνω πριν το ζέσταμα, είναι να περνάω κινησιολογικά από θέση σε θέση, όλη την παράσταση μόνος μου. Μετά αρχίζει το ζέσταμα που πρέπει να ανεβάσω χτύπους καρδιάς.

Διάλειμμα, καφές, πολύ κουβέντα με την ομάδα.

 

Κενός χρόνος. Είναι ο χρόνος λίγο πριν βγεις στην σκηνή. Εκεί, που δεν σκέφτεσαι τίποτε άλλο. Εκεί, που προσπαθείς να δημιουργήσεις το κενό μέσα σου.

 

Τέλος παράστασης. Ποτό με φίλους. Δυνατή μουσική, πολύς καπνός, πολλά γέλια. Η διαδικασία της αποσυμπίεσης μετά από κάθε παράσταση είναι πολύ σημαντική για μένα. Το να δω άτομα που αγαπώ, που μου αρέσει να κουβεντιάζω μαζί τους και έστω για 10 λεπτά να σταματήσω να μιλάω για θέατρο, είναι σαν διακοπές.

Επιστροφή στο σπίτι. Μουσική.

Αυτή τη φορά όχι punk rock. Τον τελευταίο καιρό έχω κολλήσει με τον τελευταίο δίσκο της Norah Jones.

Προετοιμασία για το αυριανό μάθημα ido portal που διδάσκω στη Δραματική Σχολή Δήλος.

 

Music off.

Lights off.

Sleep mode on.

  • Ο Κωνσταντίνος Μωραΐτης πρωταγωνιστεί στην παράσταση “Ο καταποντισμός του Γιόχαν Φάτσερ” σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα, στη Πειραματική Σκηνή -1, του Εθνικού Θεάτρου.