at a glance
Top

H Χριστίνα Μπακαστάθη αυτοσκανάρεται

κείμενο | χριστίνα μπακαστάθη  */* φωτογραφίες | αρχείο χριστίνας  */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου

Έχεις τρεις επιλογές

Η Χριστίνα αποκαλύπτει τρία πράγματα που θα βάλει στο σάκο της για να πάει στο θέατρο, τρία τραγούδια που θα ακούσει στο δρόμο για Πάτρα  κι άλλα τρία πράγματα που θέλει να κάνει αυτό το καλοκαίρι. Α! Και έβγαλε τρεις φωτογραφίες με ό,τι «έλαμψε» στα μάτια της, τελευταία! Three, two, one, action!

Χαλόου δερ. Είμαι η Χριστίνα, είμαι καλά και είμαι και κάπως ευτυχισμένη που εγώ και το κουτί μου πηγαίνουμε στην Πάτρα… Για την ακρίβεια, εγώ, ο Γιάννης, η Μαρίνα, η Ινώ, ο Γιώργος και το κουτί μας πηγαίνουμε στην Πάτρα. Με άλλα λόγια, the Kaspar Box!

Έτσι για να γνωριζόμαστε, εγώ είμαι από την Πάτρα, μεγάλωσα στην Πάτρα και την αγαπώ ιδιαιτέρως, σπούδασα στην Θεσσαλονίκη και μένω στην Αθήνα.

Και τώρα μπαίνοντας στο ψητό…

Ενός λεπτού σιγή, παρακαλώ. Προς τιμήν της καραντίνας που κατάφερε να ξεκολλήσει το backpack μου από πάνω μου. Ωστόσο, οι ξεχασμένες αγάπες πάντα επιστρέφουν και αυτή η σχέση στην πραγματικότητα δεν τελείωσε ποτέ, ένα διάλειμμα κάναμε – ας μην γελιόμαστε. Άρα έχουμε και λέμε, πράγματα που θα έχω στο σακίδιό μου για το θέατρο:

Ρούχα: ρούχα για την πρόβα, κοντό, μακρύ (θα έχει air condition;), κάλτσες για την πρόβα, δεύτερες κάλτσες για την πρόβα, τρίτες κάλτσες για έξω, ρούχα για μετά, γενικώς ρούχα, ποτέ δεν ξέρεις.

Καφές: Δύο λεπτών σιγή, παρακαλώ, σε αυτό το σημείο καθότι Καφές+Χριστίνα=LΙFE. Ζεστός. Αν παίξει κρύος, αυστηρά με δύο παγάκια. Δεν μου αρέσει να νερώνει. Σκέτος. Ευχαριστώ.

Αντηλιακό προσώπου: Φοράμε χειμώνα καλοκαίρι, όλοι το ξέρουμε αυτό. Άρα, πάντα μαζί.

| το πρώτο φεγγάρι που μύρισε άνοιξη για φέτος |

H αλήθεια είναι πως στον δρόμο ή στην διαδρομή μου για κάπου, προτιμώ να ακούω και να συγκεντρώνομαι στους ήχους έξω από εμένα, στους ήχους της πόλης: αυτοκίνητα, μετρό, ομιλίες, τραγούδια κάθε είδους από τα παράθυρα, ο αέρας, ήχοι κλήσης αλλωνώνε, γέλια, τσακωμοί, κλπ. Μου αρέσει. Μου αρέσει να παρατηρώ. Επίσης, μου αρέσουν πολύ οι μυρωδιές. Φτιάχνω ιστορίες ολόκληρες με αυτές. (μυρωδιές καταστημάτων, φαγητών, ανθρώπων – κυρίως ανθρώπων) Ωστόσο, με την απόκτηση κάποιων (εξαιρετικών!) ακουστικών Bluetooth (ουάου), ακούω λίγο πιο συχνά μουσική και έξω. Τώρα τώρα δα, ακούω Maneskin – recovery (το κόλλημα των ημερών γαρ, τις επόμενες μέρες θα αντικατασταθεί με κάτι άλλο). Η Μπέλλου δεν θα λείψει σχεδόν ποτέ. [Άνοιξε, άνοιξε, γιατί δεν αντέχω, φτάνει πια, φτάνει πια, να με τυραννάς] Τέλος, Miles davis- kind of blue.

|  οι φίλοι μου στη Βενετία |

Τί έχω αποφασίσει να κάνω;

Να ταξιδέψω. Πολύ. Μόνη μου. Και με παρέα. Για όσες μέρες, για όσες ώρες, για όσο. Τελεία. Οπουδήποτε.

Να μου μαγειρεύω. Για την ακρίβεια, να μου αρέσει να μου μαγειρεύω σε  καθημερινή βάση. Για μια μικρή περίοδο το προηγούμενο διάστημα το έκανα (!) – και ειλικρινά εξεπλάγην από τον ζήλο που επέδειξα. Τώρα πια η ιδέα αυτή μας έχει αφήσει χρόνους. Ελπίζω, λοιπόν, στην ανάστασή της.

Να αποκτήσω μεταφορικό μέσο. Δικό μου. Έτσι, από αυτά τα μέσα που δεν ακούν στο όνομα ηλεκτρικό πατίνι (που φτάνει έως το μετρό – άντε στην καλύτερη έως το κέντρο) και που σίγουρα και προφανέστατα δεν ακούν στο όνομα ΚΤΕΛ και τρένο. Από αυτά που έχουν πιο μελωδικό ήχο, όπως αυτοκίνητο – αμάξι whatever – , μηχανή…

| Υμηττός – ήλιος – μάθημα οδήγησης |

| ο Κάσπαρ στην Alba |

Η Χριστίνα Μπακαστάθη ερμηνεύει το “Τhe Kaspar Box”- βασισμένο στον Κάσπαρ του Peter Handke και τη ζωή του Kaspar Hauser- σε σκηνοθεσία και φωτισμούς του Γιάννη Διδασκάλου. Στη Πάτρα, 10- 11-12 Ιούνη, στο Θέατρο act, στις 21.30 μ.μ..