
κείμενο | θοδωρής γκόνης*/* φωτογραφίες | βασίλης μαθιουδάκης */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου
... κι αν ακόμα "τραγουδώ", ξέρω εγώ που το χρωστώ...
Πρωί. Στην Καβάλα ξυπνάω πολύ πρωί. Μένω στην Παναγία, φάτσα στο λιμάνι, μέσα στη θάλασσα δηλαδή, σχεδόν τα βαπόρια της γραμμής και τα ψαροκάικα δένουν στο μπαλκόνι μου. Αυτό είναι μια τύχη. Έχει βέβαια και την επιβάρυνσή του, το θόρυβο και την υγρασία του, αλλά μικρό το κακό, μπροστά στη χάρη τη μεγάλη.
Related posts:
Μιχάλης Συριόπουλος
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Οι σημειώσεις του Κωνσταντίνου Τσονόπουλου
λίγο πριν
λίγο πριν
Θανάσης Ραφτόπουλος
εκείνος που δεν ονειρεύεται
εκείνος που δεν ονειρεύεται
Στην παράσταση «Το στομάχι της Σιμόνης Σουλ»
Το μετά-θέατρο που μας αξίζει
Το μετά-θέατρο που μας αξίζει
Ο Κωνσταντίνος Πλεμμένος αυτοσκανάρεται
έχεις τρεις επιλογές
έχεις τρεις επιλογές
Οι σημειώσεις του Δημήτρη Αγαρτζίδη
Τρεις μέρες, Μία Εποχή
Τρεις μέρες, Μία Εποχή