at a glance
Top

Οι σημειώσεις του Δημήτρη Καραντζά

κείμενο | δημήτρης καραντζάς */* φωτογραφίες | γκέλυ καλαμπάκα */* επιμέλεια | γιώργος παπανικολάου + τάσος θώμογλου

ένα καλοκαίρι, σκέψεις κι άνθρωποι

Πρώτη φορά περιοδεία . Θα πάμε Βόλο, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Δίον, Ολυμπία, Κρήτη, Πάτρα. Όλα αυτά πριν την μεγάλη πρεμιέρα στην Επίδαυρο στις 2,3 Αυγούστου . Έχω να ζήσω ήδη μια δεκαριά πρεμιέρες πριν. Έχει κάτι ωραίο η ιδέα της περιοδείας. Καταρχάς, γιατί είναι με τους ανθρώπους που είναι . Ανάμεσα τους κολλητοί μου φίλοι, άνθρωποι που δουλεύω χρόνια και εκτιμώ , άνθρωποι που θέλω να γνωρίσω καλύτερα και όλα αυτά με ένα αίτημα και ένα άγχος σαν καθημερινή πρεμιέρα . Έχω μεγάλη περιέργεια για την υποδοχή της δουλειάς μου σε άλλες πόλεις της Ελλάδας . Νιώθω τον ίδιο ενθουσιασμό που είχα και όταν πηγαίναμε στην Αβινιόν ή στην Λισαβόνα ή στη Νορβηγία για να παίξουμε . Άλλοι άνθρωποι, άλλες συνήθειες, άλλη ζωή . Κι εσύ εκεί χωρίς ιδιότητα,  χωρίς το φορτίο που έχει μια πρεμιέρα στην Αθήνα . Ένα εντελώς άλλο- εξίσου- έντονο αίσθημα .

Θαυμάζω βαθιά τον Αριστοφάνη και είμαι ενθουσιασμένος με τις “Νεφέλες” . Είναι ένα ποίημα , μια αντεστραμμένη τραγωδία . Ένα έργο που αλλάζει συνέχεια μορφές , σου γλιστράει , σαν φυσικό φαινόμενο . Όπως τα σύννεφα . Έχει κατηγορηθεί ως συντηρητικός – και φυσικά καταλαβαίνω γιατί – αλλά είναι πρωτίστως στοχαστής . Ένας στοχαστής που καταλαβαίνει τόσο όλες τις πλευρές που σ αφήνει όντως μετέωρο , με αμφιβολία , με ένα γέμισμα – ακριβώς γιατί μέσα στο έργο διαπερνά τόσες θεματικές τόσο βαθιά – και με ένα άδειασμα την ίδια στιγμή γιατί δεν σου κουνάει το δάχτυλο , αλλά αντίθετα σε καλεί να απαντήσεις μόνος σου .

Τα τελευταία βράδια είναι δύσκολα . Οι πρόβες τελειώνουν κατά τις 2 και τρέχουμε να βρούμε κάτι ανοιχτό για φαί η για ποτό – στο τσακ προλαβαίνουμε κάτι λίγο και μας διώχνουν -και πας σπίτι να χαλαρώσεις και ξημερώνει και ξυπνάει ένας δαίμονας που σε ωθεί να σημειώσεις, να αλλάξεις, να ξαναδείς εκ νέου σκηνές και στησίματα . Παρατηρήσεις από πέρασμα που ξανακοιτάς και γράφεις πάλι μια νέα γενιά σημειώσεων .

Η Επίδαυρος είναι ένας τόπος που με γοητεύει βαθιά. Με συγκινεί η φυσική ομορφιά του, η αρχιτεκτονική του, το πως το κοίλον αγκαλιάζει την ορχήστρα . Ανυπομονώ για την εβδομάδα της Επιδαύρου. Χαίρομαι που τελευταία, έχουμε φύγει από έναν τυφλό υποκριτικό σεβασμό για κάτι που ούτε καν γνωρίζουμε αλλά ήμασταν – είμαστε (;) – έτοιμοι να κουνήσουμε το δάχτυλο και να πούμε δεν το κάνανε έτσι παλιά και σεβασμός στα έργα σημαίνει αυτό – λες και ξέρουμε . Δεν είναι τρομερό που φερόμαστε γενικώς λες και ξέρουμε ;

Είμαι τρομερά ευτυχής ( και χωρίς διάθεση κολακείας ) που δουλεύω μ’ αυτούς τους ανθρώπους , μ’ αυτούς τους συντελεστές μ’ αυτούς τους ηθοποιούς – τους είμαι ευγνώμων και η συνεργασία μας είναι πραγματικά ουσιαστική . Επίσης, χαίρομαι που γνώρισα το Μάριο Τάγαρη που έχει αναλάβει την παραγωγή και την περιοδεία,  έναν άνθρωπο νεότερο μου που υποστηρίζει κάτι βαθιά όταν το πιστεύει. Δεν συνηθίζεται .

* Ο Δημήτρης Καραντζάς σκηνοθετεί τις “Νεφέλες” του Αριστοφάνη. Πρεμιέρα 9 Ιουλίου στο Βόλο. Ακολουθεί μεγάλη πανελλαδική περιοδεία. Ανάμεσα στους “σταθμούς” αυτής, 10 και 11 Ιουλίου Θεσσαλονίκη, 2 και 3 Αυγούστου Επίδαυρος, 6 Σεπτεμβρίου Ηρώδειο.